Συμπληρώνονται σήμερα 4 χρόνια από τότε που χιλιάδες υγειονομικοί οδηγήθηκαν σε αναστολή εργασίας, λόγω της άρνησής τους να υποβληθούν σε έναν υποχρεωτικό εμβολιασμό. Μία επιλογή της Πολιτείας που παραβίασε θεμελιώδη δικαιώματα, προσέβαλε την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και άφησε πίσω της βαθιές πληγές στην κοινωνία, την υγεία και την οικονομία.
Διεθνής Σύγκριση – Μια ελληνική «ιδιαιτερότητα»
Σε αντίθεση με την Ελλάδα, αρκετές χώρες δεν προχώρησαν σε ακραία περιοριστικά μέτρα ούτε σε τιμωρητικές αναστολές υγειονομικών.
– Ιαπωνία: Ο εμβολιασμός παρέμεινε εθελοντικός και στηρίχθηκε στην ενημερωμένη συναίνεση, με ρητή απαγόρευση διακρίσεων.
– Νορβηγία: Δεν επιβλήθηκε καμία υποχρεωτικότητα στους υγειονομικούς.
– ΗΠΑ (πολιτειακό επίπεδο): Πολιτείες όπως η Φλόριντα, το Τέξας και το Τενεσί θέσπισαν νόμους που προστάτευσαν τους εργαζόμενους από αναστολές και απολύσεις.
– Ελβετία, Τσεχία, Κύπρος, Βουλγαρία: Υιοθέτησαν ηπιότερη πολιτική, χωρίς να μετατρέψουν τον εμβολιασμό σε όρο επιβίωσης για τους εργαζόμενους στην υγεία.
Το βασικό πρόβλημα της υποχρεωτικότητας
- Αντισυνταγματικότητα – Η επιβολή ιατρικής πράξης παραβίασε το δικαίωμα στη σωματική αυτοδιάθεση.
2. Ατελής συναίνεση – Η απειλή απώλειας μισθού και εργασίας δεν μπορεί να θεωρηθεί πραγματική συναίνεση.
3. Αμφίβολο όφελος – υπαρκτοί κίνδυνοι – Οι παρενέργειες (π.χ. μυοκαρδίτιδες, θρομβώσεις) και το χαμηλό ρίσκο σοβαρής νόσησης σε νεότερους καθιστούσαν την υποχρεωτικότητα αδικαιολόγητη.
4. Καταστροφικές συνέπειες – Χιλιάδες οικογένειες υγειονομικών οδηγήθηκαν σε οικονομική εξαθλίωση, ενώ το ΕΣΥ αποδυναμώθηκε σε περίοδο κρίσης.
Ηθική και Πολιτική Υποχρέωση – Αποζημίωση και Αποκατάσταση
Δεν αρκεί μόνο να πούμε «ποτέ ξανά». Η Πολιτεία οφείλει να αναγνωρίσει την αδικία και να προχωρήσει:
– Σε πλήρη αποκατάσταση των υγειονομικών που βρέθηκαν σε αναστολή, με αναγνώριση του επαγγελματικού και κοινωνικού πλήγματος που υπέστησαν.
– Σε οικονομική αποζημίωση για τα χρόνια απώλειας μισθού και ασφάλισης, καθώς στερήθηκαν το δικαίωμα στην εργασία χωρίς εναλλακτική δυνατότητα απασχόλησης.
– Σε θεσμική εγγύηση ότι καμία μελλοντική κυβέρνηση δεν θα επαναλάβει τέτοια μέτρα, που διχάζουν την κοινωνία και καταπατούν το αυτεξούσιο του ανθρώπου.
Ποτέ ξανά
– Ποτέ ξανά υποχρεωτική ιατρική πράξη.
– Ποτέ ξανά πειθαναγκασμός αντί για συναίνεση.
– Ποτέ ξανά παραβίαση δικαιωμάτων στο όνομα της «υγείας».
– Ποτέ ξανά αδικία χωρίς αποζημίωση και αποκατάσταση.