Η ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΝΙΚΗΣ
Ἡ ΝΙΚΗ εἶναι Kίνημα Δημοκρατικό, Πατριωτικὸ καὶ Λαϊκό, ποὺ ἀναπήδησε ἀπὸ τὰ σπλάχνα τοῦ λαοῦ ἐξ αἰτίας τῆς ἀποτυχίας τῶν κομμάτων, τὰ ὁποῖα κατέστρεψαν τὴν πατρίδα καὶ ὁδήγησαν σὲ ἀδιέξοδο καὶ ἀπόγνωση τὸν πολίτη. Εἶναι μιὰ τελείως διαφορετικὴ προσπάθεια ἀπὸ τὰ ὑπάρχοντα κόμματα στὴν ὀργάνωση, στὸ πνεῦμα καὶ στὴ μέθοδο ἐπιτεύξεως τῶν σκοπῶν της.
Ἡ ἰδιαιτερότητα καὶ ἡ καινοτομία τῆς ΝΙΚΗΣ ἐντοπίζεται πρῶτον στὴν προέλευσή της. Ὅλα τὰ κόμματα προῆλθαν ἀπὸ παλαιότερα, σὰν βλαστοὶ ἀπὸ τὸ ἴδιο δένδρο, ποὺ παράγουν τοὺς ἴδιους καρπούς. Κατὰ συνέπεια, ἔχουν τὸ ἴδιο πνεῦμα, τὴν ἴδια νοοτροπία καὶ τὸν ἴδιο τρόπο ὀργάνωσης καὶ ἐνέργειας. Ἡ ΝΙΚΗ, ἀντιθέτως, προῆλθε ἀπὸ ἀνθρώπους τοῦ λαοῦ, ποὺ ποτὲ δὲν εἶχαν ἀσχοληθεῖ μὲ τὴν πολιτική. Δὲν εἶναι κόμμα, ἀλλὰ Κίνημα Ἑλληνικό, Ρωμαίικο, ὅπως τὸ θέλει ὁ λαός, διότι εἶναι ἡ συνείδηση, ἡ φωνή, ἡ ἐλπίδα καὶ ἡ νίκη τοῦ λαοῦ. Εἶναι ἀληθινὴ καὶ γνήσια ἔκφραση καὶ ἐκπροσώπηση τοῦ ἔθνους μας, διότι ἡ ΝΙΚΗ ἀντιπροσωπεύει ὅλες τὶς τάξεις τοῦ λαοῦ. Χαρακτηριστικὰ γνωρίσματα τῶν μελῶν τῆς ΝΙΚΗΣ εἶναι ὁ πόνος γιὰ τὴν κατάπτωσή μας, ἡ πίστη στὸν Θεό, ἡ ἀγάπη γιὰ τὴν Πατρίδα καὶ τὸν πολύπαθο Ἕλληνα πολίτη καὶ ἡ προσήλωσή τους στὶς αἰώνιες ἀξίες τῆς Ρωμηοσύνης, δηλαδὴ τῆς Ἑλληνορθόδοξης ταυτότητάς μας (Ὀρθοδοξία, Οἰκογένεια, Ἱστορία, Γλῶσσα καὶ Παράδοση).
Δεύτερη ἰδιαιτερότητα τῆς ΝΙΚΗΣ εἶναι ἡ ὀργάνωση τοῦ Κινήματος, ποὺ διαφέρει ἀπὸ τὰ ὑπόλοιπα κόμματα καὶ ἀπὸ ὅ,τι ἔχει ὑπάρξει μέχρι σήμερα, διότι δὲν εἶναι ἀρχηγοκεντρικὴ καὶ προσωποπαγής. Ἔχουμε, βέβαια, τὸν ἄξιο πρόεδρό μας ποὺ εἶναι ἡ φωνὴ καὶ τὸ πρόσωπο τῆς ΝΙΚΗΣ, ἀλλὰ ἡ ἐξουσία καὶ διοίκηση δὲν περιορίζεται μόνο στὸ πρόσωπο τοῦ προέδρου, διότι ἡ ΝΙΚΗ διαθέτει συλλογικὴ ἡγεσία. Δὲν στηριζόμαστε σὲ ἕνα πρόσωπο, ὅσο ἀξιόλογο καὶ ἂν εἶναι αὐτό, ἀλλὰ σὲ μιὰ συλλογικὴ διοίκηση, τὸ 15μελὲς Βουλευτήριο.
Ὁ ὅρος Βουλευτήριο εἶναι ἀρχαιοπρεπής, δανεισμένος ἀπὸ τὴν ἱστορία μας καὶ σημαίνει τὸ ὄργανο ποὺ βουλεύεται (=σκέφτεται) καὶ ἀποφασίζει. Ἡ λέξη Βουλευτήριο εἶναι συγγενικὴ καὶ ὁμόρριζη μὲ τὶς λέξεις Βουλή, Βουλευτής, βούλευμα. Τὸ Βουλευτήριο εἶναι τὸ ὄργανο ποὺ διοικεῖ, ὀργανώνει, στελεχώνει καὶ προβάλλει τὸ Κίνημα. Ἀποτελεῖ τὴν ἀσφάλεια, τὴ σταθερότητα καὶ τὴν ἐγγύηση γιὰ τὴν ἐπιτυχία τοῦ Κινήματος, διότι ἀποτρέπει τοὺς μελλοντικοὺς ἐχθροὺς ποὺ πιθανὸν θὰ ἐπιδιώξουν νὰ διεισδύσουν γιὰ νὰ διαλύσουν τὴν ΝΙΚΗ. Ἀκόμη, τὸ Βουλευτήριο διασφαλίζει τὴν ἄτρεπτη πορεία της καὶ ἀπὸ πιθανοὺς ἀκατάλληλους, φιλόδοξους καὶ φίλαρχους προέδρους, διότι δὲν θὰ ἔχουν τὸ δικαίωμα ἀλλαγῆς τῆς Ὀργανωτικῆς δομῆς.
Τὸ Βουλευτήριο ἐκλέγεται δημοκρατικὰ ἀπὸ ὅλα τὰ μέλη τοῦ Συνεδρίου τῆς ΝΙΚΗΣ καὶ ὁ πρόεδρος μὲ τὸ Βουλευτήριο ὁρίζουν τοὺς ὑποψήφιους βουλευτές. Ὅσοι ἐκλεγοῦν θὰ ἐπιτελοῦν τὸ βουλευτικό τους ἔργο βοηθούμενοι ἀπὸ τὶς Θεματικὲς Ὁμάδες καὶ ἀπὸ ὅλους. Θὰ ἔχουν τὴν τιμὴ καὶ τὴν ἀμοιβὴ τοῦ βουλευτοῦ, ἀλλὰ ἡ διοίκηση καὶ ἡ ὀργάνωση ἀνήκει στὸ ἐκλεγμένο Βουλευτήριο μὲ πρῶτο μέλος τὸν πρόεδρο. Ἐπειδὴ τὰ μέλη τοῦ Βουλευτηρίου προσφέρουν ἄμισθη ὑπηρεσία στὸ Κίνημα καὶ δὲν διεκδικοῦν ἀξιώματα, εἶναι λογικὸ νὰ εἶναι πιὸ δίκαιοι καὶ ἀμερόληπτοι στὶς κρίσεις τους. Αὐτὸς ὁ διαχωρισμὸς τοῦ βουλευτικοῦ ἀξιώματος καὶ τῆς διοικητικῆς ἐξουσίας τῶν μελῶν τοῦ Βουλευτηρίου ἀποτελεῖ τὴν τρίτη ἰδιαιτερότητα τῆς ΝΙΚΗΣ.
Δύναμή μας εἶναι ὄχι τὰ χρήματα, ποὺ δὲν ὑπάρχουν, οὔτε οἱ στρατιὲς τῶν ἐπικοινωνιολόγων καὶ δημοσιογράφων ποὺ διαθέτουν ἄλλα κόμματα, οὔτε τὰ πληρωμένα ΜΜΕ καὶ ἡ διαφήμιση, ἀλλὰ ἡ ἁγνή μας διάθεση, ἡ εἰλικρίνεια, ἡ καθαρότητά μας, ὁ Θεὸς στὸν ὁποῖο ἐλπίζουμε καὶ ὁ λαός, ποὺ μᾶς ἐμπιστεύτηκε τὴν ψῆφο του καὶ μᾶς ἔβαλε στὴ Βουλή.
Ἀσφάλειά μας εἶναι ἡ εἰλικρινὴς ἀγάπη τῶν μελῶν, ἡ ἀγαστὴ συνεργασία μας, ἡ ἰδιαίτερη ὀργανωτικὴ δομή, ἡ ὁποία ἀποκλείει ἐπαγγελματίες πολιτικούς, πρόσωπα ποὺ ἀνήκουν σὲ σκοτεινὲς ἀνθελληνικὲς ὀργανώσεις καὶ καιροσκόπους, οἱ ὁποῖοι ἐπιζητοῦν τὴν πολιτικὴ ὄχι ὡς μέσο προσφορᾶς στὴν πατρίδα, ἀλλὰ γιὰ τὸ βόλεμά τους.
Προσπάθειά μας εἶναι ἡ ἕνωση ὅλων τῶν ὑγιῶν δυνάμεων τοῦ Γένους μας, ὅσων διαμένουν στὴν Ἑλλάδα καὶ τῶν ὁμογενῶν μας ἀνὰ τὴν ὑφήλιο, ὥστε μὲ τὴν ἀξιοποίηση τῶν σπάνιων χαρισμάτων καὶ τῶν ἰδιαίτερων ἱκανοτήτων τῶν Ἑλλήνων, ἀφοῦ ἀνασυγκροτηθεῖ πνευματικά, οἰκονομικὰ καὶ γενικότερα ἡ πολύπαθη καὶ ταπεινωμένη πατρίδα μας, νὰ βρεῖ πάλι τὸ μεγαλεῖο της καὶ νὰ λάβει τὴ θέση ποὺ τῆς ἁρμόζει στὴν παγκόσμια ἱστορία. Νὰ ἀναδειχθεῖ καὶ πάλι ὁ Ἕλληνας, δάσκαλος τῆς ἀνθρωπότητας, δημιουργὸς ἀπαράμιλλου πολιτισμοῦ καὶ ἡγέτης καὶ πρωτοστάτης σὲ προσφορὰ καὶ θυσίες γιὰ τὸ κοινὸ καλό, τὴν ὠφέλεια τῶν Ἑλλήνων καὶ ὅλης τῆς ἀνθρωπότητας.