Καμία εθνική στρατηγική για την αντιμετώπιση της τουρκικής απειλής
Ζήσαμε σήμερα άλλη μία προσπάθεια της Αθήνας να συμμαζέψει την εικόνα των σχέσεών μας με την επιθετική γείτονα.
Ο ερχομός του Ερντογάν στη χώρα μας εξυπηρετεί προφανώς την ανάγκη του για μία καλή έξωθεν μαρτυρία, εξυπηρετεί την εξασφάλιση της χώρας του από δυσμάς (από όπου προσπαθώντας να αποστασιοποιηθεί φοβάται μήπως υποστεί ζημίες), εξυπηρετεί τα ασθμαίνοντα σχέδιά του για εξοπλισμό της Πολεμικής του Αεροπορίας (αφού οι δυνητικώς άμεσα απειλούμενοι χαριεντίζονται μαζί του), εξυπηρετεί και την χαλάρωση των αμυντικών ανακλαστικών των Ελλήνων απέναντι στον αναθεωρητισμό του. Για τα τυχόν κέρδη της δικής μας πλευράς θα πρέπει μάλλον να ψάξουμε πολύ: δύο φορές μέσα στα μούτρα μας ανέφερε τουρκική μειονότητα στη Θράκη (και φυσικά δεν ...πείστηκε από την εύλογη αντίδραση του Μητσοτάκη), μίλησε πάλι για το Αιγαίο με τα γνωστά περί θάλασσας που μας ενώνει (σαν να μην είναι σχεδόν καθ΄ ολοκληρίαν ελληνικό), για την Κύπρο επανέλαβε τα περί λύσης με βάση τις πραγματικότητες (της Κατοχής και του εποικισμού) κι άλλωστε ο Μητσοτάκης το είχε προσπεράσει με μια τυπική φράση. Εκατέρωθεν δεν ειπώθηκε λέξη για casus belli ή για τα νησιά του ανατολικού Αιγαίου, ή για τις γκρίζες ζώνες. Τις διμερείς συμφωνίες μένει να τις δούμε. Η ανάπτυξη του διμερούς εμπορίου δεν μας λέει τίποτε όταν έχουμε όχι μόνο μεγάλο έλλειμμα αλλά και εξαγωγές με τόσο χαμηλή προστιθέμενη αξία, σε αντίθεση με την άλλη πλευρά. Δώσαμε και τη βίζα για τα νησιά, πράγμα που χρόνια επιζητούσε η Τουρκία, τι πήραμε ως αντάλλαγμα; Τίποτε δεν μάθαμε. Κλείσαμε και το Λαύριο και πήραμε τα ...εύσημα του Τούρκου προέδρου, μαζί με την επισήμανση να μην το ...επιτρέψουμε κάπου αλλού! Τι κερδίσαμε επί του πεδίου ως Ελλάδα, αυτό είναι το ερώτημα, γιατί η Τουρκία κέρδισε ήδη πράγματα απτά, χωρίς να υποχωρήσει σε οτιδήποτε. Την δίμηνη μείωση των λαθροροών που κάλλιστα τον άλλον μήνα μπορεί να ανατραπεί; Ή την πρόσκληση στην Άγκυρα; Κακά τα ψέμματα, το "κλίμα" στις Ε/Τ σχέσεις ήταν και παραμένει άθλιο και επιδεινούμενο, ο "καιρός" των Ε/Τ μόνο έχει αλλάξει παροδικά επειδή το θέλησε η άλλη πλευρά, κρίνοντας πως αυτό την συμφέρει. Στον τόπο μας εξακολουθεί να λείπει δραματικά μια συνεκτική εθνική στρατηγική για την αντιμετώπιση (και) της τουρκικής απειλής.