Θέσεις γιά τόν Πολιτισμό

Στόχοι τῆς κρατικῆς μέριμνας γιά τήν οὐσιαστική προαγωγή τοῦ Ἑλληνικοῦ Πολιτισμοῦ εἶναι:

1. Ἡ καλλιέργεια καί ἡ προβολή ἐνάρετου τρόπου ζωῆς στούς πολῖτες, μέσα ἀπό τήν ζωντανή γνώση τῆς ἱστορίας μας καί τήν ἀνάδειξη τῶν καλῶν παραδειγμάτων.
2. Ἡ μετοχή τοῦ ἁπλοῦ λαοῦ στά διδάγματα τοῦ Ἑλληνικοῦ Πολιτισμοῦ. Νά γνωρίσουμε, ξανά τόν πλοῦτο τῶν προγόνων μας. Βλέπουμε τήν πολιτιστική κληρονομιά μας ὄχι ὡς ἀφορμή ψευτοϋπερηφάνειας, ἀλλά ὡς μία μοναδική εὐκαιρία νά ὠφεληθοῦμε ἀπό τήν ἀξία τοῦ πολιτισμοῦ τῶν προγόνων μας.
3. Ἡ διεθνής προβολή τῶν ἱστορικῶν ἀξιῶν τοῦ ἑλληνικοῦ πολιτισμοῦ στήν διαχρονία του, σέ μέσα καί μέ τρόπους ἐπικοινωνίας πού εἶναι κρίσιμοι γιά τίς νέες γενιές. 

1         Δημιουργία ἑλληνικῆς βιομηχανίας θεάματος καί ψυχαγωγίας

• Ἑλληνικό «Hollywood». Δημιουργία ὑποδομῶν καί ὑποστήριξη ἰσχυρῶν παραγωγῶν (καί συμπαραγωγῶν καί μέ ξένους παραγωγούς, γιά μεταφορά τεχνογνωσίας) μέ ἐπίκεντρο πτυχές καί πρόσωπα τῆς ἑλληνικῆς ἰστορίας μέ διεθνές ἐνδιαφέρον.
• Βιομηχανία παιδικῆς ψυχαγωγίας. Τά παραδοσιακά μας παιχνίδια, τά παραδοσιακά μας παραμύθια, πρέπει νά γίνουν ἐξαγώγιμο προϊόν – ἀπό τή σβούρα καί τούς πεσσούς, μέχρι τούς μύθους τοῦ Αἰσώπου.

2         Ἡ Ἄυλη Πολιτιστική Κληρονομιά πρέπει νά βιώνεται ἀντί ἀπλῶς νά καταγράφεται

• Ἡ ζῶσα παράδοση κάθε σπιθαμῆς τοῦ τόπου μας, πού συνιστᾶ τήν ἄυλη πολιτισμική μας κληρονομιά, κινδυνεύει νά σβήσει, κάτω ἀπό τήν ἀδυναμία νά κινήσει τό ἐνδιαφέρον τῶν νέων νά τή γνωρίσουν, νά τή ζήσουν καί νά τή μεταλαμπαδεύσουν. Ἑπομένως, τό μεγάλο ἔργο τῆς καταγραφῆς τῆς ἄυλης πολιτιστικῆς μας κληρονομιᾶς, πρέπει νά ἔχει ὡς κυρίαρχο σκοπό ἀκριβῶς τό κέντρισμα τοῦ ἐνδιαφέροντος, τήν ἀγάπη καί τό ἐνδιαφέρον γιά ἐνασχόληση. Ἡ ἤδη διενεργούμενη καταγραφή τῆς ἄυλης πολιτιστικῆς κληρονομιᾶς, γίνεται ἀπρόθυμα, σέ ἀπλοϊκή μορφή, μέ μόνη σκοπιμότητα τήν ἀποθήκευση γιά ἕναν ἐρευνητή – μέ ἕνα ἀποτέλεσμα πού γιά τό νέο τοῦ μέλλοντος, μοιάζει μᾶλλον μέ κηδειόχαρτο. Ἡ ζῶσα πολιτιστική κληρονομιά μας πρέπει νά κοινωνεῖται ἀποτελεσματικά ἁπό τίς ἑπόμενες γενιές Ἑλλήνων τῆς Πατρίδας καί τῆς Ὁμογένειας, ὡς πηγή τοῦ τουρισμοῦ μας, μέ την δημιουργία ψηφιακοῦ Καναλιοῦ Ἑλληνικῆς Παράδοσης (κατά τά πρότυπα τῶν History Channel, National Geographic). Νά δημιουργοῦνται συστηματικά καί ζωντανά βιντεορεπορτάζ, μέ ἀναπαράσταση, ἀφήγηση καί πραγματικούς ἀνθρώπους, ἀλλά ἀκόμη καί μέ βιωματικά ἐργαστήρια παράδοσης, ὥστε οἱ νέοι νά γνωρίσουν καί νά ἀγαπήσουν αὐτήν τήν παράδοση.
• Ἀναβίωση, συστηματοποίηση καί διεθνοποίηση τῆς ἀρχαίας ἑλληνικῆς πολεμικῆς τέχνης τοῦ παγκρατίου, πού ἦταν καί τό κορυφαῖο ἄθλημα τῶν ἀρχαίων Ὀλυμπιακῶν Ἀγώνων. Πρόκειται γιά ἕνα ζήτημα πολιτισμοῦ και ἀθλητισμοῦ μαζί. Ἀπό Βραζιλία μέχρι Ἰσραήλ, Ταϋλάνδη καί Κορέα, ἐξάγονται ἐθνικά ἀθλήματα πολεμικῶν τεχνῶν (σύγχρονων ἤ παραδοσιακῶν μέ μία συνοδευτική βιομηχανία ἀπό πτυχία, ἐξετάσεις, στολές, πιστοποιήσεις, ἐκδηλώσεις, ἀγῶνες, κλπ), ἐνῶ πλέον ἡ μόδα εἶναι οἱ μικτές πολεμικές τέχνες, πού τελικά θυμίζουν τό ἀρχαῖο ἑλληνικό παγκράτιο.
• Ἐπιχορηγήσεις τῶν πολιτιστικῶν δράσεων μέ κριτήριο καί προτεραιότητα τήν ἐνεργητική ἐνασχόληση τῶν νέων μέ τήν παράδοσή μας, καί τήν ἀναζωπύρωση παραδοσιακῶν τεχνῶν καί ἐθίμων. Ἡ πολιτική τῶν ἐπιχορηγήσεων πολιτιστικῶν δραστηριοτήτων πρέπει νά συνδέεται ἄμεσα μέ αὐτές τίς προτεραιότητες, ὅπως καί μέ τήν ἀξιολόγηση τοῦ ἀποτελέσματός τους. Οἱ ἠθοποιοί, οἱ σκηνοθέτες, οἱ τραγουδιστές, οἱ χοροδιδάσκαλοι, οἱ μουσικοί, οἱ ἐρευνητές, πού ὄλοι ζωντανεύουν τήν Ρωμηοσύνη καί προβάλλουν τήν παράδοσή μας στό μέλλον, ἀξίζουν τἠν ἀμέριστη ἐνίσχυση τῆς Πολιτείας. Ὁ ἑλληνικός λαός δέν μπορεῖ νά φορολογεῖται γιά νά ἱκανοποιοῦνται ἀνεξέλεγκτες περίεργες ἀνάγκες καλλιτεχνικῆς αὐτοέκφρασης ἀνθρώπων γιά ἄθλιες ποιοτικά δημιουργίες, πού προβάλλουν τήν χυδαιότητα καί τήν ἀντικοινωνική συμπεριφορά, συχνά μέ μηδενικό κοινό ἀναφορᾶς – γιά τέτοιες «καλλιτεχνικές ἐκφράσεις», ὑπάρχει ἡ ἐλεύθερη ἀγορά καί οἱ χορηγίες της, καί ὄχι ὁ τίμιος φόρος τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ.
• Προγράμματα ανάδειξης τῆς ἀναξιοποίητης πρωτοχριστιανικῆς καί βυζαντινῆς κληρονομιᾶς τῆς πατρίδας μας, μέ προσέλκυση προσκυνηματικοῦ τουρισμοῦ ἀπό Ἀνατολή καί Δύση. Ἐνδεικτικά παραδείγματα:
• «Στά χνάρια τῶν Ἀποστόλων». Ἕνα ὀργανωμένο ποιοτικό περιηγητικό θέαμα σέ πάμπολλες περιοχές τῆς ἀποστολοβάδιστης Πατρίδας μας, ἀπό τή Βέροια ὡς τήν Πάτρα καί ἀπό τήν Πνῦκα ὡς τήν Πάτμο, καθώς δέν ὑπάρχει κανένας ἄλλος τόπος στόν δυτικό κόσμο ὅπου πέρασαν τόσοι Ἀπόστολοι – Ἰωάννης, Παῦλος, Πέτρος, Ἀνδρέας, Θωμᾶς – καί ἑπομένως, ἰδανικός προορισμός γιά προσκυνηματικό τουρισμό τῆς Δύσης πού σήμερα γνωρίζει καί ταξιδεύει μόνο στούς Ἁγίους Τόπους.
• «Ἡ Θεσσαλονίκη φάρος τῆς Ρωμηοσύνης», γενέτειρα τῶν Ἑλλήνων Ἁγίων Κυρίλλου καί Μεθοδίου πού φώτισαν καί ἐκπολίτισαν μέ γραπτό ἀλφάβητο τούς σλαβικούς λαούς, διαθέτει τήν πλουσιότερη μνημειακή κληρονομιά τῆς μακροβιότερης αὐτοκρατορίας τοῦ κόσμου - ἄς τό ἀναδείξουμε στήν εὐρωπαϊκή ὀρθόδοξη Ἀνατολή τῶν ἑκατοντάδων ἑκατομμυρίων. Αὐτές εἶναι γιά μᾶς μεγάλες καί ἔντιμες νέες πηγές ἐσόδων στή βιομηχανία τοῦ τουρισμοῦ, καί ὄχι οἱ τούρκικες πενταροδεκάρες γιά νά καμαρώνουν κάποιοι τό σπίτι τοῦ σφαγέα τοῦ Ἑλληνισμοῦ Κεμάλ.
• Συστηματική πίεση γιά τόν ἐπαναπατρισμό τῶν κλεμμένων ἑλληνικῶν ἀρχαιοτήτων, ἀπό παλαιότερους ἀρχαιοκάπηλους ὅπως ὁ Ἔλγιν, ὅσο καί ἀπό βανδαλισμούς, παραποιήσεις ἤ κλοπές ἀπό ἀρχαιολογικούς ἑλληνικούς χώρους τῆς Βορείου Ἠπείρου (Ἀλβανία) καί τῆς Ἀνατολικῆς Ρωμυλίας (Βουλγαρία). 

• «Ἐπίθεση σοφίας καί κάλλους» στήν καθημερινότητά μας!

• Ψηφιακός ξεναγός ἱστορίας: Συνεργασία μέ τήν Google γιά ἐφαρμογή πού θά συνδέει κάθε γεωγραφικό σημεῖο ἱστορικῆς σημασίας τῆς πατρίδας μας, μέ σύντομη ἠχητική ξενάγηση στά ἱστορικά δρώμενα, ἐλεύθερα προσβάσιμη στό κινητό τηλέφωνο τοῦ κάθε ἐπισκέπτη. Ἀντί νά προσπαθοῦμε νά στρέψουμε τήν καθημερινότητα τοῦ πολίτη στήν γνώση καί ἐπαφή μέ τήν ἱστορία μας, θά φέρουμε τήν ἱστορία στήν καθημερινότητα τοῦ πολίτη. Αὐτή ἡ ψηφιακή ἐφαρμογή ἐξιστόρησης καί ξενάγησης, θά ἀναδείξει καί τούς διάσπαρτους ἀνά τήν Ἑλλάδα ἀρχαιολογικούς χώρους πού ἔχουν ἤπια ἐπισκεψιμότητα καί δέν διαθέτουν ξεναγούς, ἐνώ θά μεταφράζεται αὐτόματα στή μητρική γλώσσα κάθε ἐπισκέπτη.
• Κεντρικές πλατεῖες, σταθμοί συγκοινωνιῶν, ἐκπαιδευτικά συγκροτήματα, πινακίδες δρόμων, εἶναι καθημερινές εὐκαιρίες νά κοινωνοῦνται ρητά οἱ εὔφημες πράξεις ἀρχαίων, βυζαντινῶν καί νεοτέρων σοφῶν, ἡρώων, πατέρων καί εὐεργετῶν τῆς πατρίδας μας.
• Δωρεάν ἐτήσιο εἰσιτήριο πρόσβασης σέ ἀρχαιολογικούς χώρους γιά κάθε χαμηλόμισθο νοικοκυριό.
• Μελέτη σέ συνεργασία μέ τήν τοπική αὐτοδιοίκηση γιά πρότυπα παραδοσιακῆς καλαισθησίας στήν οἰκοδόμηση κάθε περιοχῆς τῆς ἑλληνικῆς ἐπαρχίας, ὥστε νέα ἤ ἀνακαινιζόμενα κτίσματα (τουριστικά, οἰκιστικά, ἐπιχειρήσεις) νά προσδιορίζονται ἀπό συγκεκριμένες τεχνοτροπίες, ὑλικά καί χρώματα, καί νά ἀναδεικνύουν ἕναν ὁμοιόμορφο, ἁρμονικό καί καλαίσθητο χαρακτῆρα κάθε περιοχῆς.

4         Ἀνάσχεση στήν προβολή ἀρνητικῶν προτύπων

Ἡ παθολογία τῆς κοινωνίας μας ἔχει προχωρήσει σέ πρωτόγνωρα ἐπίπεδα βαρβαρότητας, ἔλλειψης ἀνατροφῆς, ἐγκληματικότητας. Στά δελτία εἰδήσεων διαρκῶς προβάλλονται νέα κρούσματα βίας μέ κύριο θῦμα τά μικρά παιδιά – ἀπό βρέφη ἕως νέους. Ἀναλύουμε τήν ἐγκληματικότητα, τίς λεπτομέρειες οἰκογενειακῶν δραμάτων, τίς δικαστικές ἀποφάσεις – ἀλλά ὅλα αὐτά εἶναι σάν νά ἔχουμε χτυπηθεῖ ἀπό πέτρα, κι’ ἐμεῖς κοιτᾶμε τό τραῦμα, κοιτᾶμε τήν πέτρα, καί ἀγνοοῦμε αὐτόν πού συστηματικά μᾶς πετᾶ τίς πέτρες.

Ὡς κοινωνία πρέπει νά μποροῦμε νά διασφαλίζουμε τήν ταυτότητα, τίς ἀξίες, τήν ἱστορική μνήμη, τήν ἀξιοπρέπεια καί τά παιδιά μας, ἐλεύθεροι ἀπό τήν κατά συρροήν πλύση ἐγκεφάλου ἀπό θεάματα μέ προσβλητική, εὐτελιστική καί χυδαῖα ἀντιμετώπιση τῶν θεσμῶν καί τῶν λειτουργῶν τους, τῆς ἐθνικῆς ἱστορίας, τῆς προσωπικῆς ἀξιοπρέπειας. Ἡ ἐλευθερία τῆς καλλιτεχνικῆς ἔκφρασης εἶναι καθ’ ὅλα σεβαστή, πάντοτε μέσα στά ὄρια τοῦ ἀμοιβαίου σεβασμοῦ ἀξιῶν ὅπως ὁ θεσμός τῆς οἰκογένειας, ἡ γενετήσια ἀξιοπρέπεια, ἡ ἱστορική μνήμη τῆς πατρίδας μας, ἡ καλλιέργεια ἀξιῶν στήν ἀγωγή τῶν παιδιῶν.

• Εἰδική Διεύθυνση καί ἐνασχόληση μέ τήν βιομηχανία παιδικῆς ψυχαγωγίας. Ἔλεγχος σέ παιχνίδια, παιδικά προγράμματα καί κανάλια πού δημιουργοῦν ἐπιθετικότητα, ἀσέβεια καί ἀνηθικότητα, καί καταστρέφουν τήν ἀθωότητα τῆς παιδικῆς ἡλικίας.
• Νέο ρυθμιστικό πλαίσιο στό τηλεοπτικό περιεχόμενο ἐλεύθερων καί συνδρομητικῶν προγραμμάτων, μέ αὐξημένη ἑστίαση στίς προβαλλόμενες ἀξίες. Σύνδεση τῆς καταλληλότητας τῶν προγραμμάτων μέ φορολογικά κίνητρα καί ἀντικίνητρα.
• Ἡ καταλληλότητα προγραμμάτων θά συνδεθεῖ μέ σύστημα φορολογικῶν ἐπιβαρύνσεων γιά τήν προβολή θεαμάτων πού προσβάλλουν τήν δημόσια αἰδῶ καί προάγουν τήν ἐγκληματικότητα, τήν παρανομία, τήν ἀσέβεια στούς θεσμούς, τό γλωσσικό βαρβαρισμό.
• Νέα «θετική» κατηγορία στήν καταλληλότητα περιεχομένου, γιά τήν παραγωγή καί προβολή περιεχομένου πού ἀναδεικνύει τόν ἑλληνικό πολιτισμό, τίς ἀξίες του, τήν ἱστορική ἐθνική μνήμη, πού θά συνδέεται μέ φορολογική ἐπιβράβευση καί ἐλαφρύνσεις.
• Σύσταση Ἐπιτροπῆς Γλώσσας γιά νεολογισμούς. Τή στιγμή πού ἡ ἑλληνική γλῶσσα ἔχει κατακτήσει τό παγκόσμιο λεξιλόγιο ἐπιστημονικῆς ὀρολογίας σέ κάθε κλάδο, ἡττᾶται στή γενέτειρά της καί στίς νέες ἡλικίες μέ τήν εἰσπήδηση τῆς λεκτικῆς βαρβαρότητας. Ἡ Ἐπιτροπή αὐτή θά ἔχει καθῆκον:
• Νά εἰσηγεῖται τή χρήση ἑλληνικῶν ὄρων γιά ξενικούς νεολογισμούς
• Νά ἐπιβάλει τή χρήση καί ἑλληνικῶν σέ κάθε ἐμπορική συσκευασία πού διατίθεται στήν ἑλληνική ἀγορά προϊόντων καί ὑπηρεσιῶν.
• Νά ἐπιβάλει τήν χρήση ἑλληνικῶν σέ ὅλα τά μέσα μαζικῆς ἐπικοινωνίας, καθώς ἀπό ἐκεῖ ξεκινᾶ συνήθως ὁ ἐκβαρβαρισμός τῆς γλώσσας μας.
• Σύσταση Ὑπηρεσίας Ἐπιστημονικῆς Ἀλήθειας. Ἡ ἱστορική συνέχεια καί ἀλήθεια τῆς Πατρίδας μας μπαίνει συχνά στό στόχαστρο ἐπιβούλων, ψευδοερευνητῶν καί προπαγανδιστῶν, κατακτῶντας ἀνυποψίαστους ὀπαδούς. Ἀπαραίτητη ἡ δημιουργία ὑπηρεσίας συστηματικῆς παρακολούθησης ἀνθελληνικῶν καί ἱστορικά ψευδῶν ἐκδόσεων. Στόχος θά εἶναι ἡ ἐδραίωση τῆς ἀλήθειας μέσω τῆς ἀντίκρουσης καί ἀνασκευῆς τῶν ψευδῶν ἀπό εἰδικούς. Οἱ αληθεῖς πληροφορίες θά πρέπει νά μεταφράζονται σέ σημαντικές γλῶσσες, νά δημοσιεύονται ψηφιακά, νά ἐκδίδονται καί νά αποστέλονται σέ σημαντικές βιβλιοθῆκες, διεθνεῖς ὀργανισμούς καί διπλωματικά σώματα.

5         Ἐξαγωγή τῆς Ἑλληνικῆς Γλώσσας ὡς Παγκόσμιο Πολιτιστικό Ἀγαθό

• Συστηματική ὑποστήριξη τοῦ κράτους στήν καθιέρωση τῶν Ἀρχαίων Ἑλληνικῶν, ὡς παγκόσμιας γλώσσας, τῶν ἀνθρώπων ὑψηλῆς μόρφωσης.
• Ὑποστήριξη παγκόσμιου πανεπιστημιακοῦ δικτύου γιά ἕδρες ἀρχαίας ἑλληνικῆς γλώσσας
• Καθιέρωση συστήματος ἐκμάθησης καί πιστοποίησης τῆς γνώσης τῶν Ἀρχαίων Ἑλληνικῶν.
• Συνεργασία μέ τή Google γιά τήν εἰσαγωγή τῶν Ἀρχαίων Ἑλληνικῶν στίς διαθέσιμες γλῶσσες αὐτόματης μετάφρασης.
• Καθιέρωση ἐτήσιας παγκόσμιας Ἑορτῆς Ἀρχαίας Ἑλληνικῆς γλώσσας γιά μαθητές, Σχολεῖα καί Πανεπιστήμια, μέ διαγωνισμούς ἀρχαίου ἑλληνικοῦ λόγου, θεατρικά ἀρχαίων παραστάσεων κλπ.
• Κρατική συμμετοχή στήν δημιουργία ἰδιωτικῶν ἑλληνικῶν σχολείων στό ἐξωτερικό, γιά ξένους, μέ ἔμφαση στή γνώση καί ἐντρύφηση στόν ἑλληνικό πολιτισμό.
• Δίκτυο κατασκηνωτικῶν ἑστιῶν ἀνά τήν Ἑλλάδα μέ πρόγραμμα φιλοξενίας παιδιῶν ὁμογενῶν τρίτης γενιᾶς, καθώς καί παιδιῶν ἀπό συνδέσμους φίλων τῆς ἑλληνικῆς γλώσσας, μέ παροχή εὐχάριστων καί ταχύρρυθμων σεμιναρίων ἐκμάθησης τῆς ἑλληνικῆς γλώσσας καί τῶν ἑλληνικῶν ἀξιῶν, μακροπρόθεσμα δημιουργῶντας πρεσβευτές τῆς ἑλληνικῆς γλώσσας καί φιλέλληνες ἀνά τόν κόσμο.