Σ’ έναν κόσμο που καταρρέει, οι καρδιές των ανθρώπων που μισούν την ψευτιά και την αδικία ξεχειλίζουν και σκάνε σαν ηφαίστεια.
Ο τόπος μας, η Ελλάδα, είναι εντελώς «ηφαιστειογενής» – γεμάτος καρδιές ηφαιστειακές, που μισούν την ψευτιά και την αδικία. Γι’ αυτό έχουμε τόσους επαναστάτες και τόσους ήρωες, τόσες επαναστάτριες και ηρωίδες. Και τόσους αγίους και αγίες, που αντιστάθηκαν στην ανελέητη εξουσία της εποχής τους μέχρι θανάτου. Πριν λίγα χρόνια (το 2019) και οι καρδιές μερικών ανθρώπων δεν άντεξαν άλλο κι εξαπέλυσαν τα ηφαίστειά τους στην επιφάνεια. Αποφάσισαν ν’ αναλάβουν δράση για να εκπροσωπήσουν τον απλό άνθρωπο – όπως είναι και οι ίδιοι – απέναντι στην αδίστακτη και απάνθρωπη εξουσία της δικής μας εποχής.
Δημιούργησαν μια πολιτική κίνηση, που την ονόμασαν «ΝΙΚΗ», και κάλεσαν έναν δάσκαλο του Δημοτικού Σχολείου, γνωστό για την εντιμότητά του και τη φωτιά της ψυχής του για τα παιδιά και την πατρίδα, να μπει μπροστά ως πρώτος μεταξύ ίσων και να γίνει ο πρόεδρος της κίνησης.Αυτός ο δάσκαλος ονομάζεται Δημήτρης Νατσιός. Μπήκα κι εγώ μέσα σ’ αυτή την προσπάθεια, όταν έμαθα πως μπροστά πηγαίνει ο Νατσιός. Τον πήρα τηλέφωνο και του έκανα δύο ερωτήσεις: τι άποψη έχει για το φασισμό και το ναζισμό και τι άποψη έχει για τη θανατική ποινή και τα βασανιστήρια. Μου απάντησε: «Εμείς είμαστε ορθόδοξοι χριστιανοί και δεν μπορούμε να τα δεχτούμε αυτά». Μετά από αυτή την απάντηση, ήξερα πως είχα «πρόσκληση». Πρόσκληση από τη συνείδησή μου να μπω στη μάχη.
Μια άλλη φορά, σε κάποια συνάντηση, ρώτησα: «ο Χριστός είπε ν’ αγαπάμε ακόμα και τους εχθρούς μας. Εμείς λέμε πως είμαστε χριστιανοί. Ας σκεφτούμε λοιπόν: τους εχθρούς της πατρίδας μας τους αγαπάμε; Αν όχι, αν τους μισούμε, τότε μάλλον θέλουμε δουλειά ακόμα». Ένας αδελφός μας, που συμμετείχε στη συνάντηση, μου απάντησε: «Εμείς, αδελφέ μου, όταν αγωνιζόμαστε υπέρ της πατρίδας, θέλουμε ν’ αντιμετωπίσουμε την απειλή, όχι τον άνθρωπο». Δηλαδή ο άνθρωπος, όποιος κι αν είναι, είναι πάντα συνάνθρωπος….
