«Αγωγή», Μάριος, Σέργιος: Αίρεση ή κακή προαίρεση;
Ἀγαπητοί κύριοι, Μάριε και Σέργιε,
Στο βίντεο με τίτλο «Αν δεν δωθεί (sic) ξεκάθαρη απάντηση τότε αλλάζουν όλα! [i] » κατηγορήσατε τὀ Πατριωτικό καί Δημοκρατικό Κίνημα ΝΙΚΗ ὅτι ἐμφορεῖται ἀπό αἱρετικά φρονήματα καί διερωτηθήκατε, ἄν θά απαντήσουμε.
Ἡ κατηγορία σας βασίστηκε στὀ γραφόμενο σέ ἄρθρο τῆς ἱστοσελίδας τῆς ΝΙΚΗΣ [ii], ὅτι ὁ Ἰησοῦς, ἐρωτώμενος ὑπό τοῦ Πόντιου Πιλάτου, «επέλεξε να μην ομολογήσει τη θεότητά Του εκείνη τη στιγμή». Εἴπατε ὅτι διαστρεβλώνουμε τά ἁγιογραφικά κείμενα καί ὅτι ὅποιος προβαίνει στήν ἐνέργεια αὐτή εἶναι αἱρετικός.
Στήν Ὀρθόδοξη Παράδοση συνιστᾶται ὅπως οἱ προσωπικές κατηγορίες καί ἡ συκοφάντηση, ἀντιμετωπίζονται μέ ἀπάθεια καί σιωπή. Ὅταν ὅμως μᾶς κατηγορεῖτε ὡς αἱρετικούς - κατάσταση πού συνιστᾶ χωρισμό ἀπό τόν Θεό- ὀφείλουμε νά ἀπαντήσουμε. Πολύ δέ περισσότερο σήμερα, ὅταν η ΝΙΚΗ ἔχει θεσμική εὐθύνη ἐκπροσώπησης ὅσων τήν ἐμπιστεύονται μέ τήν ψῆφο τους στή Βουλή καί στήν Εὐρωβουλή. Ἀπαντοῦμε συγκεκριμένα στά ἀκόλουθα δύο ἐρωτήματα:
ΕΡΩΤΗΜΑ 1. Ὁ Χριστός σιδηροδέσμιος μπροστά στόν Πιλᾶτο, ἐσιώπησε, ἐπιλέγοντας νά μήν ὁμολογήσει τήν θεότητά του, ἤ δέν ἐσιώπησε;
Ὁ Χριστός εἶχε δύο διαλόγους μέ τόν Πόντιο Πιλᾶτο, ἕναν πρό τοῦ χλευασμοῦ καἰ βασανισμοῦ Του καί ἕναν μετά, πρό τῆς Σταυρώσεως.
Ἡ πρώτη φορά πού ὁ Χριστός διαλέγεται μέ τόν Πιλᾶτο, περιγράφεται ἀπό ὅλους τούς Εὐαγγελιστές (Ματθ. ΚΖ’ 11-14, Μάρκ. ΙΕ’ 1-5, Λουκ. ΚΓ’ 1-5, Ιωάν ΙΗ’33-38). Ὁ Κύριος μπροστά στόν Πιλᾶτο κατηγορεῖται ὑπό τῶν Φαρισαίων ὡς ἀντιποιητής τῆς βασιλείας τοῦ Καίσαρα (Βασιλεύς τῶν Ἰουδαίων). Στήν τελευταία αὐτή κατηγορία, ὁ Κύριος ἀπαντᾶ «σύ λέγεις». Στά ὑπόλοιπα πού Τοῦ καταμαρτυροῦσαν, ἐσιώπησε, ὥστε μάλιστα, σύμφωνα μέ τούς Εὐαγγελιστές Ματθαῖο καί Μᾶρκο, αὐτή ἡ σιωπή τοῦ Ἰησοῦ προκάλεσε ἰδιαίτερη ἐντύπωση στόν Πιλᾶτο [iii]. Ὁ Εὐαγγελιστής Ἰωάννης παραθέτει ἓναν ἐνδιαφέροντα πρόσθετο διάλογο περί τῆς Ἀληθείας, ὁ οποῖος καταλήγει ἐπίσης μέ σιωπή τοῦ Κυρίου. Ὁ Ἅγιος Νεκτάριος σχολιάζει αὐτό τό χωρίο καί ἑρμηνεύει τήν ἔλλειψη ἀπάντησης τοῦ Κυρίου, ὠς ἑξῆς: «ὁ Πιλᾶτος μή ἐννοήσας τά περί τῆς βασιλείας τῆς οὐρανίου ἀληθείας ἐρωτᾶ· «τί ἐστίν ἀλήθεια;» ἀλλ΄ὁ Ἰησοῦς θεωρεῖ ἀνάξιον νά ἀπαντήσει πρός ἂνθρωπον ἐσκοτισμένον καί ἀδυνατοῦντα νά νοήση τούς λόγους αὐτοῦ.» [iv]
Ὑπάρχει ὅμως καί δεύτερη φορά ποὑ ὁ Ἰησοῦς ἔρχεται σέ διάλογο μέ τόν Πιλᾶτο, τήν ὁποίαν καταγράφει ἐπίσης ὁ Εὐαγγελιστής Ἰωάννης (ΙΘ’ 7- 9): «ἀπεκρίθησαν αὐτῷ οἱ ᾿Ιουδαῖοι· ἡμεῖς νόμον ἔχομεν, καὶ κατὰ τὸν νόμον ἡμῶν ὀφείλει ἀποθανεῖν, ὅτι ἑαυτὸν Θεοῦ υἱὸν ἐποίησεν. ῞Οτε οὖν ἤκουσεν ὁ Πιλᾶτος τοῦτον τὸν λόγον, μᾶλλον ἐφοβήθη, καὶ εἰσῆλθεν εἰς τὸ πραιτώριον πάλιν καὶ λέγει τῷ ᾿Ιησοῦ· πόθεν εἶ σύ; ὁ δὲ ᾿Ιησοῦς ἀπόκρισιν οὐκ ἔδωκεν αὐτῷ.»
Συμπερασματικά, ὄχι μόνο στόν δεύτερο, περί Θεότητας, διάλογο τοῦ Κυρίου μας μέ τόν Πιλᾶτο, ἀλλά καί στόν πρῶτο διάλογο, ὁ Κύριος ἐσιώπησε.
Μάλιστα, δέν εἶναι ἡ πρώτη φορά πού ὁ Κύριος ἐπέλεξε νά μήν ὁμολογήσει τήν Θεότητά Του. Γιά παράδειγμα, (Μάρκ. ΙΑ’ 27-33, Ματθ. ΚΑ’23-27, καί Λουκ. Κ’ 1-8) ἀπέναντι στούς ἀρχιερεῖς καί γραμματεῖς καί πρεσβυτέρους τοῦ Ἰσραήλ, ὁ Κύριος ἀποφεύγει νά τούς ἀπαντήσει μέ ποιά καί τίνος τήν ἐξουσία ἐνεργεῖ. Ἀντί ἄλλης ἀπάντησης, τούς ἐρώτησε, ἐάν τό βάπτισμα τοῦ Ἰωάννη ἦταν ἀπό οὐρανοῦ ἤ ἐξ ἀνθρώπων. Ἐκεῖνοι ἀπάντησαν ὅτι δέν γνωρίζουν, ὁπότε καί ὁ Ἰησοῦς εἶπε σέ αὐτούς· οὔτε ἐγώ σᾶς λέγω μέ ποία ἐξουσία ταῦτα ποιῶ.
Ἀκόμη, εἰς την ΜΘ΄ ὁμιλία του ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος γράφει ὅτι «ὁ Κύριος ἔλεγε στούς μαθητάς Του, νά μή φανερὠσουν σέ κανένα ὅτι αὐτός εἶναι ὁ Χριστός. Ἤθελε νά γίνη γνωστό μετά τήν Ἀνάστασή Του» [v]. Περαιτέρω, ὁ ἴδιος Ἱερός Πατήρ, είς τήν ΞΓ΄ὁμιλία του μέ τόν πλούσιον νεανίσκον «οὐκ ἐξεκάλυψεν ἑαυτόν τῷ νεανίσκῳ» [vi], ὅτι δηλαδή δέν ἀπεκάλυψε εἰς τόν νεανίσκον ὅτι εἶναι Θεός.
----------
ΕΡΩΤΗΜΑ 2. Τί συνιστᾶ αἵρεση καί ποιός εἶναι αἱρετικός;
Ἄς ἐξετάσουμε τώρα, κατά πόσον ἡ προαναφερθεῖσα διατύπωση ὑπό τοῦ συγγραφέως τοῦ ἐν λόγω ἄρθρου («επέλεξε να μην ομολογήσει τη θεότητά Του εκείνη τη στιγμή»), συνιστᾶ αἱρετική θέση.
Ὁ μέγας Κανονολόγος τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, μακαριστός π. Ἐπιφάνιος Θεοδωρόπουλος, γράφει σχετικῶς: «Τί εἶναι αἵρεσις…; ἡ νοθεία τῆς Πίστεως. Τί εἶναι ὅμως νοθεία τῆς πίστεως; Ἡ ἀθέτησις Δογμάτων. Βεβαίως καί αὐτό εἶνε νοθεία τῆς Πίστεως , ἀλλά δέν εἶνε μόνον αὐτό. Νοθεία τῆς Πίστεως εἶνε καί ἡ ἀναγωγή είς Δόγματα Πίστεως πραγμάτων μή ὄντων τοιούτων. Ἄν δηλαδή θελήσῃ τις νά ἀναγάγῃ εἰς Δόγμα Πίστεως, εἰς ὅρον σωτηρίας, πρᾶγμά τι δευτερεῦον, ἔστω καί καλόν, τότε καθίσταται αὐτομάτως αἱ-ρε-τι-κός!» [vii]
Αὐτό ἀκριβῶς πάθατε καί ἐσεῖς. Πέσατε εἰς τόν λάκκον, τόν ὁποῖον ἐσκάψατε! Αὐτοχαρακτηρισθήκατε ὠς αἱρετικοί. Διότι, ἐνῶ οὐδέν Δόγμα ἀθετεῖται μέ τήν προαναφερθεῖσα ἡμέτερη διατύπωση, ἀντιθέτως ἐσεῖς ἀνάγετε ἐσφαλμένως εἰς Δόγμα Πίστεως πρᾶγμα μή ὄν τοιοῦτον !
---------
Ἐφ’ ὅσον ὃμως σᾶς ἀπασχολεί τόσο πολύ τό ἄρθρο μας, ἄς μᾶς ἀπαντήσετε καί σέ ἐρώτημα τοῦ ἂρθρου μας: Μάριε καί Σέργιε, τί ἀκριβῶς κάνατε ἐσεῖς γιά τήν ἀποτροπή τῶν αἰσχρουργιῶν τοῦ pride;
Δέν περιμένουμε ἀπάντηση, διότι τή γνωρίζουμε.
Εὐχόμαστε στό ἑξῆς νά ἀποκτήσετε μία καλύτερη ἐπιλογή ἀπό τό ἀδιάκριτο πετροβόλημα. Δέν χρειάζεται νά ὑποστηρίζετε τή ΝΙΚΗ, γιά νά τό ἀντιληφθεῖτε.
Εὐχόμαστε ἐπίσης νά συνειδητοποιήσετε τήν προσωπική σας εὐθύνη. Ἡ πατρίδα μας ἀξίζει καλύτερης ἀντιμετώπισης, ἒχει βαρύτατα καί πραγματικά προβλήματα, καί προσδοκᾶ περισσότερα ἀπό ὃσους τήν ἀγαποῦν.
Γραφεῖο Τύπου ΝΙΚΗΣ
------------
ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ
[i] https://www.youtube.com/watch?v=wMlVC4ADXs8
[iii] Ὁ Εὐαγγελιστής Ματθαῖος σημειώνει (ΚΖ’ 11-14): «῾Ο δὲ ᾿Ιησοῦς ἔστη ἔμπροσθεν τοῦ ἡγεμόνος· καὶ ἐπηρώτησεν αὐτὸν ὁ ἡγεμὼν λέγων· σὺ εἶ ὁ βασιλεὺς τῶν ᾿Ιουδαίων; ὁ δὲ ᾿Ιησοῦς ἔφη αὐτῷ· σὺ λέγεις. καὶ ἐν τῷ κατηγορεῖσθαι αὐτὸν ὑπὸ τῶν ἀρχιερέων καὶ τῶν πρεσβυτέρων οὐδὲν ἀπεκρίνατο. τότε λέγει αὐτῷ ὁ Πιλᾶτος· οὐκ ἀκούεις πόσα σου καταμαρτυροῦσι; καὶ οὐκ ἀπεκρίθη αὐτῷ πρὸς οὐδὲ ἓν ρῆμα, ὥστε θαυμάζειν τὸν ἡγεμόνα λίαν.»
Ὁ Εὐαγγελιστής Μᾶρκος καταγράφει (ΙΕ’ 2-5): «καὶ ἐπηρώτησεν αὐτὸν ὁ Πιλᾶτος· σὺ εἶ ὁ βασιλεὺς τῶν ᾿Ιουδαίων; ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν αὐτῷ· σὺ λέγεις. καὶ κατηγόρουν αὐτοῦ οἱ ἀρχιερεῖς πολλά, αὐτὸς δὲ οὐδὲν ἀπεκρίνατο. ὁ δὲ Πιλᾶτος πάλιν ἐπηρώτα αὐτὸν λέγων· οὐκ ἀποκρίνῃ οὐδέν; ἴδε πόσα σου καταμαρτυροῦσιν. ὁ δὲ ᾿Ιησοῦς οὐκέτι οὐδὲν ἀπεκρίθη, ὥστε θαυμάζειν τὸν Πιλᾶτον».
Ο Ευαγγελιστής Λουκάς αναφέρει (ΚΓ’ 2-4): «ἤρξαντο δὲ κατηγορεῖν αὐτοῦ λέγοντες· τοῦτον εὕρομεν διαστρέφοντα τὸ ἔθνος καὶ κωλύοντα Καίσαρι φόρους διδόναι, λέγοντα ἑαυτὸν Χριστὸν βασιλέα εἶναι. ὁ δὲ Πιλᾶτος ἐπηρώτησεν αὐτὸν λέγων· σὺ εἶ ὁ βασιλεὺς τῶν ᾿Ιουδαίων; ὁ δὲ ἀποκριθεὶς αὐτῷ ἔφη· σὺ λέγεις. ὁ δὲ Πιλᾶτος εἶπε πρὸς τοὺς ἀρχιερεῖς καὶ τοὺς ὄχλους ὅτι οὐδὲν εὑρίσκω αἴτιον ἐν τῷ ἀνθρώπῳ τούτῳ.»
Ο Ευαγγελιστής Ιωάννης ἀναφέρει έκτενέστερα: (ΙΗ’ 37-38) «εἶπεν οὖν αὐτῷ ὁ Πιλᾶτος· οὐκοῦν βασιλεὺς εἶ σύ; ἀπεκρίθη ᾿Ιησοῦς· σὺ λέγεις ὅτι βασιλεύς εἰμι ἐγώ. ἐγὼ εἰς τοῦτο γεγέννημαι καὶ εἰς τοῦτο ἐλήλυθα εἰς τὸν κόσμον, ἵνα μαρτυρήσω τῇ ἀληθείᾳ. πᾶς ὁ ὢν ἐκ τῆς ἀληθείας ἀκούει μου τῆς φωνῆς. λέγει αὐτῷ ὁ Πιλᾶτος· τί ἐστιν ἀλήθεια; καὶ τοῦτο εἰπὼν πάλιν ἐξῆλθε πρὸς τοὺς ᾿Ιουδαίους καὶ λέγει αὐτοῖς· ἐγὼ οὐδεμίαν αἰτίαν εὑρίσκω ἐν αὐτῷ·».
[iv] Αγίου Νεκταρίου «Εὐαγγελική Ἱστορία», εκδ. Νεκτάριος Παναγόπουλος, Ἀθῆναι, 1999, σ.510.
[v] Μητροπολίτου Τρίκκης και Σταγῶν Διονυσίου. ΠΑΤΕΡΙΚΟΝ ΚΥΡΙΑΚΟΔΡΟΜΙΟΝ. Τόμος πρῶτος, σελ. 204, ΑΘΗΝΑΙ, 1968.
[vi] ἔ.ἄ. σελ.256.
[vii] Ἐπιφανίου Ἰ. Θεοδωροπούλου, Ἀρχιμανδρίτου. ΤΑ ΔΥΟ ΑΚΡΑ. Οἰκουμενισμός καί Ζηλωτισμός. ΕΚΔΟΣΙΣ ΙΕΡΟΥ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΥ ΚΕΧΑΡΙΤΩΜΕΝΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΤΡΟΙΖΗΝΟΣ. ΕΚΔΟΣΙΣ Γ΄, 2008, σελ. 106.