Με βαθειά θλίψη και οδύνη η ΝΙΚΗ πληροφορήθηκε το τρίτο τραγικό γεγονός αυτοκτονίας αστυνομικού στην χώρα μας, σε χρονικό διάστημα λιγότερο του ενός μήνα! Τρεις άνθρωποι που είχαν δώσει όρκο να υπηρετούν την Πολιτεία έφτασαν στο ακραίο απελπιστικό σημείο, να δώσουν τέλος στην ζωή τους, με τα υπηρεσιακά τους όπλα. Ο Θεός ας αναπαύει τις ψυχές τους και ας δώσει παρηγοριά στους οικείους τους.
Τα περιστατικά αυτά δεν είναι μεμονωμένα. Έρχονται να προστεθούν σε ένα μακρύ κατάλογο αυτοκτονιών στην ΕΛΑΣ. Βγάζουν δυνατή κραυγή αγωνίας για την κατάσταση που επικρατεί εδώ και καιρό στις τάξεις των Σωμάτων Ασφαλείας. Έντονη ψυχολογική πίεση, ηθική εξουθένωση, απουσία στήριξης, υπηρεσιακή απαξίωση και έλλειψη πραγματικής μέριμνας για τον άνθρωπο πίσω από τη στολή.
Είναι εντελώς αντιφατικό και οξύμωρο, οι διοικήσεις στα Σώματα Ασφαλείας, τα οποία έχουν ως αποστολή τους την εξασφάλιση της Δημοσίας Τάξης και Ασφαλείας (απαραίτητη προϋπόθεση για ισχυρή εθνική άμυνα, κοινωνική πρόοδο και οικονομική ανάπτυξη), να αδιαφορούν τελείως για τα στελέχη τους.
Οι διοικήσεις, αντί να μεριμνούν παρέχοντας υψηλές προδιαγραφές εργασίας, άριστες υπηρεσιακές συνθήκες, αξιοπρεπείς οικονομικές απολαβές και να καλλιεργούν συνθήκες υψηλού ηθικού φρονήματος, στηρίζοντας επαγγελματικά ηθικά και ψυχολογικά τους άνδρες και τις γυναίκες των Σωμάτων Ασφαλείας, που δοκιμάζονται καθημερινά στον σκληρό στίβο του δρόμου, διοικούν αυταρχικά, καταπιεστικά, ενίοτε σαδιστικά, προσκολλημένες σε απαρχαιωμένες δογματικές νοοτροπίες του παρελθόντος. Όχι μόνο αδιαφορούν παραδειγματικά, αλλά ούτε και καταλαβαίνουν τί πρέπει να κάνουν. Ενεργούν με οκνηρία σκέψης, μέσα στο γενικότερο κλίμα ατομικότητας που χαρακτηρίζει τον δημόσιο εργασιακό χώρο στην Πατρίδα μας.
Είναι διοικήσεις που λειτουργούν αντιεπιστημονικά, αντιπαραγωγικά, εφαρμόζοντας άθλια μοντέλα διοίκησης απέναντι στο πολύτιμο νεανικό ανθρώπινο δυναμικό που διαθέτουν. θεωρούν δευτερεύοντα ζητήματα την εργασιακή δικαιοσύνη, το καλό εργασιακό κλίμα και την υπηρεσιακή ικανοποίηση του ανθρώπου, με αποτέλεσμα να καταστρέφουν κάθε προϋπόθεση επιτυχίας και αποτελεσματικότητας των Υπηρεσιών τους.
Υψηλόβαθμοι Αξιωματικοί συμπεριφέρονται εμφανώς βάναυσα, προσβλητικά, σκληρά στα στελέχη τους, συνθλίβοντας συνειδήσεις, τσακίζοντας προσωπικότητες, σε ένα κλίμα απηρχαιωμένου υπηρεσιακού, δήθεν αυστηρού κανονιστικού πλαισίου, που δεν έχει την παραμικρή σχέση με τις σύγχρονες απαιτήσεις λειτουργίας των Αστυνομικών Σωμάτων.
Η ΝΙΚΗ έχει τονίσει επανειλημμένως την ανάγκη ουσιαστικής ηθικής και πνευματικής στήριξης των αστυνομικών υπαλλήλων. Οι άνδρες και οι γυναίκες που καλούνται να υπερασπίζονται την ασφάλεια των πολιτών και την τάξη στην κοινωνία μας, δεν πρέπει να αισθάνονται μόνοι, εγκαταλελειμμένοι και ηθικά αποδυναμωμένοι και προσβεβλημένοι.
Θα πρέπει να υπάρξει επιτέλους συγκεκριμένος σχεδιασμός για τη δημιουργία και ενίσχυση θεσμών ψυχικής στήριξης, ειδικά για τα στελέχη των Σωμάτων Ασφάλειας, που εργάζονται καθημερινά σε συνθήκες μάχης αντιμετωπίζοντας αποδοκιμασίες, ύβρεις, προπηλακισμούς και παντός είδους κινδύνους κατά της ζωής τους.
Είναι αδιανόητο να έχουν καταγραφεί μεγάλος αριθμός περιστατικών αυτοχειρίας, είτε ψυχικών καταρρεύσεων στα Σώματα Ασφαλείας τα τελευταία πέντε έτη, χωρίς το φαινόμενο να συγκινήσει τις Διοικήσεις, ούτε και τις πολιτικές ηγεσίες, χωρίς να κινηθεί η παραμικρή διαδικασία αναγέννησης των Σωμάτων.
Η ΝΙΚΗ θεωρεί ότι στις άμεσες προτεραιότητες του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη, θα πρέπει να ενταχθούν
-η ενίσχυση της ποιότητας των συνθηκών εργασίας,
-η μείωση της υπηρεσιακής πίεσης και
-η καλλιέργεια πνεύματος αλληλεγγύης και σεβασμού στο ανθρώπινο δυναμικό.
Παράλληλα, επιβάλλεται η θέσπιση νομικού πλαισίου, με σκοπό την προστασία των στελεχών, από τις εις βάρος τους εγκληματικές ενέργειες καθώς και από κακόβουλες, υστερόβουλες, αυθαίρετες, ενίοτε ανυπόστατες καταγγελίες.
Είναι δυνατόν οι διωκτικές αρχές να παρέχουν ασφάλεια στον λαό, εάν δεν είναι σε θέση να προστατεύσουν τα στελέχη τους;
Η Πατρίδα έχει ανάγκη από ισχυρούς φύλακες. Μα πάνω από όλα, έχει ανάγκη από ανθρώπους που θα αισθάνονται ότι υπηρετούν έναν κοινό, συλλογικά υψηλό εθνικό σκοπό για το καλό όλων και δεν είναι απρόσωπα, αναλώσιμα τεμάχια, θύματα στο έλεος ανίκανων ηγετών.
