Με μεγάλη χαρά και συγκίνηση η πατρίδα μας αναδεικνύει έναν ακόμη άγιο των ημερών μας, τον ηγιασμένο ιεροκήρυκα και διδάσκαλο του Γένους Αρχιμανδρίτη Γερβάσιο Παρασκευόπουλο. Η μορφή του στολίστηκε με τις αρετές της Ρωμιοσύνης: ακράδαντη πίστη στον Χριστό, αγάπη στην πατρίδα και διακονία στον πλησίον, δίψα για μάθηση και για προσφορά με ταπεινοφροσύνη.

Ο Άγιος Γερβάσιος γεννήθηκε το 1877 στη Νυμφασία Γορτυνίας σε πολύ φτωχή οικογένεια και έμεινε ορφανός από μητρική αγκαλιά από πολύ νωρίς. Αγαπούσε πολύ τα γράμματα και την εκκλησιαστική ζωή, και με πολλούς προσωπικούς κόπους μορφώθηκε. Έχοντας θητεύσει στον στρατό, εκάρη μοναχός και χειροτονήθηκε ιεροδιάκονος, και το 1905 φθάνει στο κατώφλι της Ριζαρείου Σχολής με διευθυντή της τον Άγιο Νεκτάριο Πενταπόλεως, με τον οποίο ο νεαρός μοναχός Γερβάσιος συνδέεται πνευματικά.

Το 1910 χειροτονείται ιερέας και δύο χρόνια αργότερα, στους Βαλκανικούς Πολέμους, κατατάσσεται στρατιωτικός ιερέας, εμψυχώνοντας τους εύζωνες στην πρώτη γραμμή του ένδοξου αγώνα της απελευθέρωσης της Μακεδονίας μας.

Με διδακτορικό στη Θεολογική Σχολή Αθηνών, και έχοντας εκλεγεί Ηγούμενος της Ιεράς Μονής Γηροκομείου, θα θητεύσει ως Πρωτοσύγκελος στην Ιερά Μητρόπολη Πατρών και στην Ιερά Αρχιεπισκοπή Αθηνών, και θα ξανασταθεί στους εθνικούς αγώνες της πολύπαθης πατρίδας μας. Στον απόηχο της μικρασιατικής καταστροφής, πρωτοστατεί στην πατραϊκή κοινωνία αγκαλιάζοντας τους προσφυγικούς καταυλισμούς 7000 ελληνικών ψυχών με τα γεμάτα παρηγοριά λόγια του και την έμπρακτη αγάπη, η οποία περιελάμβανε πολλές φιλανθρωπίες και καθημερινά συσσίτια. Αλλά και αργότερα, επί γερμανικής κατοχής στην Αθήνα, στέκεται κοντά στον ηρωικά αντιστεκόμενο Αρχιεπίσκοπο Χρύσανθο, οργανώνοντας συσσίτια και διασώζοντας τραυματίες, ασθενείς και αστέγους.

Ο άγιος Γερβάσιος είναι ο ιδρυτής των πρώτων οργανωμένων Κατηχητικών Σχολείων στην Πάτρα, που ήταν τα πρώτα στην Ελλάδα, ενώ ίδρυσε επίσης σχολή βιοτεχνίας και χειροτεχνίας, νηπιαγωγείο, και νυκτερινή σχολή αναλφαβήτων. Τα φλογερά του κηρύγματα, οι συχνές Θείες Λειτουργίες και οι ατελείωτες ώρες εξομολογήσεων έστρεψαν τα βλέμματα προς το πρόσωπο του, με αποτέλεσμα να γίνει ιδιαίτερα αγαπητός στους Πατρινούς. Αφοσιώθηκε στην πνευματική ενίσχυση της ελληνικής οικογένειας δίνοντας έμφαση στην ηθική καλλιέργεια των μικρών παιδιών και κυρίως των νέων κοριτσιών, θέλοντας να προετοιμάσει τις μελλοντικές μητέρες, οι οποίες θα δημιουργούσαν νέες οικογένειες. 

Πράγματι, ο Άγιος Γερβάσιος ο προορατικός όσιος Γέροντας κατάφερε να αναμορφώσει πνευματικά ολόκληρη την κοινωνία της Πάτρας, επιδαψιλεύοντας στις καρδιές των ανθρώπων την αγάπη στον Χριστό και στην πατρίδα. Αν και αναδείχθηκε σε μια από τις σημαντικότερες προσωπικότητες της νεότερης ιστορίας των Πατρών, το σημαντικότερο είναι ότι ο βίος και τα έργα του ζυγίστηκαν στους ουρανούς και βρέθηκαν θεάρεστα.

Η αγιοκατάταξη του πατρός Γερβασίου στις 16 Νοεμβρίου από το Οικουμενικό Πατριαρχείο, σε μία εποχή πνευματικού μαρασμού και ηθικής κατρακύλας της πατρίδας μας, έρχεται να μας υπενθυμίσει ότι οι δύσκολοι καιροί δεν αποτελούν δικαιολογία, αλλά ευκαιρία για πνευματική προκοπή και κοινωνικό έργο, προκειμένου να αναβιώσουν στην πατρίδα μας οι αξίες και τα ιδανικά της Ρωμηοσύνης.

Ο Άγιος Γερβάσιος εκοιμήθη το 1964 στις 30 Ιουνίου, ημερομηνία που θα εορτάζουμε τη μνήμη του. Την ευχή του να έχουμε.