του Ραφαήλ Α. Καλυβιώτη, υποψηφίου Ευρωβουλευτή της ΝΙΚΗΣ

Ο αυτισμός στις μέρες μας δεν χρειάζεται μόνο μια “παγκόσμια ημέρα”, για να μιλήσεις για αυτόν. 

Της Θωμαής Στεφανοπούλου

Κύριε τῶν Δυνάμεων, μεθ᾿ ἡμῶν γενοῦ,
ἄλλον γὰρ ἐκτός Σου βοηθὸν
ἐν θλίψεσιν οὐκ ἔχομεν.

Με τι λέξεις να εκφράσει ο Ορθόδοξος Έλληνας Χριστιανός την αγανάκτηση και την λύπη του για την πολεμική που υφίσταται από όλους αυτούς, τούς δήθεν προοδευτικούς που θέλουν να καταστρέψουν την Ελλάδα μας;

Ἡ Ρωµιοσύνη ἐν’ φυλή συνότζιαιρη τοῦ κόσµου
Κανένας δέν εὑρέθηκεν γιά νά τήν ἠξηλείψει,
κανένας, γιατί σσέπει την πού τά ’ψη ὁ Θεός µου.
Ἡ Ρωµιοσύνη ἐν’ νά χαθεῖ, ὄντας ὁ κόσµος λείψει!

Βασίλης Μιχαηλίδης

Τούτοι οἱ στίχοι πού θά τούς ζήλευε- ἄς µοῦ συγχωρεθεῖ ἡ ὑπερβολή – κι ὁ Σολωµός, εἶναι ἀπό τό ἀριστούργηµα τοῦ ἐθνικοῦ ποιητῆ τῆς Κύπρου (καί τῆς Ἑλλάδας ὅλης), Βασίλη
Μιχαηλίδη (1849-1917), πού ἔχει τίτλο « Ἡ 9η Ἰουλίου 1821 ἐν Λευκωσίᾳ ἤ τό τραούδιν τοῦ Κυπριανοῦ». Αὐτά τά ἀθάνατα καί ἀνδρεῖα λόγια βάζει ὁ ποιητής στό στόµα τοῦ ἐθνοµάρτυρος ἀρχιεπισκόπου Κύπρου Κυπριανοῦ, νά λέει στούς Τούρκους, λίγο πρίν τόν ἀπαγχονίσουν στήν Λευκωσία. Μαζί του ἀποκεφαλίζονται τρεῖς µητροπολίτες, ὁ Πάφου Χρύσανθος, ὁ Κιτίου Μελέτιος, ὁ Κυρηνείας Λαυρέντιος καί ἑκατοντάδες ἄλλοι κληρικοί, ἡγούµενοι µονῶν, προύχοντες τῆς νήσου, ὡς ἀντίποινα γιά τήν Ἐθνική Ἐπανάσταση τοῦ ’21.

Άρθρο του Αθανάσιου Δέδε

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη συνεχίζει να καταστρέφει την εθνική μας υπόληψη, το διεθνές κύρος αλλά και τα ζωτικά συμφέροντα της πατρίδας μας.

Του Δημητρίου Νατσιού, Προέδρου της ΝΙΚΗΣ

«Στὸν τόπο ποὺ κρεμοῦσαν οἱ καπεταναῖοι τ’ ἅρματα, κρεμοῦν οἱ γύφτοι τα νταούλια». Αυτή η παροιμία μου έρχεται στο νου, όταν γιορτάζουμε το «ἄφραστον θαῦμα» της Επανάστασης του ’21. Σκαλίζω στο χαρτί τα ονόματα των ηρώων που μας νεκρανάστησαν και ντρέπομαι για την σημερινή κατάντια μας.

Άρθρο του Ανδρέα Βορύλλα, βουλευτής Β2 Δυτικού Τομέα Αθηνών της ΝΙΚΗΣ

Η πρώτη Κυριακή της Μεγάλης Τεσσαρακοστής (Α’ Νηστειών) τιμά την αναστήλωση των εικόνων από την αυτοκράτειρα Θεοδώρα το 842 μ.Χ., όπως πρωτοεορτάσθηκε στην Αγία Σοφία της Κωνσταντινούπολης. Προσερχόμαστε στην Εκκλησία κρατώντας ορθόδοξες άγιες εικόνες, εορτάζοντες τον θρίαμβο της ορθής πίστης επί των ποικίλων αιρέσεων.

Τιμούμε την στιγμή που οι Ρωμιοί ενώθηκαν, έπειτα από τον μακραίωνο εμφύλιο σπαραγμό της εικονομαχίας. Eνώθηκαν στον θρίαμβο της αλήθειας, και όχι ενώνοντας την αλήθεια με το ψέμα.

Τιμούμε τις εικόνες, αφού «ἡ τῆς εἰκόνος τιμὴ ἐπὶ τὸ πρωτότυπον διαβαίνει» κατά τον Μέγα Βασίλειο. Αυτές οι άγιες εικόνες αργότερα, στα σκοτεινά χρόνια της δουλείας, χρησίμευσαν ως διδάσκαλοι της πατρώας ευσέβειας. Αυτές οι άγιες εικόνες και σήμερα προσηλώνουν τον νου σε προσευχή, και γίνονται η σιωπηλή ορθόδοξη ομολογία του καθενός μας σε έναν κόσμο όπου και πάλι το ψέμα καραδοκεί να θριαμβεύσει. 

Αναθεματίζουμε τους εικονομάχους, πολιτικούς και εκκλησιαστικούς, και μαζί με αυτούς και όλους τους αιρετικούς -τους οποίους καταδίκασαν οι Οικουμενικές Σύνοδοι- οι οποίοι προσπάθησαν με το κάλυμμα της ευσέβειας να αλλοιώσουν την Ορθόδοξη πίστη,.

Μνημονεύουμε από την άλλη πλευρά, όλους τους «αθλητές της ευσέβειας» που κράτησαν ανόθευτη την Ορθόδοξη Πίστη.

«Οἱ Προφῆται ὡς εἶδον, οἱ Ἀπόστολοι ὡς ἐδίδαξαν, ἡ Ἐκκλησία ὡς παρέλαβεν, οἱ Διδάσκαλοι ὡς ἐδογμάτισαν, ἡ Οἰκουμένη ὡς συμπεφώνηκεν, ἡ χάρις ὡς ἔλαμψεν, ἡ ἀλήθεια ὡς ἀποδέδεικται, τὸ ψεῦδος ὡς ἀπελήλαται, ἡ σοφία ὡς ἐπαρρησιάσατο, ὁ Χριστὸς ὡς ἑβράβευσεν, οὕτω φρονοῦμεν, οὕτω λαλοῦμεν, οὕτω κηρύσσομεν Χριστόν τὸν ἀληθινὸν Θεὸν ἡμῶν, καὶ τοὺς Αὐτοῦ Ἁγίους ἐν λόγοις τιμῶντες, ἐν συγγραφαῖς, ἐν νοήμασιν, ἐν θυσίαις, ἐν Ναοῖς, ἐν Εἰκονίσμασι, τὸν μὲν ὡς Θεὸν καὶ Δεσπότην προσκυνοῦντες καὶ σέβοντες, τοὺς δὲ διά τὸν κοινὸν Δεσπότην ὡς Αὐτοῦ γνησίους θεράποντας τιμῶντες καὶ τὴν κατὰ σχέσιν προσκύνησιν ἀπονέμοντες. Αὕτη ἡ πίστις τῶν Ἀποστόλων, αὕτη ἡ πίστις τῶν Πατέρων, αὕτη ἡ πίστις τῶν Ὀρθοδόξων, αὕτη ἡ πίστις τὴν Οἰκουμένην ἐστήριξεν. Ἐπὶ τούτοις τοὺς τῆς εὐσεβείας Κήρυκας ἀδελφικῶς τε καὶ πατροποθήτως εἰς δόξαν καὶ τιμὴν τῆς εὐσεβείας, ὑπὲρ ἧς ἀγωνίσαντο, ἀνευφημοῦμεν καὶ λέγομεν· Τῶν τῆς Ὀρθοδοξίας προμάχων εὐσεβῶν Βασιλέων, ἁγιωτάτων Πατριαρχῶν, Ἀρχιερέων, Διδασκάλων, Μαρτύρων, Ὁμολογητῶν, Αἰωνία ἡ μνήμη.» (ΤΡΙΩΔΙΟΝ, εκδ. «ΦΩΣ», Αθήναι 1967,  ΣΥΝΟΔΙΚΟΝ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ, σελ. 157.)

Την ευχή τους να έχουμε. «Χρόνια πολλά καί εὐάρεστα εἰς τόν Θεόν» !

Του Ραφαήλ Α. Καλυβιώτη*

του Μαγγίνα Νικόλαου, Υποψήφιου στις Ευρωεκλογές 2024 με το Δημοκρατικό Πατριωτικό Κίνημα ΝΙΚΗ

του Γιώργου Βλαχόπουλου, Δικηγόρου, τ. μέλους ΔΣ Ομοσπονδίας Ελληνικών Κοινοτήτων Γερμανίας, Υποψήφιου στις Ευρωεκλογές 2024 με το Δημοκρατικό Πατριωτικό Κίνημα ΝΙΚΗ

«Θα πάρω μιαν ανηφοριά

θα πάρω μονοπάτια

να βρω τα σκαλοπάτια

που παν στη λευτεριά».

Ευαγόρας Παλληκαρίδης

Μετά από δυο χρόνια αιματηρού πολέμου μεταξύ των ομόδοξων χωρών Ρωσίας και Ουκρανίας, ήρθε η ώρα να δοθεί μια ευκαιρία στην ειρήνη. Αυτή την πρωτοβουλία έπρεπε να την είχε αναλάβει η Ελλάδα εδώ και πολύ καιρό.

«Είναι θλιβερό και άκρως προκλητικό για την Πίστη της συντριπτικής πλειοψηφίας των Ελλήνων Ορθοδόξων όπου γης, να προσβάλλεται βάναυσα το Ιερό Πρόσωπο της Υπεραγίας Θεοτόκου, και του Τιμίου Σταυρού του Χριστού μας, στην Πατρίδα μας την Ελλάδα που αιώνες τώρα είναι «σκανδαλωδώς» Θεοσκέπαστη σε όλα τα δεινά που πέρασε από τους εξωτερικούς και εσωτερικούς της εχθρούς!

Μεγάλος, πολὺ μεγάλος ὁ ἐθνικός μας ποιητὴς Κωστὴς Παλαμᾶς. Ἔζησε ὅλες τὶς κρίσιμες στιγμὲς τοῦ Ἔθνους. Καὶ τὸ βοήθησε. Τὸ ὕμνησε, τὸ ἐνθάρρυνε, κατακεραύνωνε τοὺς
«τροπαιούχους τοῦ ἄδειου λόγου», ποὺ ροκάνιζαν τὰ σωθικά του.