Οι δασμοί του Τράμπ στην Ευρωπαϊκή Ένωση δεν είναι τίποτε άλλο από άσκηση οικονομικής και πολιτικής πίεσης προκειμένου να επιτύχει τους στόχους του. Και βέβαια είναι νομοτελειακό ότι στον εμπορικό πόλεμο που ξεκίνησε θα είναι νικητής.
Οι ΗΠΑ του Τράμπ μέσω της επιβολής δασμών δεν εκδικούνται την Ε.Ε. αλλά την άπληστη οικονομική «ατμομηχανή» της δηλαδή την Γερμανία, η οποία με πονηρό τρόπο επέβαλε στα λοιπά ευρωπαϊκά κράτη και κυρίως αυτά του Νότου την φτωχοποίηση τους κρατώντας χαμηλά τους μισθούς της σε σχέση με την υψηλή παραγωγικότητα εργασίας ώστε να είναι μόνιμα ανταγωνιστική. Ακολούθησε για την οικονομική της μεγέθυνση το μοντέλο επίτευξης καθαρών εξαγωγών εις βάρος των άλλων ευρωπαϊκών χωρών χωρίς να τηρεί την Συμφωνία του Μάαστριχτ. Αντίθετα η Γαλλία, η Ιταλία και οι υπόλοιπες χώρες του Νότου φάνηκαν περισσότερο συνεπείς με όσα συμφωνήθηκαν κατά την ευρωπαϊκή ενοποίηση.
Οι ΗΠΑ του Τράμπ με τους δασμούς στην Ε.Ε. δίνουν το ξεκάθαρο μήνυμα ότι το εμπορικό έλλειμμα των ΗΠΑ προς την Ε.Ε. -κυρίως την Γερμανία- το οποίο επί 15 και πλέον χρόνια είναι μόνιμα αρνητικό εις βάρος τους έχοντας φθάσει άνω των 200 δις δολαρίων το 2023, θα λάβει τέλος. Ο Τράμπ δεν δέχεται πλέον να αυξάνεται η ισοτιμία του δολαρίου σε σχέση με το ευρώ και η Ε.Ε. να έχει το πλεονέκτημα φθηνών εξαγωγών προς τις ΗΠΑ την ίδια ώρα που οι αμερικανικές εξαγωγές συρρικνώνονται, οι αμερικανικές βιομηχανίες υπόκεινται σε πλήγμα και η ανεργία στις ΗΠΑ αυξάνεται.
Το ίδιο ακριβώς υπέστη και η Ελλάδα όταν εντάχθηκε στην Ευρωζώνη με την Συνθήκη του Μάαστριχτ το 1992. Παραβιάστηκε η βασική οικονομική αρχή ότι η ένταξη μιας χώρας σε μια ζώνη ενός ενιαίου νομίσματος χωρίς την προηγούμενη επίτευξη δημοσιονομικής ενοποίησης διευκολύνει και επαυξάνει το διεθνές εμπορικό ισοζύγιο της ισχυρής και καθαρώς εξαγωγικής χώρας. Οπότε ήταν φυσικό επακόλουθο οι βόρειο-ευρωπαϊκές οικονομίες και ιδίως αυτή της Γερμανίας να ‘’καταβροχθίσουν’’ τις ασθενείς οικονομίες του Νότου.
Μόνον που οι ΗΠΑ του Τράμπ έχουν το δικό τους αποθεματικό νόμισμα, έχουν την δική τους παραγωγική βάση που έξυπνα έχουν μετατοπίσει παραγωγικές μονάδες της σε Ασιατικές χώρες και βέβαια έχουν τεράστια εσωτερική ζήτηση, στοιχεία τα οποία δεν διαθέτει η καταρρέουσα ευρωπαϊκή οικονομία.
Η άφρονα ηγεσία της Ε.Ε. και οι άφρονες ηγέτες των μεγάλων ευρωπαϊκών χωρών εμμένουν στην οικονομικά αυτοκτονική πολιτική τους να στηρίζουν την Ουκρανία με πακτωλό δισεκατομμυρίων, να έχουν κόψει τον ενεργειακό ομφάλιο λώρο με το φθηνό Ρωσικό φυσικό αέριο, να προγραμματίζουν αμυντικό επανεξοπλισμό ύψους 800 δις ευρώ με… δανεικά από τις αγορές -αφού ο ευρωπαϊκός προϋπολογισμός δεν επαρκεί ούτε για τα τρέχοντα έξοδα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής-, να μην καλύπτουν το τεράστιο επενδυτικό κενό από το 2009 της χρηματοοικονομικής κρίσης και να εισάγουν το πανάκριβο αμερικανικό LNG από το Τέξας.
Την ίδια ώρα η Κίνα μεγεθύνεται οικονομικά με υψηλούς ρυθμούς λόγω της ανάπτυξης της βιομηχανικής της παραγωγής, τις επενδύσεις σε καινοτόμες τεχνολογίες, την ανάπτυξη της εσωτερικής της κατανάλωσης ώστε να μην είναι ευάλωτη στους δασμούς, την ανάπτυξη τεχνητής νοημοσύνης (DeepSeek, Baidu), της ψηφιακής της οικονομίας (Temu, Shein, Alibaba) και τις τράπεζες (ICBC, Bank of China).
Μαζί λοιπόν με την άπληστη Γερμανία τιμωρείται και η Ελλάδα σύμφωνα με την παροιμία «μαζί με τα ξερά καίγονται και τα χλωρά» δεδομένου ότι σύμφωνα με το κανονιστικό πλαίσιο δασμών του Τράμπ η Ελλάδα θα έπρεπε να υπάγεται στο 10% αλλά λόγω της Ε.Ε. της επιβάλλεται δασμός 20%. Η Ελλάδα, πειθήνια σταθερά στα κελεύσματα του διευθυντηρίου της Ε.Ε. υπό Γερμανική καθοδήγηση βρίσκεται για μια ακόμη φορά και στα καλά χαμένη (αφού τίποτε δεν ωφελήθηκε από την ανάπτυξη της «ατμομηχανής» της Ε.Ε. ήτοι της Γερμανίας) και στα άσχημα επωμιζόμενη το κόστος (αφού πληρώνει κάθε φορά τα «σπασμένα» της άφρονας ηγεσίας της Ε.Ε.).
Αν και η Ευρωζώνη πάσχει δομικά και βρίσκεται σε ύφεση η οποία θα ενταθεί -ομοίως και η Ευρωπαϊκή Ένωση- η ΝΙΚΗ τηρεί υπεύθυνη στάση. Πρέπει να διαχειριστούμε την συμμετοχή μας στην Ε.Ε. ως ανταγωνιστικό πλεονέκτημα χωρίς να ζημιώνουμε την εθνική μας οικονομία με όσους βαθμούς ελευθερίας διαθέτουμε.
Η Ελλάδα πρέπει να χτίσει την δική της αυτάρκειά στον πρωτογενή και δευτερογενή τομέα εστιάζοντας σε παραγωγικές επενδύσεις. Θα πρέπει να καταγγείλουμε την τελωνειακή σύνδεση Ε.Ε.-Τουρκίας, πολύ περισσότερο τώρα με την επιβολή δασμών που η Τουρκία θα μπορεί να υποκαταστήσει τις ελληνικές εξαγωγές προς τις ΗΠΑ με δικές της εξαγωγές. Θα πρέπει να διαπραγματευτούμε την άρση των οποιωνδήποτε ευρωπαϊκών περιορισμών και με την παράλληλη βελτίωση του φορολογικού πλαισίου να διατηρήσουμε τις επιχειρήσεις μας οι οποίες μεταναστεύουν σε τρίτες χώρες με χαμηλή φορολογία και φιλικό επενδυτικό κλίμα.
Η ΝΙΚΗ όσον αφορά συγκεκριμένα την επιβολή δασμών από τις ΗΠΑ προτείνει για την Ελλάδα μας:
-να εστιάσουμε σε προϊόντα προς τις ΗΠΑ τα οποία δεν επηρεάζονται από δασμούς (φαρμακευτικά προϊόντα, τρόφιμα υψηλής διατροφικής αξίας όπως το βιολογικό λάδι κλπ)
-να εξετάσουμε την αξιοποίηση χρήσης Ελεύθερων Εμπορικών Ζωνών (FTZs) στις ΗΠΑ όπου τα προϊόντα δεν φορολογούνται μέχρι να εισαχθούν στην αμερικανική αγορά.
-να προχωρήσουμε σε άμεσες συναλλαγές B2B (Business-to-Business) με Αμερικανικές Πολιτείες, όπου η μια εταιρεία πουλάει προϊόντα ή υπηρεσίες σε μια άλλη εταιρεία.
-να εστιάσουμε στην ψηφιοποίηση εξαγωγών (e-Export). Απευθείας πώληση σε καταναλωτές (B2C) μέσω: Amazon Global Selling (εξαγωγή χωρίς μεσάζοντες).