Σύγχρονη μορφή δουλείας αποτελεί η εμπορία των ανθρώπων, κυρίως των γυναικών και παιδιών καθώς και η κάθε μορφή εκμετάλλευσής τους. Η 18η Οκτωβρίου είναι η πανευρωπαϊκή ημέρα κατά της εμπορίας ανθρώπων (“human trafficking”), και ενώ το διαδίκτυο κατακλύζεται από οδηγίες και ενημέρωση για τα ανθρώπινα δικαιώματα, όμως στον πραγματικό κόσμο είναι διαρκής και ανεμπόδιστη η καταπάτηση αυτών των δικαιωμάτων, στο όνομα του παράνομου κέρδους των εμπόρων ανθρώπων.

Και αν η αντίθεση μεταξύ διαδικτύου και πραγματικότητας είναι μεγάλη, ωστόσο είναι απείρως μεγαλύτερο το χάσμα μεταξύ τεχνολογικού και ηθικού πολιτισμού στον δυτικό κόσμο. Στις υποτιθέμενες προηγμένες κοινωνίες, με διεστραμμένο πνεύμα, το παράλογο παρουσιάζεται ως λογικό και το αφύσικο ως φυσικό. Έχει απωλεσθεί η έννοια του ανθρώπου και της ανθρωπιάς. Περιβάλλεται η ανηθικότητα με το περιτύλιγμα της δήθεν ισότητας. Γι’αυτό ακριβώς, τα φαινόμενα εκμετάλλευσης των παιδιών και γυναικών όχι μόνο δεν μειώνονται, αλλά αντιθέτως αναφύονται και νέοι τρόποι υποβιβασμού και σαρκικής τους εκμετάλλευσης.

Όλο και περισσότεροι διερωτώνται αν ακόμη και η έννοια της παρένθετης μητρότητας διαστρεβλώνεται, ώστε να παρέχει στο μέλλον νομική κάλυψη για ένα νέο είδος εμπορίας ανθρώπων. Διερωτώνται αν η εμπορία της ανθρώπινης ύπαρξης θα ξεκινά από εμπορία εμβρύων. Διερωτώνται αν η μητρότητα κινδυνεύει να χάσει την ιερότητά της, ώστε να μετατρέπεται σε εργαλείο ψυχρής ικανοποίησης παραγγελιών και γούστων.

Για τον δικό μας πολιτισμό, η μέλλουσα μητέρα είναι μεγάλη μορφοποιός δύναμη, δεν είναι κατά παραγγελία εργαλείο. «Η έγκυος, το ζευγάρι, το άμεσο περιβάλλον του, οφείλουν να συνειδητοποιήσουν την μεγάλη σημασία που έχει ο λόγος τους, το χάδι του πατέρα και της μητέρας, προπαντός όμως η αγάπη της προς το έμβρυο, η οποία μορφοποιεί την δημιουργία των συνάψεων του εγκεφάλου του εμβρύου», επισημαίνει ο δρ. Jean Pierre Relier, νεογνολόγος-ερευνητής. Αν η σύλληψη και η κυοφορία του ανθρώπου βιωθεί με την τρυφερότητα, την πνευματικότητα και τον σεβασμό που της αρμόζει, η νέα γενιά θα μας εκπλήξει με την σοφία και την ευγένεια της, με τις χάρες και τα ταλέντα της. Ο αγιασμένος γέροντας Πορφύριος τόνιζε την ανάγκη φυσικής, ψυχικής και πνευματικής συγχρόνως ένωσης του ζεύγους, αφού η αγωγή του παιδιού αρχίζει «εξ άκρας συλλήψεως», από την πιο σημαντική στιγμή για τον άνθρωπο, που είναι «η στιγμή της μετάβασής του από την ανυπαρξία στην ύπαρξη».

Όψιμοι κοσμοδιορθωτές της πολιτικής και της δημοσιογραφίας έχουν στραφεί με αλαζονεία ενάντια στην τάξη της φύσης, ώστε κινδυνεύουμε να ξεχάσουμε πώς άραγε θα νιώσουμε ξανά άνθρωποι, πώς θα ξαναχτιστεί ο σεβασμός της ταυτότητας του άντρα και της γυναίκας, πώς θα διατηρηθεί υγιές το κύτταρο της κοινωνίας, η οικογένεια. Ίσως μάλιστα έχει φτάσει η εποχή για έναν ειλικρινή διάλογο, πώς θα καταφέρουμε να υποδεχόμαστε αξιοπρεπώς κάθε ανθρώπινη ύπαρξη που έρχεται στον κόσμο μας, και να μην την μετατρέψουμε σε αντικείμενο εμπορίου και παραγγελιών.