Γιά τό μεγάλο ὃραμα τῆς Ἀνάστασης τοῦ Γένους μας με ἂξονα τήν Ρωμηοσύνη και την ἐπανένωση τοῦ Ρωμαίικου κόσμου συγκροτώντας την «Νέα Ρωμανία» με την μορφή συνομοσπονδίας ἤ ἀκόμα καλύτερα ὁμοσπονδίας κρατῶν ἒχω ἀναφερθεῖ ἐκτενῶς σε κείμενά μου ἀπό μακροῦ χρόνου. Μετά τις τεκτονικές ἀλλαγές πού φέρνει ἡ ἐκλογή Τράμπ στις Η.Π.Α. θεωρῶ ὃτι το γεωστρατηγικό πλαίσιο εἶναι ἐξαιρετικά εὐνοϊκό προς την κατεύθυνση τῆς πραγμάτωσης τοῦ ὁράματος και τῶν πόθων τοῦ Γένους μας. Στὸ παρὸν κείμενο, ἀφοῦ προσεγγίσομε ἀδρὰ τὸ σύγχρονο γεωστρατηγικὸ πλαίσιο, θὰ διατυπώσομε ἐν συντομίᾳ τὸ ὅραμα καὶ τὸ εὐνοϊκὸ πλαίσιο.
Εἰσαγωγική Σημείωση:
Θα πρέπει ἐξ ἀρχῆς νὰ διευκρινηστεῖ ὅτι ἡ ἱστορικὴ Ρωμανία, τουλάχιστον κατὰ τὴν πρώτη χιλιετία, ἀντιλαμβάνονταν τὸν ἑαυτό της ὡς τὴν μόνη, ἑνιαία, ἀδιαίρετη, οἰκουμενική, συντεταγμένη χριστιανικὴ πολιτεία ἐπὶ τῆς γῆς. Ἄξονας, ζητούμενο, λόγος ὕπαρξης καὶ προταγμά της καθίσταται ἡ «σάρκωση τοῦ Λόγου», ἡ βίωση τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ, ὄχι σὲ μιὰν ἀφηρημένη, ἀσαφῆ, ἐλπιζόμενη, μεταφυσικὴ διάσταση, ἀλλὰ ἐν τοῖς πράγμασι καὶ στὴν καθημερινὴ βιωτή. Ἒτσι καὶ ὁ Ρωμηός, ὁ πολίτης τῆς αὐτοκρατορίας, κατὰ κύριον λόγο χαρακτηρίζεται ἀπὸ τὴν ὀρθόδοξη ταυτότητά του, πέραν ἀπὸ τὶς ἐπιμέρους γλωσσικὲς, ἐθνοτικὲς ἢ πολιτιστικὲς διαφορές.
Κατ’ ἀντιστοιχία καὶ ἡ «Νέα Ρωμανία» ἐκφράζει τὸ ὅραμα καὶ τὸν πόθον τῆς, σὲ βάθος χρόνου, ὄχι μόνο ἐκκλησιαστικῆς ἀλλὰ ταυτοχρόνως καὶ πολιτικῆς ἐνοποίησης ὁλόκληρου τοῦ Ὀρθόδοξου Κόσμου, ὁλόκληρου τοῦ Λαοῦ τοῦ Θεοῦ. Ἡ ἀνθρωπότητα εἰσέρχεται τάχιστα σὲ μίαν νέα περίοδο χειρότερου πνευματικοῦ σκοτασμοῦ, πρωτοφανοῦς ἐκτάσεως, πολλαπλῆς καὶ ποικιλόμορφης βίας καὶ πολυεπίπεδης πλήρους ἀνελευθερίας. Ὁ μόνος, ὁ ὁποῖος ὄχι μόνο μπορεῖ νὰ ἀντισταθεῖ, ἀλλὰ νὰ φέρει καὶ τὴν ἀνατροπή, εἶναι ὁ Λαὸς τοῦ Θεοῦ.
Πρὸς τοῦτο, ἡ ἀγωνία καὶ τὸ ὅραμα τῆς «Νέας Ρωμανίας», τῆς ἐνοποίησης δηλαδὴ ὅλων τῶν Ὀρθοδόξων, ἐντὸς τῆς ἱστορικῆς πορείας τοῦ Λαοῦ τοῦ Θεοῦ πρὸς τὰ ἔσχατα. Ἡ πρόσκληση, λοιπόν, σὲ βάθος χρόνου, θὰ πρέπει νὰ ἐννοεῖται καὶ εἶναι ὄχι μόνο πρὸς τὸν ὀρθόδοξο πολιτισμικὸ χῶρο τῆς καθ’ ἡμᾶς Ἀνατολῆς, ἀλλὰ καὶ πρὸς τὸν Ρώσσικο κόσμο καὶ γενικότερα πρὸς ὅλους τοὺς Ὀρθοδόξους τῆς οἰκουμένης.
Στὸ παρακάτω κείμενο περιγράφεται ἀπλῶς ἡ γεωστρατηγικὴ κατάσταση τῆς οἰκουμένης ὡς ἔχει σήμερα, καὶ οἱ τακτικές προτάσεις, οἱ ὁποῖες προτείνονται, ἀνταποκρίνονται στίς σημερινές συνθῆκες, χωρὶς ποτέ νὰ ἀπεμπολεῖται ἡ σὲ βάθος χρόνου ἐνοποίηση ὁλόκληρου τοῦ ὀρθοδόξου κόσμου. Μία ἐνοποίηση, ἡ ὁποία, ἐκ τῶν πραγμάτων, προϊόντος τοῦ χρόνου, θὰ καταστεῖ ὄχι μόνο ἐπιθυμητή, ἀλλὰ καὶ ἀναγκαία.
Αδρή καταγραφή του σύγχρονου γεωστρατηγικοῦ τοπίου
- Ὁ πόλεμος στὴν Οὐκρανία καὶ ἡ ὑπερσυσπείρωση τῶν Εὐρασιατικῶν δυνάμεων
Ὁ πόλεμος στὴν Οὐκρανία ὁδήγησε σὲ μίαν ὑπερσυσπείρωση τῶν Εὐρασιατικῶν δυνάμεων, ἡ ὁποία, ἂν παραμείνῃ ἀνεμπόδιστη καὶ χωρίς ἐπεμβάσεις, θὰ δημιουργήσει μιάν ἐξαιρετικῶς ἰσχυρή δύναμη. Τὰ πλεονεκτήματα τῆς μιᾶς συνιστώσας καλύπτουν τίς ἀδυναμίες τῆς ἄλλης (π.χ. στρατιωτικοὶ συντελεστές, φυσικοὶ πόροι κ.λπ.). Στὸν σκληρὸ πυρήνα αὐτῆς τῆς συσπείρωσης βρίσκονται ἡ Κίνα, ἡ Ρωσία καὶ ἡ Ἰνδία, δορυφορούμενες κυρίως ἀπό τό Ἰράν καὶ τήν Βόρεια Κορέα. Ἡ μή ἀποσυσπείρωση τῆς ὀμάδας αὐτῆς εἰδικά ἂν συνδυαστεῖ σέ βάθος χρόνου με δημιουργία κοινοῦ νομίσματος και ἡ συνακόλουθη παγκόσμια «ἀποδολαριοποίηση» συγκροτεῖ ὑπαρξιακό κίνδυνο για τις Η.Π.Α., οἱ ὁποῖες ἀντιμετωπίζουν τά ἐλλείμματα και το τεράστιο οἰκονομικό τους χρέος με την ἀδιάλειπτη ἒκδοση τοῦ δολαρίου, τοῦ παγκόσμιου δηλαδή ἀποθεματικοῦ νομίσματος.
- Ἡ πολιτική Τράμπ και ἡ ἀναδιάρθρωση τοῦ Εὐρωατλαντικοῦ πόλου.
Κατά την ἀποψη σύχρονων ἀναλυτῶν ὃπως ὁ Κωνσταντίνος Γρίβας και παρά τὰ περὶ τοῦ ἀντιθέτου θρυλούμενα, ἡ ἐξωτερικὴ πολιτικὴ τῶν ΗΠΑ (κυρίως στὰ ἐπιμέρους ζητήματα της) εἶναι ἐν πολλοῖς ἀποσπασματικὴ καὶ δρᾶ ἀναλόγως τῶν ἐξελίξεων, συνήθως παίρνοντας τὸ μέρος τοῦ ἰσχυροῦ σὲ κάθε περίπτωση, οὕτως ὥστε νὰ ὑπάρχει ἄμεση ἐπίλυση τῶν ζητημάτων. Πρόκειται γιὰ μία πολιτικὴ πραγματισμοῦ, οἰκονομικοῦ συμφέροντος καὶ ρεαλιστικῆς ἀντιμετωπίσεως τῶν ζητημάτων καθὼς προκύπτουν, χωρὶς ὅμως ὡς λαὸς νὰ ἔχουν κάποια ὀραματικὴ μεταφυσικὴ διάστασιη καὶ στόχευση.
Μέρος τοῦ κατεστημένου τῶν ΗΠΑ (με ἐκφραστὴ τὴν πολιτικὴ Τράμπ), βλέποντας τὴν ὑπερσυσπείρωση τῶν Εὐρασιατικῶν δυνάμεων, ἡ ὁποία ὁδηγεῖ σὲ ἕνα εὐθέως ἀνταγωνιστικὸ παγκόσμιο πόλο, στρέφεται ἀπὸ τὴν ἄκρατη παγκοσμιοποίηση (ἡ ὁποία προκαλεῖ ἐνίσχυση τοῦ Εὐρασιατικοῦ πόλου καὶ πολλαπλὲς ἐξαρτήσεις) σε:
(α) Περιχαράκωση καὶ ἐνίσχυση τοῦ Εὐρωατλαντικοῦ πόλου.
(β) Προσέγγιση κρατῶν τοῦ Εὐρωασιατικοῦ πόλου γιὰ τὴν ἀποδυνάμωση τῆς ἰσχύος του.
- Οἱ στρατηγικές κινήσεις Τράμπ
Στὰ πλαίσια τῆς κυριαρχίας ἀπὸ τὶς ΗΠΑ τοῦ Εὐρωατλαντικοῦ πόλου καὶ τῆς πλήρους ἡγεμονίας του ἐντάσσονται:
(Α) Οἱ δηλώσεις καὶ κινήσεις Τραμπ γιὰ Γροιλανδία, Καναδά, διώρυγα Παναμά, κ.λπ. Καταρχάς να ἐπισημάνομε ὃτι πίσω ἀπό τον Τράμπ βρίσκεται ικανότατο ἐπιτελεῖο τεχνοκρατῶν και ἐπίσης ὃτι ἐννοεῖ ἀπολύτως ὅλα ὅσα λέει. Οἱ κινήσεις αὐτὲς ἀποσκοποῦν στὴν δημιουργία ἑνὸς ἰσχυρότατου αὐτοκρατορικοῦ κέντρου μὲ τεράστιο θαλάσσιο μέτωπο καὶ μὲ εὐρεία πρόσβαση στὸν ἀρκτικὸ κύκλο ὁ ὁποῖος ἀναμένεται τὶς ἐπόμενες δεκαετίες νὰ παίξει σημαντικὸ ρόλο στὰ παγκόσμια πράγματα. Στὴν περίπτωση τοῦ Καναδᾶ καὶ τῆς Γροιλανδίας θὰ προκαλέσει μὲ τὸν ἕνα ἢ ἄλλο τρόπο de facto ἕνωση χρησιμοποιώντας κυρίως οἰκονομικὲς πιέσεις. Ἡ de jure ἕνωση γι’ αὐτὸν δὲν ἔχει μεγάλη σημασία.
(Β) Ἡ ἐπέμβασή του στὰ ἐσωτερικὰ τῶν εὐρωπαϊκῶν κρατῶν. Ὁ Τράμπ, δείχνοντας τὴν πίεση χρόνου ποὺ ἔχει ἀλλὰ καὶ τὴν ἀποφασιστικότητά του, βάλλει εὐθέως ἐναντίον τῶν ἀντίθετων δυνάμεων στὴν Εὐρώπη ἀκόμα καὶ ἂν βρίσκονται στὴν κυβέρνηση. Ἀπὸ τὴν ἄλλη πλευρὰ ἐνισχύει θορυβωδῶς τὶς φίλιες πρὸς αὐτὸν πολιτικὲς δυνάμεις τῶν εὐρωπαϊκῶν κρατῶν. Δυνάμεις μὲ φιλοπατριωτικὸ πρόσημο καὶ ἐνάντια στὴν woke ἀτζέντα. Ἐπίσης, δὲν ξεχνᾷ ποτέ ποιοὶ εἶχαν ἐνάντια ἄποψη καὶ ποιοὶ στράφηκαν ἐναντίον του στὸ παρελθόν. Παράλληλα, ὑπάρχει ἡ δημιουργία ρεύματος ἀποδοχῆς στὴν κοινὴ γνώμη, καὶ πολλοὶ μικρομεσαίοι και ἀπόκληροι τοῦ συστήματος θὰ τείνουν εὐήκοον οὖς.
(Γ) Στὸ αὐτοκρατορικὸ κέντρο (ἩΠΑ, Καναδᾶς, Γροιλανδία) ἐπιδιώκει τὴν πάσῃ θυσίᾳ περιχαράκωση καὶ ἐνίσχυσή του, τὴν πληθυσμιακὴ καθαρότητα, τὴν αὐτονομία καὶ κυρίως τήν αὐτοτέλεια και αὐτάρκειά του, καθώς και τὴν κοινωνικὴ, πολιτικὴ καὶ οἰκονομικὴ προαγωγή του [βλέπε δασμοί, ἀνάσχεση μεταναστῶν, δύο φύλα κτλ.].
(Δ) Ἡ οἰκονομικὴ ἀποδυνάμωση τῆς αὐτοκρατορικῆς περιφέρειας (Εὐρώπη, Λατινικὴ Ἀμερική κτλ.) γιὰ μεγαλύτερη ἐξάρτησή της ἀπὸ τὸ κέντρο καὶ ἔλεγχό της ἀπὸ φίλιες πρὸς τὶς ΗΠΑ ἐντόπιες πολιτικὲς δυνάμεις, ἐνῶ παράλληλα ὑπάρχει ἐνίσχυση τοῦ ἐλεγκτικοῦ-ἀμυντικοῦ μηχανισμοῦ, ἐνίσχυση ἡ ὁποία φυσικά θα χρηματοδοτήσει και την ἀμυντική βιομηχανία τῶν Η.Π.Α. (αὔξηση εἰσφορῶν στὸ ΝΑΤΟ κτλ.). Ἡ ἀδρανοποίηση τῆς Κολομβίας σε λίγες ὧρες ἀποτελεῖ χαρακτηριστικὸ παράδειγμα χειρισμοῦ ταῆς περιφέρειας. Ὁ ἒλεγχος τῶν εὐρωπαικῶν κρατῶν ἀπό φιλιες προς αὐτόν δυνάμεις με πρόταγμα την ἐνισχυση τῶν συμφερόντων τοῦ κάθε ἐπιμέρους κράτους θα ὀδηγήσει σε χαλάρωση ἐως και διάσπαση της Εὐρωπαικῆς Ἐνωσης. Ἀξίζει ἐπίσης νὰ σημειωθεῖ ὅτι ἡ συνειδητὴ ἐπίδειξη τῶν συμμαχιῶν του μὲ τὶς μεγάλες ἰδιωτικὲς ἐταιρείες Μέσων Κοινωνικῆς Δικτύωσης καὶ ὡς ἐκ τούτου ἡ ἐπίδειξη τῆς πολλαπλῆς ὑπεροπλίας του ἐντάσσονται στὴν στρατηγικὴ τῆς κάμψεως τοῦ ἠθικοῦ γιὰ οἰαδήποτε σκέψη ἀντίστασης. Οἰονεῖ δίδει ἐπίσης την δυνατότητα ἂντλησης πληροφοριῶν και ἐλέγχου τῶν πολιτῶν σε πλανητικό ἐπίπεδο.
(ε) Μετὰ τὶς δηλώσεις καὶ κινήσεις τοῦ Τραμπ, «καταργεῖται» οὐσιαστικὰ ἡ ἔννοια τοῦ διεθνοῦς δικαίου καὶ ἡ σταθερότητα τῶν συνόρων, ἐπικρατοῦντος πλέον τοῦ δικαίου τοῦ ἰσχυροῦ, γεγονὸς ποὺ θα ὀδηγήσει σὲ ἐνίσχυση τοῦ ἀνταγωνισμοῦ τῶν πλανητικῶν πόλων και πολλῶν ἐπιμέρους κρατῶν.
- Ἡ Τουρκία ὡς ὑπερφιλόδοξη καί οἱονεί πλανητική δύναμη
Στὴν γεωστρατηγικὴ σκακιέρα, ἡ Τουρκία κινεῖται αὐτόνομα, διατηρῶντας πρὸς τὸ παρὸν τὶς κρίσιμες ἰσορροπίες. Εἶναι ὑπερφιλόδοξη μὲ διακηρυγμένη τὴν πρόθεσή της τὸ 2050 νὰ εἶναι ἡ πέμπτη, καὶ στὴν ἐπέτειο χιλίων χρόνων ἀπὸ τὴν μάχη τοῦ Ματζικέρτ (2073), ἡ τρίτη πλανητικὴ δύναμη. Δυστυχῶς, ἡ πορεία της δείχνει ὅτι, ἂν μὲ κάποιον τρόπο δὲν ἀνακοπεῖ, ἡ Τουρκία ἔχει τὶς προοπτικὲς νὰ γίνει σὲ βάθος χρόνου πλανητικὴ δύναμη.
Ἐν παραλλήλῳ στοχεύει:
(α) τήν συσπείρωση καὶ ἐνοποίηση τῶν τουρκογενῶν κρατῶν
(β) τήν συσπείρωση καὶ οἰκουμενικὴ ἀντιπροσώπευση τοῦ σουνιτικοῦ Ἰσλάμ. Ἐδώ ἐντάσσεται και ὁ μύχιος πόθος τοῦ ἐλέγχου τῶν ἱερῶν πόλεων.
(γ) τήν ἀναβίωση τοῦ ὀθωμανικοῦ της πλαισίου κυριαρχίας
Ὅπως κάθε αὐτοκρατορικὴ δύναμη, κατὰ πρῶτον ἐπιδιώκει σὲ βάθος χρόνου:
(α) τὴν πολλαπλὴ ὁμογενοποίηση καὶ ἰσχυροποίηση τοῦ αὐτοκρατορικοῦ της κέντρου: οἰκονομικά, πολιτισμικά, πολιτικά, κοινωνικά, ἀκόμα καὶ μὲ προσαρτήσεις ἐδαφῶν (νησιὰ Αἰγαίου, Θράκη, Μακεδονία, βόρεια Συρία κτλ.) ἢ ἐνώσεις μὲ τουρκογενῆ κράτη μὲ διάφορες μορφές.
(β) Στὴν περιφέρεια τοῦ αὐτοκρατορικοῦ κέντρου (Μέση Ἀνατολή, Βόρεια Αφρική, Βαλκάνια κτλ.) στοχεύει στὴ δημιουργία ἀνίσχυρων κρατῶν ἐξαρτώμενων ἢ πλήρως ἐλεγχόμενων μὲ κάποιον τρόπο ἀπὸ αὐτήν. Τὸ ἔχει ἤδη καταφέρει μὲ τὴν περίπτωση τῆς Συρίας καὶ τῆς Λιβύης, καὶ γιὰ λίγο στὴν Αἴγυπτο πρὶν τὸ καθεστῶς Σίσι. Τὸ κυριότερο ἀγκάθι της στὴν ὁλοκλήρωση τοῦ στόχου αὐτοῦ εἶναι τὸ ὀργανωμένο σύστημα Ἑλλάδας-Κύπρου, στὸ ὁποῖο ἀπὸ δεκαετίες ἐφαρμόζει ὑβριδικὸ πόλεμο. Ἡ δημιουργία ἀδύναμης περιφέρειας γύρω ἀπὸ τὸ αὐτοκρατορικὸ κέντρο ἀποτελεῖ sine qua non συνθήκη ἐπιβιώσεως τοῦ κέντρου, καθὼς προσφέρει μία buffer zone ἀνασχέσεως τῶν ἀνταγωνιστικῶν δυνάμεων.
Μετὰ τὴν νίκη της στὴν Συρία, ἄμεση προτεραιότητά της καθίσταται ὁ στόχος Ἑλλάδα-Κύπρος, ἐναντίον τοῦ ὁποίου, οὕτως ἢ ἄλλως, ἐφαρμόζει ἐδῶ καὶ δεκαετίες ὑβριδικὸ πόλεμο μὲ ἐξαιρετικὰ ἀποτελέσματα. Στὸν ὑβριδικὸ πόλεμο ἐντάσσονται, μεταξὺ ἄλλων: ἡ πολλαπλὴ οἰκονομικὴ διείσδυση, ἡ πολιτισμικὴ διείσδυση, ἡ μεταναστευτικὴ διείσδυση, ἡ ἀμετακίνητη ἐρμηνεία τοῦ διεθνοῦς δικαίου μὲ παράλογο τρόπο, οἱ ἐπιτεινόμενες καὶ ἐπαυξανόμενες διεκδικήσεις, οἱ συνεχεῖς στρατιωτικὲς παραβιάσεις καὶ παραβάσεις, οἱ ψυχολογικὲς ἐπιχειρήσεις, ἡ συνεχόμενη προβολὴ ἰσχύος, ἡ ἀδρανοποίηση τῆς Ἑλληνικῆς πλευρᾶς μὲ τὴν ἀπειλὴ πολέμου (casus belli), ἡ σπίλωση καὶ κατασυκοφάντηση τῶν γνήσιων πατριωτικῶν δυνάμεων, ὁ ἐπηρεασμὸς τῆς κοινῆς γνώμης μὲσω τῶν Ἑλληνικῶν πολιτικῶν, ἀκαδημαϊκῶν καὶ μηντιακῶν ἐλίτ, πιθανῶν ἐνεργουμένων της, καὶ τόσα ἄλλα.
Μειονεκτήματα.
Ἡ Τουρκία στὴν πορεία της πρὸς πλανητικὴ δύναμη ἔχει δύο βασικὰ μειονεκτήματα:
(Α) Τὸ Κουρδικὸ ζήτημα. Τὴν δημιουργία, δηλαδή, ἐνιαίου Κουρδικοῦ κράτους (συνένωση τῶν τεσσάρων ἐπιμέρους συνιστωσῶν) μὲ πληθυσμὸ περίπου 30-40 ἐκατομμύρια, τὸ ὁποῖο, πέρα ἀπὸ τὸν ἐδαφικὸ τεμαχισμὸ τῆς Τουρκίας, θὰ ὁδηγήσει σὲ ὑποστροφὴ καὶ στὸ ἐναπομεῖναν τμῆμα τῆς Τουρκίας. Ἡ δημιουργία ἐλεύθερου Κουρδικοῦ κράτους εἶναι διακαὴς πόθος τοῦ Ἰσραήλ, καθὼς, πέρα ἀπὸ τὸ γεγονὸς ὅτι θὰ ἀποτελεῖ μία buffer zone μεταξὺ Ἰσραήλ, Ἰράν καὶ Τουρκίας, θὰ ἀποτελεῖ ἕναν ἰσχυρό, σταθερό καὶ ὑπάκουο σύμμαχο τοῦ Ἰσραήλ εἰς τὸ διηνεκές.
(Β) Τὴν ἀπροθυμία, ἕως καὶ ἄρνηση, τῶν ἄλλων πλανητικῶν πόλων νὰ τῆς ἐπιτρέψουν νὰ μετατραπεῖ σὲ παγκόσμια δύναμη. Ἔτσι, οὔτε οἱ ἩΠΑ (κυρίως λόγῳ Ἰσραήλ), οὔτε ἡ Κίνα (κυρίως λόγῳ τῶν Οὐιγούρων), οὔτε ἡ Ρωσία (πολλαπλοὶ διαχρονικοὶ γεωπολιτικοὶ λόγοι), οὔτε ἡ Ἰνδία (κυρίως λόγῳ Πακιστάν) ἐπιθυμοῦν τὴν μετεξέλιξή της σὲ πλανητικὴ δύναμη.
- Τό Ἰσραήλ ὡς ἡγεμονική δύναμη
Τὸ Ἰσραὴλ διαθέτει πολλὰ πλεονεκτήματα. Μεταξὺ αὐτῶν: μακροχρόνια καὶ ἀποτελεσματικὴ στρατηγική, ἰσχυρότατες ἔνοπλες δυνάμεις, πολλαπλὲς τεχνολογικὲς καινοτομίες, συνοχὴ, ἀποφασιστικότητα καὶ ὑψηλὸ φρόνημα τοῦ λαοῦ του, ἀτομικὸ ὁπλοστάσιο καὶ συμμαχία μὲ τὶς Η.Π.Α. Ὁ ἰσχυρότερος, ὅμως, συντελεστὴς του εἶναι τὸ ἰσχυρότατο ὅραμά του γιὰ Μεγάλο Ἰσραὴλ καὶ οἱ μεταφυσικὲς διαστάσεις στὴν ἐθνικὴ του στρατηγική, πρᾶγμα ποὺ σημαίνει ὅτι σὲ βάθος χρόνου θὰ καταστεῖ ἡγεμονεύουσα δύναμη πλανητικῶν διαστάσεων. Οἱ κινήσεις τῶν τελευταίων δύο χρόνων εἶναι ἀπολύτως ἐνδεικτικές: πορεία πλήρους ἐνσωμάτωσης τῆς δυτικῆς ὂχθης (μετονομασθείσης σε Ἰουδαία Σαμάρεια), πλήρης ἒλεγχος ὑψιπέδων Γκολάν, αἲτημα Δρούζων για ἐνσωμάτωση στο Ἰσραήλ, ἐκκαθάριση τῆς λωρίδας τῆς Γάζας, δηλώσεις Τράμπ για μετεγκατάσταση Παλαιστινίων και ὃτι τά βιβλικά ἐδάφη ἀνήκουν στο Ἰσραήλ κτλ). Ἡ ὑλοποίηση τοῦ I.M.E.C (India-Middle East-Europe Economic Corridor) καθώς και τῶν Eurasia Interconnector και Διώρυγας Μπέν Γκουριόν θα ἐνισχύσει ἐξαιρετικά το Ἰσραήλ τόσο οἰκονομικά, ὃσο και στρατηγικά βελτιώνοντας παράλληλα και την σχέση του με γειτονικές χώρες ὃπως ἡ Σαουδική Ἀραβία. Ἡ σύσφιξη τῶν σχέσεων με Κύπρο και Ἑλλάδα το ἐνισχύει ἐπίσης πολλαπλῶς. Ἀντιθέτως ἐκτός ἀπό το Ἰράν, ἂμεσο κίνδυνο για το Ἰσραήλ ἀποτελεῖ ἡ Τουρκία, ἐνώ στό μέλλον μια ἀποσταθεροποίηση τῆς Αἰγύπτου με ἒμμεσο ὑποκινητή την Τουρκία μπορεῖ να προκαλέσει ἐπιπλέον προβληματισμούς στο Ἰσραήλ.
- Ἡ Ἑλλάδα στήν γεωστρατηγικἠ σκακιέρα
Οἱ τρέχουσες συνθῆκες
Για τὴν Ἑλλάδα μιλήσαμε καὶ ἀνωτέρω στὰ πλαίσια τῆς σχέσης της μὲ τὴν Τουρκία. Εἴχαμε καταλήξει στὸ συμπέρασμα ὅτι πλέον στὸ ἄμεσο μέλλον ἡ προτεραιότητα τῆς Τουρκίας εἶναι νὰ καταφέρει τὸ ἐπόμενο ἰσχυρότατο πλῆγμα της στὸ σύστημα Ἑλλάδας-Κύπρου. Εἶναι ἕνα γεγονός ποὺ θὰ πρέπει ἄμεσα νὰ μᾶς ἀνησυχεῖ ἰδιαίτερα.
Με βάση τὶς γνωστὲς πολλαπλὲς ἀδυναμίες τῆς ἑλληνικῆς πλευρᾶς (δημογραφικό, λαθρομετανάστες, οἰκονομικὴ δυσπραγία, χαμηλὸ ἠθικὸ καὶ φρόνημα ἀπὸ τὴν ἑλληνικὴ κοινωνία, ὑβριδικὸ πόλεμο ἀπὸ Τουρκία ὅπως ἀναλύθηκε ἀνωτέρω, ἔλλειψη ὁράματος, γενικευμένη ἀπαισιοδοξία καὶ ἔλλειψη συνοχῆς, ἐσωτερική ἀστάθεια λόγω λανθασμένου ταυτοτικοῦ προσανατολισμοῦ δύο αἰώνων, ἐλλείψεις στὶς ἔνοπλες δυνάμεις, κτλ) καὶ με βάση τὴν διευρυνόμενη ψαλίδα ἰσχύος τῶν δύο κρατῶν, σέ βάθος χρόνου, στὴν καλύτερη τῶν περιπτώσεων ἡ Ἑλλάδα θὰ περιέλθει σὲ κατάσταση Φιλανδοποίησης. Σὲ δυσμενέστερο σενάριο, πολὺ πιθανὸ εἶναι νὰ τῆς ἀφαιρεθοῦν μεγάλα τμήματα τῆς ἐπικράτειάς της.
Τὸ ὅραμα
Ἡ Ἑλλάδα εἶναι ἕνα τεράστιο πολιτισμικὸ καὶ ἱστορικὸ μέγεθος οἰκουμενικῶν διαστάσεων. Ἡ Ἑλλάδα ὡς Ρωμηοσύνη εἶναι ἐπιπλέον ἕνα τεράστιο γεωστρατηγικὸ μέγεθος οἰκουμενικῶν διαστάσεων. Ἡ Ἑλλάδα ὡς ἁπλὸ ἐθνικὸ μέγεθος, εἰς βάθος χρόνου, θὰ ὑποστρέψει περιοριζόμενη σὲ ἕνα μικρὸ κράτος Ἀθήνας-Πελοποννήσου (Proper Graecia), μὲ ποικίλης προέλευσης πληθυσμό, κράτος ἀδύναμο καὶ πλήρως ἐξαρτώμενο ἀπὸ ἄλλους, καθιστάμενο πιόνι εἴτε τοῦ ἐπερχόμενου παγκόσμιου φεουδαρχισμοῦ, εἴτε τοῦ Νεοοθωμανικοῦ κέντρου. Ἡ Ἑλλάδα ὡς Ρωμηοσύνη μπορεῖ σὲ βάθος χρόνου νὰ ἐξελιχθεῖ στὴν Νέα Ρωμανία (ὁμοσπονδία ἢ συνομοσπονδία τῶν κρατῶν ἐπιγόνων τῆς ἱστορικῆς Ρωμανίας), μὲ ταυτόχρονη ἀναφορά καὶ στὰ ἐκατομμύρια Ρωμηῶν τῶν ἐκτὸς τῶν τότε συνόρων της καὶ στὴν διασπορά. Ἕνα μέγεθος ἰσχυρότατο στὴν περιοχή καὶ μὲ οἰκουμενικὲς προοπτικὲς, προοπτικές οἱ ὁποῖες μποροῦν νὰ δρομολογηθοῦν καὶ οἱ ὁποῖες εἶναι δυνατόν νὰ προκύψουν. Ἡ ἐπανένωση τοῦ Ρωμαίικου κόσμου, τῶν κρατῶν δηλαδή πού προῆλθαν ἄμεσα ἀπό τήν πολυδιάσπαση τῆς ἱστορικῆς Ρωμανίας καί διατηροῦν ὀρθόδοξο φρόνημα (Ἑλλάδα, Κύπρος, Ρουμανία, Σερβία, Μαυροβούνιο, Σκόπια, Ἀλβανία, Γεωργία, Βουλγαρία κλ) εἶναι ἓνα μεγάλο καί μακρόπνοο ὅραμα. Αὐτή ἡ ἕνωση μπορεῖ σε βάθος χρόνου νά λάβει τήν μορφή συνομοσπονδίας ἤ ἀκόμα καλύτερα τήν μορφή ὁμοσπονδίας κρατῶν ἤ καί πλήρους ἐνώσεως. Ὁ ρόλος αὐτοῦ τοῦ πολιτικοῦ σχηματισμοῦ θὰ εἶναι ἡ ἐναλλακτικὴ βιωμένη πρόταση πολιτικῆς κρατικῆς και κοινωνικῆς ὀργάνωσης, ἡ προστασία καὶ ἡ ἐλευθερία τοῦ ἀνθρώπινου προσώπου ἀπέναντι στὸν ἐπερχόμενο παγκόσμιο σκοτασμό.
Ἒχω την πεποίθηση, ὃτι οἱ Πλάνητικές Δυνάμεις και ἰδίως οἱ Η.Π.Α. για πολλούς λόγους θα δοῦν εὐνοϊκά ἓνα τέτοιο ὃραμα ὃπως ἡ συγκρότηση σε βάθος χρόνου τῆς «Νέας Ρωμανίας». Οἱ λόγοι εἶναι πολλοί. Ἐδώ ἂς ἑστιάσομε σέ ἓναν: εἶναι τόσο μεγάλο το μέγεθος τοῦ φυσικοῦ πλούτου πού θα ἐξορυχθεῖ ἀπό τά ἐδάφη τῆς χώρας μας τις προσεχείς δεκαετίες (κυρίως ἀπό τις δύο μεγαλύτερες παγκοσμίως πετρελαικές ἐταιρεῖες, οἱ ὁποῖες εἶναι ἀμερικανικῶν συμφερόντων) πού ἡ προστασία τῆς ὀμαλῆς λειτουργίας τῶν διαδικασιῶν ἀπαιτεῖ ἐκ τῶν πραγμάτων πολιτικά, οἰκονομικά και στρατιωτικά ἓναν πολύ ἰσχυρό και μεγάλου μεγέθους κρατικό σχηματισμό, ὁ ὁποῖος να εἶναι σε θέση να ἀντέξει τις πιέσεις και διεκδικήσεις ἰσχυρῶν τρίτων (βλέπε Τουρκία). Ἐάν ἡ Τουρκία ἐλέγξει το Αἰγαῖο, την Ἀνατολική Μεσόγειο και κυρίως ἂν ἐλέγξει τά κοιτάσματα καθίσταται de facto πλανητική δύναμη και αὐτό δεν τό θέλουν οὒτε οἱ ΗΠΑ, οὒτε το Ἰσραήλ.
Βρισκόμαστε, λόγω τῆς ἐπιθετικῆς πολιτικῆς τῶν Η.Π.Α., σε μιάν πορεία χαλάρωσης ἢ και διάσπασης τῆς Εὐρωπαικῆς Ἐνώσεως. Φυσικά για λόγους ἀσφαλείας ἡ Εὐρώπη θα παραμείνει ὑπό την ἀμυντική προστασία τοῦ ΝΑΤΟ. Θα ὑπάρξουν ὃμως σίγουρα πολιτικά ἰσχυρές φυγόκεντρες δυνάμεις. Μια πιθανή ἀντίδραση σε αὐτήν την διάσπαση θα εἶναι ἡ προσπάθεια μεγαλύτερης συνοχῆς τοῦ Γερμανικοῦ πολιτισμικοῦ χώρου (ἂξονας Γερμανίας-Γαλλίας, Ὁλλανδία κτλ) σε ἀντιδιαστολή προς τά πολιτισμικά πλαίσια τοῦ νότου (Ἰσπανίας ἀλλά καί Ἰταλίας). Ἡ ἀνασυγκρότηση μετά ἀπό αἰῶνες ἑνός εὐρέος ὀρθόδοξου πολιτισμικοῦ πλαισίου στην χερσόνησο τοῦ Αἲμου (και μάλιστα πλαισίου το ὁποῖο – ὃπως ἐπιθυμοῦν οἱ Η.Π.Α.- θα δρᾶ γεωστρατηγικῶς «ἀνταγωνιστικά» στον Ρώσικο κόσμο) θα βοηθήσει στην ἀποσυσπείρωση τῆς Εὐρώπης και ἂρα στον εὐκολότερο χειρισμό της ἀπό τις ΗΠΑ.
Ἡ Ἑλλάδα θὰ πρέπει τάχιστα νὰ ὑιοθετήσει ἕνα ἰσχυρὸ ὅραμα, ποὺ νὰ ἀγγίζει ἄμεσα καὶ πληθυσμοὺς ἐκτὸς συνόρων. Τέτοιου μεγέθους ὅραμα εἶναι ἡ Ἀνάσταση τοῦ Γένους μας μὲ ἄξονα τὴν Ρωμηοσύνη καὶ ἡ σύνδεση σὲ πολιτικὸ ἐπίπεδο μὲ πληθυσμοὺς τῆς Μέσης Ἀνατολῆς, τῆς Μικρᾶς Ἀσίας καὶ τῆς Βαλκανικῆς. Αὐτὸ εἶναι τὸ μόνο ποὺ θὰ ἐπιτρέψει στὴν Ἑλλάδα νὰ ἀποκτήσει στρατηγικὴ βιωσιμότητα στὶς παγκόσμιες ἀναδιαρθρώσεις. Ἀντίθετα, ἡ περιοριστικὴ ἐστίαση στὸν Ἑλληνισμό (ἀκόμα καὶ μὲ ἰσχυρὲς συμμαχίες) εἶναι σίγουρο ὅτι θὰ ὁδηγήσει ἀργὰ ἢ γρήγορα σὲ ὑποστροφή, καθώς δὲν θὰ ὑπάρχει ἰσχυρὸ ὅραμα, δὲν θὰ ὑπάρχει μεταφυσικὴ διάσταση καὶ φυσικά δὲν θὰ ὑπάρχουν μεγάλα μεγέθη ἱκανὰ νὰ θεμελιώσουν μίαν αὐτοτέλεια.
Συμμαχίες ὡς χώρα
Μέχρι τὴν ἐπίτευξη τοῦ ὁράματος, τὸ ὁποῖο θὰ ἀπαιτήσει χρόνο καὶ τὸ ὁποῖο θὰ τὸ ἐπιτύχομε κυρίως μόνοι μας, θὰ χρειαστοῦμε διεθνεῖς συμμαχίες γιὰ νὰ προστατευθοῦμε ἀπὸ τὸν ἐξ ἀνατολῶν ἐχθρό. Βρισκόμαστε στὴν εὐνοϊκὴ συγκυρία οἱ πλανητικοὶ παίκτες (HΠΑ, Κίνα, Ἰνδία, Ἰσραὴλ κτλ.) γενικῶς νὰ ἐπιθυμοῦν και να προσβλέπουν στὴν ἐνίσχυση τῆς Ἑλλάδος, καθὼς κυρίως ἔχουν ἀνάγκη ἀπὸ ἕναν σύμμαχο στὴν περιοχή, ὁ ὁποῖος νὰ μπορέσει νὰ ἀνακόψει με την βοήθειά τους τὴν ὁρμὴ τῆς Τουρκίας στὴν πορεία της πρὸς πλανητικὴ δύναμη. Χρειάζεται, ὅμως, μία ἀπόφαση ἀπὸ τὴν ἑλληνικὴ πλευρὰ νὰ παίξει αὐτὸν τὸν ρόλο, ἀλλιῶς οἱ πλανητικὲς δυνάμεις θὰ ἐπιλέξουν ἄλλες διεξόδους. Ἤδη ὑπάρχουν ὀχλήσεις τοῦ Ἰσραὴλ πρὸς τὴν Ἑλλάδα νὰ σταθεῖ στὸ ὕψος τῶν περιστάσεων. Συστήνεται, λοιπόν, ἡ στενὴ συμμαχία μὲ τὶς δυνάμεις αὐτὲς καὶ ἡ ἐπιδίωξη, μὲσῳ τῶν συμμαχιῶν αὐτῶν, τῆς ἀναπτύξεως τῆς αὐτοτέλειας καὶ αὐτάρκειας τῆς πατρίδος μας (ἀμυντικὴ βιομηχανία, πρωτογενὴς παραγωγὴ κλπ.).
Καλό ἐπίσης θα ἦταν ἐκτός ἀπό τίς συμμαχίες αὐτές να ἐπιδιωχθεῖ και στρατιωτική συμμαχία (στρατιωτική συνδρομή σε περίπτωση ἐπίθεσης ἀπό τρίτη χώρα – να φωτογραφίζεται ἡ Τουρκία-) και με κράτη τῆς περιοχῆς ὃπως ἡ Βουλγαρία κτλ. Θα πρέπει να ἐπιδιωχθεῖ και ἡ σύσφιξη τῶν σχέσεων με ἀνταγωνιστικά προς την Τουρκία κράτη (Αἲγυπτος, Σαουδική Ἀραβία κτλ) καθώς και μια μορφή ἐπικοινωνίας και σχέσης με τούς ὑπάρχοντες Κουρδικούς σχηματισμούς.
Πολιτικός φορέας.
Γιά τήν ἐπίτευξη ἑνὸς τέτοιου ὁράματος, ὅπως εἶναι ἡ ἀνάσταση τοῦ Γένους μας μὲ ἄξονα τὴν Ρωμηοσύνη, θὰ πρέπει κάποιος Πολιτικὸς Σχηματισμός, ἕνα Κίνημα, νὰ ἀναλάβει τὴν μεγάλη εὐθύνη. Καὶ ἔχοντας αὐτὸ ὡς κεντρικὸ του πρόταγμα, νὰ ἀποδυθεῖ τοῦ μεγάλου αὐτοῦ ἀγώνα, νὰ ἐνώσει ὅλους τοὺς Ἕλληνες γιά τὴν πραγμάτωση τοῦ ὁράματος. Οἱ δυσκολίες πολλαπλές, καθὼς θὰ πρέπει νὰ ζυμωθεῖ ὁ ἐν πολλοῖς ἀπογοητευμένος καὶ ἀδιάφορος πλέον σημερινός Ἕλληνας, ἀλλὰ καὶ οἱ ἐκτὸς τῶν συνόρων Ρωμηοί, πιθανῶς μὲ δημιουργία ἀδελφῶν Πολιτικῶν Σχηματισμῶν ἢ μὲ ἄλλα μέσα ἐπικοινωνίας καὶ μεταδόσης τῶν πολιτικῶν μηνυμάτων. Εἶναι δύσκολες κινήσεις, ἀλλὰ μὲ τὴν βοήθεια τῆς Ἐκκλησίας καὶ τοῦ Θεοῦ, καὶ τὴν βεβαιότητα ὅτι αὐτὰ ὅλα ὑπάρχουν στὴν παράδοσή μας, θεωροῦμε ὅτι ἕνα τέτοιο ὅραμα εἶναι ρεαλιστικὸ καὶ πραγματοποιήσιμο. Οὕτως ἢ ἄλλως, δὲν μᾶς μένει ἄλλη ἐπιλογή, καθὼς κάθε ἄλλη ἐναλλακτικὴ εἶναι ὁλοφάνερο ὅτι θὰ μᾶς ὁδηγήσει, ἀργὰ ἢ γρήγορα, στὸν ἱστορικὸ μας ἀφανισμό.
Πρώτη δημοσίευση: https://www.antibaro.gr/article/37789
Ἰωάννης Κων. Νεονάκης MD, MSc, PhD
Φεβρουάριος 2025
Άρθρα Φίλων της ΝΙΚΗΣ
Η ΝΙΚΗ φιλοξενεί επιλογή απόψεων και σκέψεων Φίλων της εδώ. Στείλτε την αρθρογραφία σας στο keimena@NIKH.gr λαμβάνοντας υπ’όψιν ότι:
- Αυτά τα άρθρα δεν απηχούν απαραίτητα τις θέσεις της ΝΙΚΗΣ.
- Κάθε άρθρο θα πρέπει να είναι καλοπροαίρετο, να βασίζεται στις αξίες της ΝΙΚΗΣ (διαβάστε τη διακήρυξη αρχών μας εδώ), να εκφράζεται με κόσμιο τρόπο.
- Πριν στείλετε το άρθρο σας, σκεφθείτε αν προσθέτει νέα αξία στον τρόπο που βλέπουμε το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον της κοινωνίας και της πατρίδας μας. Σεβαστείτε το χρόνο κάθε Φίλου που θα διαβάσει το άρθρο σας.
- Το άρθρο δε μπορεί να διαφημίζει πολιτικούς φορείς ή χώρους, ούτε να προωθεί ιδέες που διχάζουν τον ελληνικό λαό, ακόμη και αν φαίνονται σωστές.
- Μείνετε προετοιμασμένοι, για τους παραπάνω λόγους, στην πιθανότητα το κείμενο που θα στείλετε να μην δημοσιευθεί, είτε να το περάσουμε από επιμέλεια ορθογραφίας και σύνταξης. Ναι, δίνουμε σημασία στην ορθογραφία! Το καλό πρέπει να γίνεται και με καλό τρόπο.
