Πενήντα ένα χρόνια από τον Αττίλα και η Κύπρος παραμένει κατεχόμενη.
Πενήντα ένα χρόνια, ο Ελληνισμός μετρά νεκρούς, αγνοούμενους, πρόσφυγες, βεβηλωμένα εδάφη, εκκλησίες και μνήματα.
Η πληγή υπάρχει και ξεπέρασε τον μισό αιώνα. Το ίδιο και η οργή!
Η ΝΙΚΗ θυμάται. Και θυμίζει:
— Η Κύπρος δεν είναι διπλωματικό πρόβλημα. Είναι Ελληνική γη υπό κατοχή.
— Η κατοχή δεν «διευθετείται». Καταργείται.
— Οι νεκροί και οι αγνοούμενοι ζητούν δικαίωση, όχι λήθη.
— Η επιστροφή των προσφύγων στα σπίτια τους δεν είναι «διαπραγματευτικό χαρτί», είναι δικαίωμα.
Η ΝΙΚΗ στέκεται υπεύθυνα και καθαρά:
— Υπέρ της ενιαίας κυριαρχίας στην Κύπρο, χωρίς στρατεύματα κατοχής και εγγυήτριες δυνάμεις.
— Υπέρ της διαφύλαξης της ταυτότητας και του πολιτισμού του Ελληνισμού της Κύπρου.
— Υπέρ της απελευθέρωσης των κατεχόμενων εδαφών, με σεβασμό στις θυσίες όσων πολέμησαν για την Πατρίδα.
Η Ελλάδα δεν μπορεί να είναι παρατηρητής στην κατοχή της Κύπρου, ούτε να ξεχνά την πληγή του Ελληνισμού στο νησί. Οι ήρωες που έπεσαν το 1974 μας καλούν σε ενότητα, υπευθυνότητα και σταθερή εθνική γραμμή.
Μόνο με Ελληνορθόδοξη Παιδεία, Πίστη και Εθνική Αυτοσυνειδησία, μπορούμε να κρατήσουμε ζωντανή την Κύπρο στις καρδιές των Ελλήνων και να εργαστούμε για την ημέρα της επιστροφής και της Ελευθερίας.
51 χρόνια μετά, δεν ξεχνάμε, δεν συμβιβαζόμαστε, δεν παραιτούμαστε.
Η Κύπρος ήταν, είναι και θα είναι Ελληνική.
