Μια ακόμη εμπνευσμένη ομιλία του προέδρου της ΝΙΚΗΣ και αγαπητού μας συμπατριώτη, κ. Δημήτρη Νατσιού, στη Σχολή Γονέων Κατερίνης, μας θύμισε γιατί η ΝΙΚΗ δεν είναι απλώς ένα κόμμα — είναι φωνή Πίστης, Παιδείας και άδολης φιλοπατρίας, σε μια εποχή βαθιάς κρίσης αξιών.

Με καθαρό λόγο, χωρίς περιστροφές, ο πρόεδρός μας μίλησε για τα παιδιά μας, για την Παιδεία που μορφώνει ψυχές και για την ανάγκη να ξανασταθεί η Ελλάδα στα πόδια της μέσα από τις αρχές και τις αξίες της πίστης μας και της Ρωμιοσύνης, σύμφωνα και με τις διδαχές του Αγίου Παϊσίου. “Αύριο (σσ. 28η Οκτωβρίου), όπως και την 25η Μαρτίου εορτάζομε την έναρξη και όχι την λήξη των Εθνικών αγώνων… Ο Ελληνισμός είναι προορισμένος να αγωνίζεται.”

Στην εκδήλωση μίλησαν επίσης ο κ. Κωνσταντίνος Καρακατσάνης (βιντεοσκοπημένη ομιλία) ” Πολλοί Χριστιανοί ΔΕΝ βιώνουν απουσία του Αγίου Παϊσιου. Αντιθέτως!” και ο κ. Νικήτας Τσακίρογλου (μήνυμα λόγω απουσίας) “Ο ρόλος που υποδύθηκα του Αγίου Αρσενίου του Καππαδόκη, με γέμισε, με πλήρωσε πνευματικά και είχα την Ευλογία να την μοιραστώ με τον κόσμο!”.

Ο πρόεδρος της ΝΙΚΗΣ επεσήμανε στους παρευρισκομένους το γεγονός, ότι στην παιδεία τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια δεν άλλαξε τίποτα και, όπως έχει επαναλάβει πολλές φορές από το βήμα της Βουλής, στα σχολικά βιβλία ακόμα υπάρχει αναφορά ότι στις 28 Οκτωβρίου του 1940 οι Έλληνες τρέξανε στα υπόγεια.

Και συνέχισε λέγοντας: «Σήμερα η βλακεία, η προδοσία και η δειλία κυριαρχούν στα περιοδικά ποικίλης ύλης, που τα ονομάζουν κατ’ ευφημισμόν βιβλία Γλώσσας! Είναι η πρώτη φορά από ιδρύσεως του νεοελληνικού κράτους, που δεν σέβονται οι συγγραφικές ομάδες και παρέες του υπουργείου πρώην εθνικής και νυν νεοταξικής εκπαίδευσης τους αγώνες, τις επετείους του λαού μας!»

Ο κ. Νατσιός υπενθύμισε στο ακροατήριο πως : «Παλαιότερα, κάθε πρώτη Δευτέρα, στα Δημοτικά γίνονταν η έπαρση της σημαίας και ακούγονταν ο Εθνικός μας Ύμνος. Έβλεπαν τα παιδιά την ιερότητα της στιγμής, με τους δασκάλους τους προσοχή και ενισχύονταν η πίστη και η φιλοπατρία.

Στα σχολεία ο δάσκαλος διδάσκει και όχι τα ντουβάρια”, σημείωσε χαρακτηριστικά και κατέληξε: «Οι παλαιότερες γενιές δασκάλων είχαν αυτήν την αίσθηση του χρέους και έβλεπαν τον εαυτό τους ως φορέα και μεταλαμπαδευτή της Παραδόσεως του Γένους. Δυστυχώς, οι νέες γενιές εκπαιδευτικών παρέχουν μια στείρα μόρφωση που δεν έχει καμία σχέση με την ουσιαστική Παιδεία».
Θερμές ευχαριστίες στη Σχολή Γονέων Κατερίνης, την Ένωση Θεολόγων Πιερίας, τους ομιλητές και όλους τους παρευρισκόμενους.




