Η ΑΑΔΕ, με τη στήριξη της κυβέρνησης, προχωρά σε ένα πρωτοφανές καθεστώς παρακολούθησης και ελέγχου πολιτών, μέσω ενός διπλού μηχανισμού φορολογικής αστυνόμευσης, με πρόσχημα τον εντοπισμό οχημάτων που έχουν δηλωθεί σε ακινησία αλλά συνεχίζουν να κυκλοφορούν. Επιστρατεύονται εφοριακοί και τελωνειακοί υπάλληλοι ως «φορο – τροχονόμοι» αλλά και ιδιώτες παραχωρησιούχοι των αυτοκινητοδρόμων σε ρόλο «φορο – χαφιέδων», αναλαμβάνοντας ουσιαστικά αστυνομικά καθήκοντα και μετατρέποντας τους δρόμους και τα διόδια σε ένα εκτεταμένο πεδίο επιτήρησης.
Ο πρώτος άξονας της δράσης περιλαμβάνει τη συγκρότηση συνεργείων ελέγχου που, με χρήση ειδικής εφαρμογής της ΑΑΔΕ στα υπηρεσιακά κινητά, θα σαρώνουν πινακίδες σε δρόμους, πάρκινγκ και σημεία διέλευσης, ακόμα και τις νυχτερινές ώρες, χωρίς καμία διαφάνεια ή παρουσία ανεξάρτητης εποπτείας. Σε περίπτωση διαπίστωσης παράβασης, αποστέλλεται ειδοποίηση στον ιδιοκτήτη και, αν δεν απαντήσει εντός 10 ημερών, επιβάλλεται το αστρονομικό πρόστιμο των 10.000 ευρώ – που αυξάνεται σε 30.000 ευρώ για υποτροπή – ενώ αφαιρείται και το δίπλωμα οδήγησης για τρία χρόνια.
Ο δεύτερος άξονας αφορά την υποχρέωση των ιδιωτικών εταιρειών που διαχειρίζονται τα διόδια, να καταγράφουν και να αποστέλλουν φωτογραφίες όλων των οχημάτων που διέρχονται, ανεξαρτήτως αν συντρέχει λόγος ελέγχου. Η μαζική αυτή αποστολή δεδομένων προς τη Γ.Δ.ΗΛΕ.Δ. της ΑΑΔΕ για διασταύρωση, καταλήγει σε ηλεκτρονική ειδοποίηση προστίμου προς τον πολίτη, συνοδευόμενη από φωτογραφικό υλικό. Σε περίπτωση αδράνειας ή απόρριψης των εξηγήσεων, εκδίδεται αυτοματοποιημένα πράξη επιβολής προστίμου.
Είναι ξεκάθαρο οτι δεν θα υπάρχει πλέον δρόμος να κυκλοφορήσουν ελεύθερα οι πολίτες, με την καχυποψία να κυριαρχεί. Το μέτρο αυτό δεν έχει καμία σχέση με σύγχρονη δημόσια διοίκηση. Στηρίζεται σε μια λογική συλλογικής καταστολής, δημιουργεί έναν γιγαντιαίο μηχανισμό από εκατοντάδες χαφιέδες της γειτονιάς και το σοβαρότερο, εγείρει σοβαρά ερωτήματα συνταγματικότητας, προστασίας προσωπικών δεδομένων και καταπάτησης της ιδιωτικότητας, των αρχών αναλογικότητας και διαφάνειας. Η κυβέρνηση αντί να καταπολεμήσει το έγκλημα κάθε είδους, μετατρέπει το κράτος σε έναν μηχανισμό ηλεκτρονικής επιτήρησης και καταστολής με συνεργάτες και συνοδοιπόρους τους ιδιώτες μεγαλοεπιχειρηματίες που εκμεταλλεύονται τους αυτοκινητόδρομους, ενισχύοντας μια αυταρχική νοοτροπία διακυβέρνησης, που αντιμετωπίζει τον φορολογούμενο πολίτη ως εν δυνάμει παραβάτη και όχι ως συνεργάτη.
