Η τραγική υπόθεση του εμπρησμού της Τράπεζας MARFIN, στις 5 Μαΐου 2010 στο κέντρο της Αθήνας, με την απώλεια τριών υπαλλήλων της, ανάμεσά τους και μίας γυναίκας εγκύου, εξακολουθεί να αμαυρώνει το διεφθαρμένο συστημικό κατεστημένο που κυβερνά την χώρα μας τις τελευταίες δεκαετίες. Και είναι ένα ακόμα έγκλημα που παραμένει ύποπτα ανεξιχνίαστο, με τους ενόχους, δεκαπέντε χρόνια τώρα, να κυκλοφορούν ελεύθεροι και φυσικά ατιμώρητοι.
Ποια «κατάρα» κάνει αυτόν τον τόπο κάθε λίγο να θρηνεί δεκάδες, ή και εκατοντάδες αθώα θύματα που δεν βρίσκουν δικαίωση, με την αλήθεια να παραμορφώνεται, να χάνεται, να πνίγεται ή να μπαζώνεται κάτω από ένα πρωτοφανές, παγκοσμίως, σύμπλεγμα γραφειοκρατίας, ανομίας, αναλγησίας, απάθειας και τελικά ατιμωρησίας των υπευθύνων. Και όλα αυτά, λίγα μόνο χρόνια πριν το Μάτι, τα Τέμπη, ή την βυθισμένη στην λάσπη από τις πλημμύρες, Θεσσαλία.
Σαν σήμερα, στην τράπεζα Marfin, δολοφονήθηκαν 4 αθώες ψυχές. Η Παρασκευή Ζούλια, 35 ετών, η Αγγελική Παπαθανασοπούλου, 32 ετών, ο Επαμεινώνδας Τσακάλης, 36 ετών και ένα αγέννητο μωρό. Και σε αυτήν την καταστροφή, το ανίκανο να χωρίσει δύο γαϊδάρων άχυρα ελληνικό κράτος κρύφτηκε πίσω από δαιδαλώδεις διαδικασίες, σκοτεινές μεθοδεύσεις και ίντριγκες συγκάλυψης, που το ίδιο έχει θεσπίσει, ακριβώς για να καλύπτει τα εγκλήματά του.
Το σκηνικό επαναλαμβάνεται ως «φάρσα» με έναν κοινό παρανομαστή. Την αδικία αντί δικαιοσύνης. Τα χρόνια περνούν και το διεφθαρμένο αυτό κράτος που κυβέρνησαν και κυβερνούν συμμορίες συμφερόντων εξακολουθεί με τον ίδιο τρόπο να λειτουργεί, προετοιμάζοντας μόνο την δική του διάσωση στην επόμενη εθνική τραγωδία.
Η ΝΙΚΗ αυτό το κράτος θα το ξηλώσει με κάθε θυσία. Θα φθάσει το μαχαίρι στην καρδία του τέρατος, μέχρι να σιγήσει. Και θα νικήσει! Γιατί είναι το αγνό Κίνημα του λαού που δεν έχει εξαρτήσεις και δεν υπηρετεί συμφέροντα, παρά μόνο αυτά που πηγάζουν από την δύναμη του Ελληνικού λαού. Ο λογαριασμός θα είναι βαρύς και αδυσώπητος.
