Δικάστηκε στην Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας σε πιλοτική δίκη το αίτημα που προβάλλεται από δημοσίους υπαλλήλους για επαναφορά του 13ου και 14ου μισθού.
Το βασικό επιχείρημα εκείνων που προσέφυγαν είναι η ίση μεταχείριση ιδιωτικών και δημοσίων υπαλλήλων, η εφαρμογή κοινοτικών οδηγιών και θέματα που σχετίζονται με τη δυνατότητα των εργαζομένων στο Δημόσιο να ζουν με αξιοπρέπεια.
Το Ελληνικό Δημόσιο, επικαλούμενο την πολυετή οικονομική κρίση της προηγούμενης δεκαετίας, ανέστειλε προσωρινά παροχές και δικαιώματα που κατακτήθηκαν με σκληρούς αγώνες. Η προσωρινή αυτή αναστολή, χωρίς καμία θεσμική δέσμευση για επανεξέταση ή αποκατάσταση, έχει μετατραπεί στην πράξη σε σιωπηρή και οριστική κατάργηση. Η επίκληση του δημοσιονομικού περιορισμού ως άλλοθι δεν αντέχει στη σύγκριση με τα επίσημα οικονομικά δεδομένα: η Eurostat καταγράφει αύξηση του πραγματικού κατά κεφαλήν ΑΕΠ στην Ελλάδα κατά 7,7% την τελευταία τετραετία – υπερδιπλάσια από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο (3,3%) και τριπλάσια από την αντίστοιχη της Ευρωζώνης (2,3%).
Παράλληλα, η ελληνική οικονομία αναπτύσσεται σταθερά με ρυθμούς που ξεπερνούν το 2,5%, γεγονός που καταρρίπτει το αφήγημα της «δημοσιονομικής αδυναμίας». Τα πρωτογενή πλεονάσματα του 2024 έχουν ξεπεράσει κάθε πρόβλεψη, επιβεβαιώνοντας πως πρόκειται για ξεκάθαρη πολιτική επιλογή και όχι για αναγκαιότητα. Η συνεχιζόμενη άρνηση αποκατάστασης μισθών και συντάξεων αποτελεί, πλέον, θεσμικό εμπαιγμό. Ιδιαίτερη πρόκληση αποτελεί η δήλωση του Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας, κ. Στουρνάρα, ότι η επαναφορά των Δώρων θα πλήξει τους αδύναμους, την ώρα που στην ίδια την Τράπεζα, οι αντίστοιχες παροχές εξακολουθούν να χορηγούνται κανονικά. Την ίδια στιγμή, οι εργαζόμενοι και οι συνταξιούχοι του δημόσιου τομέα βλέπουν τα εισοδήματά τους να φθίνουν και να τους οδηγούν ολοένα και πιο κοντά στο όριο της φτώχειας.
Δεν μπορεί να θεωρείται “δώρο” μια ανύπαρκτη αύξηση που δεν επαρκεί ούτε για να αντισταθμίσει το κόστος ζωής. Είναι ύβρις να παρουσιάζονται στασιμότητες ως ενίσχυση, όταν ο πληθωρισμός διαβρώνει με ταχείς ρυθμούς το διαθέσιμο εισόδημα. Η Ελλάδα, σε αντίθεση με άλλες χώρες της Ευρώπης που επλήγησαν το ίδιο ή και περισσότερο από την κρίση, είναι η μόνη στην οποία η πλήρης αποκατάσταση μισθών και συντάξεων δεν έχει ακόμη συμβεί – και αυτό συνιστά κραυγαλέα κοινωνική αδικία.
Το Κίνημά μας είναι δίπλα στους δημοσίους υπαλλήλους και στηρίζει το δίκαιο αίτημά τους για την επιστροφή του 13ου και 14ου μισθού, όπως ακριβώς συμβαίνει και στον ιδιωτικό τομέα.
Ελπίζουμε ότι η δικαιοσύνη θα επιτελέσει το έργο της, θα λάβει υπόψη όλα τα στοιχεία και θα απορρίψει τις θέσεις της κυβέρνησης περί τεράστιου δημοσιονομικού κόστους.
