Του Σταύρου Κουτρή, υποψηφίου Ευρωβουλευτή της ΝΙΚΗΣ

Το τελευταίο διάστημα «ζεσταίνεται» ο Ελληνοτουρκικός διάλογος. Στον αλληλοβομβαρδισμό δηλώσεων διαφόρων πηγών, «επισήμων και ανεπίσημων», δημοσιογραφικών και ακαδημαϊκών, η Ελληνική πλευρά μιλάει για θετική ατζέντα και ανυποχώρητη θέση στα θέματα κυριαρχικών δικαιωμάτων και η Τουρκική για εξέταση όλων των διμερών θεμάτων.

Η Ελληνική Κυβέρνηση θεωρεί, ότι μπορεί να πετύχει συμφωνίες σε πολλά θέματα χαμηλής έντασης ή μηδενικής έντασης και να προωθήσει θέματα που την ενδιαφέρουν, όπως η ανάσχεση των μεταναστευτικών ροών που τόσο ταλαιπώρησε στο παρελθόν εξ υπαιτιότητας της Τουρκίας και να ανοίξει τις πύλες σε νησιά μας του Ανατολικού Αιγαίου για τουρίστες εξ ανατολών που θα αναθερμάνουν την οικονομία αυτών των νησιών.

Διακηρύσσεται με κάθε τρόπο, ότι η Κυβέρνηση δεν συζητά ζητήματα που άπτονται της κυριαρχίας και των κυριαρχικών δικαιωμάτων. Βέβαια, από την άλλη, ακούμε και μάλιστα από πρωθυπουργικά χείλη και προχθές στο Forum των Δελφών από στόματος του Υπουργού Εξωτερικών κ. Γεραπετρίτη κάποιες πρωτάκουστες «σκέψεις», ότι δηλαδή θα τολμήσουμε να ανοίξουμε και πιο σύνθετα θέματα που με καλή αμοιβαία θέληση ίσως να επιλύσουν χρόνια Ελληνοτουρκικά προβλήματα(;)! Ο κ. Ροζάκης μάλιστα, πρώην Υφυπουργός Εξωτερικών, σε συνεντεύξεις του σημείωνε ότι μια ρύθμιση των χωρικών μας υδάτων στα 10νμ ή και στα 8νμ θα δημιουργούσε ευνοϊκές συνθήκες συζητήσεων! Τα Τουρκικά ΜΜΕ θριαμβολόγησαν προδικάζοντας Ελληνική υποχώρηση (;)! Τι συμβαίνει τελικά με αυτή τη σχιζοφρενική διγλωσσία; Μήπως προσπαθεί η Κυβέρνηση να μας προετοιμάσει για εκπτώσεις στα κυριαρχικά μας δικαιώματα;

Από την άλλη, η Τουρκική πλευρά διατείνεται ότι προτίθενται να συζητήσει όλα τα εκκρεμή ζητήματα και με δηλώσεις διαφόρων υψηλόβαθμων αξιωματούχων, από τον Πρόεδρο μέχρι τον Αρχηγό του Ναυτικού τους, μας υπενθυμίζουν ότι όλες οι αναθεωρητικές επιδιώξεις παραμένουν στο τραπέζι, με «γαλάζια πατρίδα», Τουρκολυβικό μνημόνιο, ευθείες κατηγορίες για παράνομη κατοχή νησίδων του Αιγαίου, αμφισβήτηση της κυριαρχίας επί των νήσων του Ανατολικού Αιγαίου εξ αιτίας της «στρατιωτικοποιήσεως», με μια παράλογη, λογική, καθαρά Τουρκική, κ.λπ. Έτσι, για να μην ξεχνιόμαστε και θεωρήσουμε ότι κάτι αλλάζει στις πάγιες επιδιώξεις τους.

Η Ελληνο-τουρκική προσέγγιση των τελευταίων μηνών έγινε με καθαρή πρωτοβουλία της Τουρκίας που ξαφνικά εγκατέλειψε τα «Μητσοτάκης γιοκ», κάνοντας εκπληκτική τούμπα, από αυτές που μας συνηθίζει ο κ. Ερντογάν. Ίσως έβαλαν το χεράκι τους για μια ακόμη φορά και κάποιοι «άσπονδοι φίλοι»

Με την προσέγγιση η Ελλάδα πήρε «ηρεμία». Δεν υπερίπτανται των νησιών μας τουρκικά αεροσκάφη. Μπορούμε να το παρουσιάσουμε ως επιτυχία, ως ένδειξη καλής θέλησης της άλλης πλευράς, ως σημάδι διάθεσης προσέγγισης!  Δεν καταλαβαίνουμε ότι οι Τουρκικές παραβιάσεις στο Αιγαίο λειτουργούν ως ένας «διακόπτης» στα χέρια της Τουρκίας που όποτε θέλει τον ανοίγει ή τον κλείνει. Έτσι απλά. Ή μήπως ηρέμησαν γιατί έχουν σίγουρες διαβεβαιώσεις για την Ελληνική υποχωρητικότητα;

Η Ελλάδα επίσης χάρισε «συγχωροχάρτι» στον κ. Ερντογάν.  Αφ’ ενός τράβηξε το χαλί κάτω από τα πόδια των υποστηρικτών της Ελλάδας στις ΗΠΑ και στην Ευρώπη, και αφ’ ετέρου έδωσε το «ελεύθερο» στον κ. Ερντογάν να πάρει τα F-16, να επισκεφτεί επιτέλους το «Οβάλ Γραφείο» και να ξαναρχίσει τη συζήτηση με την ΕΕ. Αυτή η προσέγγιση μου φαίνεται πολύ ετεροβαρής για την Ελλάδα.

Και το πιο απλό μυαλό καταλαβαίνει, ότι άσχετα με τις Ελληνικές επιδιώξεις, ο Τούρκος παίζει. Χαράσσει την ατζέντα, δημιουργεί τετελεσμένα, καλύπτεται από την ανοχή και υποστήριξη των διεθνών μας «φίλων» και ουδετέρων, απειλεί με στρατιωτική εμπλοκή, προσπαθεί να διασπάσει το ενιαίο μέτωπο Ελλάδας-Κυπριακής Δημοκρατίας με διαχωρισμό των θεμάτων του Αιγαίου από αυτά της Ανατολικής Μεσογείου και του Κυπριακού και στο τέλος πετυχαίνει. Αν μάλιστα είναι σίγουρος για συγκεκριμένες Ελληνικές υποχωρήσεις τότε ποιος τον πιάνει στο μέλλον.

Εδώ και 2-3 χρόνια διαφαίνονται δύο Τουρκικές τακτικές επιδιώξεις:

• Να συζητήσουμε μόνοι μας, χωρίς ανάμιξη τρίτων, δηλαδή υποβαθμίζοντας το θέμα από διεθνές σε διμερές. Έτσι από κατάφορη παράβαση του Διεθνούς Δικαίου να εκπέσει σε μια μεταξύ μας διευθέτηση. Μας ζητούσε να αποποιηθούμε τα διπλωματικά και νομικά μας όπλα και
• Να αφήσουμε στη άκρη το Κυπριακό, που είναι πολυσύνθετο και θα «βάρυνε» το κλίμα και την όλη προσπάθεια της Ελληνοτουρκικής προσέγγισης.

Η τακτική αυτή είναι απόλυτα λογική γι’ αυτούς. Σαφώς και ο κ. Ερντογάν δεν θέλει την ανάμιξη στα Ελληνοτουρκικά των ΗΠΑ και της Γαλλίας, του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, της Αιγύπτου και του Ισραήλ, διότι όλες αυτές οι χώρες και οι Οργανισμοί δεν βλέπουν πλέον με καλό μάτι τον αλλοπρόσαλλο αναθεωρητισμό και την τυχοδιωκτική επεκτατική μεγαλομανία της Τουρκίας μετά τις συμπεριφορές της στο Ουκρανικό, στην ένταξη της Σουηδίας και της Φινλανδίας στο ΝΑΤΟ, στην εμπλοκή στη Λιβύη και τη στάση της απέναντι στο Ισραήλ.

Όσον αφορά το Κυπριακό, έχουν ξεκαθαρίσει τα πράγματα. Επιδιώκουν τη διάσπαση του ενιαίου μετώπου του Ελληνισμού. Αποτελεί κοινή λαϊκή σοφία, ότι αν θέλεις να σπάσεις τις πολλές βεργούλες δεν το επιχειρείς όταν είναι ενωμένες αλλά μια-μια ξεχωριστά.

Και εμείς φαίνεται ότι του κάνουμε το χατίρι κάνοντας μάλιστα ότι δε βλέπουμε, δεν ακούμε και κυρίως δεν καταλαβαίνουμε! Και πάμε σε συνομιλίες κορυφής αποδεχόμενοι τις Τουρκικές «υποδείξεις», ίσως βοηθούντων και κάποιων άλλων (;)!

Πάντως ένα είναι ξεκάθαρο αν κάνεις χατιράκια στην Τουρκία θα το βρείς μπροστά σου στο μέλλον και σίγουρα κανένας Έλληνας δεν εξουσιοδότησε την Κυβέρνηση να κάνει οποιαδήποτε έκπτωση στα αναφαίρετα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας μας σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο.