Του Τάσου Οικονομόπουλου, βουλευτή Α΄ Ανατολικής Αττικής της ΝΙΚΗΣ

Πέρασε ακριβώς ένας  χρόνος από την υπογραφή της περιβόητης «Διακήρυξης των Αθηνών», στις 7 Δεκεμβρίου 2023, από τον Έλληνα Πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη και τον Τούρκο Πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Τα σήματα που εκπέμπουν οι δυο κυβερνήσεις και κυρίως η κατευναστική στάση των Αθηνών ενισχύουν την ανησυχία εκείνων που πιστεύουν ότι στον βωμό της «θετικής ατζέντας» θυσιάζονται τα εθνικά συμφέροντα του Ελληνισμού ως άλλη «Ιφιγένεια εν Αυλίδι».

Στο διάστημα αυτό, η επαναπροσέγγιση μεταξύ Αθήνας-Άγκυρας έχει διευρυνθεί σε πολλαπλούς οικονομικούς, πολιτιστικούς αλλά και διπλωματικούς τομείς, την ώρα που σε στρατηγικό επίπεδο οι επιδιώξεις και η αναθεωρητική ατζέντα της Άγκυρας σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο παραμένουν αναλλοίωτες.

Επιστέγασμα του «ξαφνικού ελληνοτουρκικού έρωτα» αποτέλεσε η ανακοίνωση, αρχές του καλοκαιριού, ότι Ελλάδα και Τουρκία κατέρχονται «με κοινό» ψηφοδέλτιο για τις δύο από τις τέσσερις θεσμικές θέσεις στον Οργανισμό για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη (ΟΑΣΕ).

Το ειδύλλιο επιβεβαιώθηκε πανηγυρικά χθες, με τη συμπλήρωση ακριβώς ενός χρόνου από την εν λόγω διακήρυξη, όταν, κατά την 31η Υπουργική Σύνοδο του ΟΑΣΕ στη Βαλέτα (5-6 Δεκεμβρίου), επικυρώθηκε και τυπικά, μετά από πολύμηνο διπλωματικό παρασκήνιο, η κοινή ελληνοτουρκική υποψηφιότητα με την επιλογή του Τούρκου Φ. Σινιριόγλου για τη θέση του Γ.Γ. του ΟΑΣΕ και της Ελληνίδας Μ. Τελαλιάν για την χαμηλής επιρροής θέση της Διευθύντριας του Γραφείου Δημοκρατικών Θεσμών και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΑΣΕ.

Και ενώ όλα τα παραπάνω μπορεί να δίνουν την εικόνα ενός «γαμήλιου ταξιδιού» μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδας, η Άγκυρα επί της ουσίας συνεχίζει να χρησιμοποιεί την τακτική «καρότο και μαστίγιο» προκειμένου να συντηρήσει τον αναθεωρητισμό της.

Σε μια κίνηση που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και ως ύψιστη πολιτική αφέλεια, η ελληνική κυβέρνηση συνέπραξε στο έγκλημα, ώστε η Τουρκία, μια χώρα μόνο με ποινικό μητρώο, να καταλάβει την κρίσιμη θέση του Γενικού Γραμματέα του ΟΑΣΕ.

Φαίνεται ότι ο Έλληνας ΥΠΕΞ ξέχασε ότι ο κύριος Φεριντούν Σινιρίογλου είναι εκπρόσωπος του βαθέος κράτους στην τουρκική διπλωματία. Εμείς, όμως, στη ΝΙΚΗ το φωνάζουμε εδώ και καιρό, δηλώνοντας εξ αρχής την σαφή και ανυποχώρητη αντίθεσή μας με την συγκεκριμένη στάση της ελληνικής κυβέρνησης.

Με προσωπική μου μάλιστα παρέμβαση, στο πλαίσιο του κοινοβουλευτικού ελέγχου, κατέθεσα, τον περασμένο Ιούλιο, προς τον Υπουργό Εξωτερικών κ. Γ. Γεραπετρίτη επίκαιρη ερώτηση, καταγγέλλοντας την αδικαιολόγητη στήριξη από την Ελλάδα για τη θέση κλειδί του Γ.Γ του ΟΑΣΕ, ενός εκπροσώπου του βαθέος κράτους της Τουρκίας και ενός επικίνδυνου και δεδηλωμένου εχθρού της Ελλάδας, ο οποίος απειλεί ανοιχτά ακόμα και τα νησιά του Αιγαίου και  ο οποίος ως Μόνιμος Αντιπρόσωπος της Τουρκίας στον ΟΗΕ, υπέγραψε επιστολή, που ανακήρυττε την διαβόητη «Γαλάζια Πατρίδα» και περιελάμβανε και τον ανάλογο χάρτη με το μισό Αιγαίο.

Πώς γίνεται να συμπράττουμε  με μια χώρα που, και στους τέσσερις τομείς αρμοδιότητας του ΟΑΣΕ, είναι βουτηγμένη μέχρι το λαιμό σε πολύ σοβαρές παραβάσεις;

Τι να πρωτοθυμηθούμε από την σημερινή Τουρκία; Την προκλητική περιφρόνηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων; Την ελευθερία του Τύπου με τους περισσότερους φυλακισμένους δημοσιογράφους στον κόσμο; Την υποτιθέμενη δίκαιη και ελεύθερη διεξαγωγή εκλογών; Την άρνηση να χορηγήσει διαπίστευση σε πολλούς «ανεπιθύμητους» παρατηρητές του ΟΑΣΕ στις εκλογές που διεξάγει; Ή το παράνομο εμπόριο όπλων που κυριολεκτικά οργιάζει, με την επίσημη μάλιστα ανάμειξη του τουρκικού κράτους;

Δεν χωράει καμία αμφιβολία πως η Τουρκία ήταν εντελώς ακατάλληλη για να καταλάβει την κρίσιμη θέση του Γενικού Γραμματέα του ΟΑΣΕ, όταν είναι μια χώρα που έχει ήδη εισβάλει ή απειλεί να εισβάλει σε ξένες χώρες, κατέχει ξένα εδάφη στην Κύπρο, στην Συρία, στο Ιράκ, στην εμπόλεμη Λιβύη με εξαγορασμένους πολιτικούς, καταστρέφει Μνημεία Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς… Μια χώρα που δεν δίνει καμιά σημασία στις αλλεπάλληλες εκκλήσεις Ευρωπαίων και άλλων ηγετών να «σταματήσει παράνομες ενέργειες στην Ανατολική Μεσόγειο και στο Αιγαίο» και να «σεβαστεί το κυρίαρχο δικαίωμα της Κύπρου να εξερευνήσει και να εκμεταλλευτεί τις φυσικές πηγές σύμφωνα με το ευρωπαϊκό και το διεθνές Δίκαιο».

Ας μην έχουμε αυταπάτες. Δεν υπάρχουν «ήρεμα νερά», αλλά γκρίζες ζώνες και Navtex της Τουρκίας.