Σήμερα συζητάμε μία τροπολογία που θα έπρεπε να αποτελεί στοιχειώδη πράξη προστασίας των πολιτών απέναντι στην αυθαιρεσία των τραπεζών. Αντί όμως να περιορίσουμε τις εξωφρενικές χρεώσεις στα ΑΤΜ, η κυβέρνηση έρχεται να νομιμοποιήσει ένα ακόμη χαράτσι στις πλάτες των πιο αδύναμων.
Αναρωτιέμαι: Ποια κοινωνική ανάγκη εξυπηρετεί αυτή η πολιτική; Ποιον εξυπηρετεί η ανοχή στη συνεχιζόμενη υπερχρέωση των συναλλαγών;
Την ώρα που σε απομακρυσμένες περιοχές της χώρας οι συμπολίτες μας δεν έχουν καν πρόσβαση σε τραπεζικό κατάστημα, την ώρα που συνταξιούχοι στήνονται σε ουρές για να βγάλουν τα λίγα ευρώ της σύνταξής τους, οι τράπεζες επιβάλλουν «τέλη ανάληψης», «τέλη ερώτησης υπολοίπου», «τέλη εκτύπωσης»!
Και ποια είναι η αντίδραση της κυβέρνησης; Αδιαφορία. Συνενοχή. Διευκόλυνση των τραπεζών.
Δεν είναι δυνατόν να πληρώνει ο πολίτης να πληρώνει προμήθεια για να έχει πρόσβαση στα ίδια του τα χρήματα! Δεν είναι δυνατόν η τραπεζική συναλλαγή να μετατρέπεται σε προνόμιο για τους λίγους, εις βάρος των πολλών.
Εδώ δεν μιλάμε απλώς για μια εμπορική πρακτική. Μιλάμε για μία συστηματική απομύζηση των μικροκαταθετών. Για μία νέα μορφή κοινωνικού αποκλεισμού. Και αυτό, κυρίες και κύριοι, δεν είναι ανεκτό σε ένα κράτος δικαίου.
Ειδικά οι τράπεζες και οι διοικήσεις τους δεν θα πρέπει να ξεχνάνε πως τα χρόνια των μνημονίων το κράτος τις διέσωσε με την παροχή 47 δις ευρώ μέσω των ανακεφαλαιοποίησεων, χρήματα που χάθηκαν έναντι των ζημιών τους, ενώ τους επέτρεψε να τιτλοποιήσουν τα κόκκινα δάνεια και να τα πουλήσουν στα funds.
Αυτό γατί έγινε, έγινε για να γλυτώσουν το αδίκημα της απιστίας οι τραπεζίτες, σε πρόσφατο άρθρο του ο Αντώνης Καλόγηρος γράφει ότι περίπου 2 δις δάνεια της ATTICA BANK πουλήθηκαν σε αξία 2% σε FUNDS. Αυτό για να καταλάβουμε που βρισκόμαστε σαν κράτος.
Αν η κυβέρνηση δεν μπορεί – ή δεν θέλει – να προστατεύσει τους πολίτες από την αυθαιρεσία των τραπεζών, ας το δηλώσει καθαρά. Εμείς, όμως, δεν πρόκειται να σιωπήσουμε.
Η κοινωνία απαιτεί δικαιοσύνη, ισονομία και πρόσβαση στις βασικές υπηρεσίες χωρίς εκβιασμούς. Το δικαίωμα στη χρήση των δικών μας χρημάτων δεν μπορεί να είναι προϊόν εμπορικής εκμετάλλευσης.
Είναι γνωστό ότι όλες οι τραπεζικές εργασίες δεν μπορούν να γίνουν στα ΑΤΜ, ενώ πολλοί συμπολίτες μας δεν είναι εξοικειωμένοι με τις νέες τεχνολογίες.
Η τροπολογία δεν καλύπτει την έλλειψη καταστημάτων ειδικά στην επαρχία. Θα πρέπει να υποχρεωθούν οι Τράπεζες να διατηρούν καταστήματα και στην επαρχία και όχι μόνο ΑΤΜ, πιστεύουμε ότι αυτό επιβάλλεται και θα δώσει την αίσθηση ότι σεβόμαστε τους πολίτες που ζουν στην επαρχία μας.
Του Ανδρέα Βορύλλα Β2 Δυτικού Τομέα Αθηνών