Η πορεία του Κέντρου της Αθήνας κατά τα τελευταία έτη χαρακτηρίζεται από αμείλικτη παρακμή. Από κέντρο οικονομικής ανάπτυξης, πολιτιστικής αίγλης και κοινωνικής αλληλεγγύης, μετατράπηκε σε ένα κατακερματισμένο, δυστοπικ’ο περιβάλλον, με διάχυτη την ανασφάλεια και την κοινωνική αποσύνθεση. Εμβληματικά παραδείγματα αστικής υποβάθμισης αποτελούν περιοχές όπως η Ομόνοια και η πλατεία Βάθης, οι οποίες επηρεάστηκαν από την οικονομική κρίση και τη μετανάστευση.
Στη ρίζα αυτής της παρακμής βρίσκεται η αποδιάρθρωση της αγοράς εργασίας λόγω της οικονομικής κρίσης (2009-2018), της παγκοσμιοποίησης και της μετατόπισης του οικονομικού κέντρου βάρους προς τις υπηρεσίες/τουρισμό, δημιουργώντας ανεργία και οικονομική καταστροφή. Η οικονομική ύφεση, μαζί με την εξάντληση της αστικής φορολογικής βάσης, στέρησε τη δημοσιονομική ικανότητα για τη διατήρηση βασικών δημόσιων υπηρεσιών (εκπαίδευση, αστυνόμευση, υγιεινή).
Επιπλέον, η κρίση στέγασης (έλλειψη προσιτής στέγης, αύξηση ενοικίων) και η εγκατάλειψη κτιρίων, σε συνδυασμό με την αύξηση των αστέγων και την ανεξέλεγκτη χρήση δημόσιων χώρων, οδηγούν σε κοινωνική αποσύνθεση. Σημειώνεται αύξηση της μικροεγκληματικότητας και της οργανωμένης εγκληματικότητας, εκτεταμένος βανδαλισμός (graffiti) και πολλαπλασιασμός των αγορών ναρκωτικών, αυξάνοντας το αίσθημα ανασφάλειας.
Ο εκφυλισμός της αστικής κουλτούρας είναι εμφανής στην ομαλοποίηση του κοινωνικού παρασιτισμού και τη συστηματική περιφρόνηση της νομικής εξουσίας. Παράλληλα, τα εκπαιδευτικά ιδρύματα έχουν υποστεί καταστροφική παρακμή, αδυνατώντας να παρέχουν σταθερά περιβάλλοντα μάθησης και αγωγής του πολίτη, επιδεινώνοντας τον κύκλο της περιθωριοποίησης και συμβάλλοντας στην εδραίωση της αστικής βαρβαρότητας.
Η αποδυνάμωση της πολιτισμικής αντίστασης στη βαρβαρότητα, η υπονόμευση της επιβολής του νόμου, και η μείωση της επιρροής θρησκευτικών/πολιτικών οργανώσεων, διευκολύνουν την άνοδο αντικοινωνικών ιδεολογιών. Η αποτυχία αντιστροφής αυτών των δυναμικών προμηνύει την εμφάνιση μόνιμων ζωνών αστικής αναρχίας, απειλώντας τη σταθερότητα της ευρύτερης κοινωνικής και πολιτικής τάξης.
Από ανθρωπολογική άποψη, η σύγχρονη κρίση ερμηνεύεται ως μια διαμάχη μεταξύ τάξης και χάους, πολιτισμού και βαρβαρότητας, όπου η αστική παρακμή αντιπροσωπεύει μια οπισθοδρόμηση προς τον κοινωνικό ατομισμό, τη θεσμική κατάρρευση και την ενδημική βία.
Το όραμα της Περιφερειακής Αναγέννησης ως λύση
Η Περιφερειακή Αναγέννηση αποτελεί τη συνολική στρατηγική της ΝΙΚΗΣ, η οποία στοχεύει στην ανατροπή της νοσηρής πορείας του έθνους, με κλειδί την αποφόρτιση της ασφυκτικά πιεσμένης Αθήνας των 5.000.000 κατοίκων και της Θεσσαλονίκης, καθώς τα μεγάλα αστικά κέντρα έχουν καταστεί εχθρικά και επικίνδυνα για το μεγάλωμα παιδιών.
Περιφερειακή Αναγέννηση σημαίνει:
- Άνθιση της οικονομίας, αυτάρκεια και προκοπή.
- Ταχύτατη επίλυση του Δημογραφικού.
- Ισχυρή Άμυνα και Εθνική Ασφάλεια.
- Κοινοτισμός και στέρεη κοινωνική συνοχή.
- Ποιοτική ζωή σε όλη την επικράτεια.
Ενεργοποιείται όλο το δυναμικό του τόπου, μελετώντας κάθε γεωγραφική περιοχή και αξιοποιώντας τα ιδιαίτερα παραγωγικά και πολιτισμικά της χαρακτηριστικά. Δίνονται ισχυρά κίνητρα σε νέους να εργαστούν, να στεγαστούν και να κάνουν οικογένεια έξω από τα μεγάλα αστικά κέντρα, με τη δημιουργία βασικών υποδομών (εκπαίδευση, υγεία, ενέργεια) που θα προσελκύσουν χιλιάδες νέους, συμπεριλαμβανομένων όσων έφυγαν στο εξωτερικό. Επενδύουμε στον πρωτογενή τομέα για την επαναφορά του υγιούς αγροτικού μοντέλου και την ενίσχυση της αυτάρκειας της πατρίδας.
Η κατεύθυνση μέρους του πληθυσμού προς την ύπαιθρο και η έκρηξη ανάπτυξης στην περιφέρεια θα στηρίξει τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, οι οποίες στραγγαλίζονται στα μεγάλα αστικά κέντρα από την επικράτηση των πολυεθνικών.
Οι Προτάσεις της ΝΙΚΗΣ για την αντιμετώπιση της αστικής παρακμής στην Αθήνα
Συγκεκριμένα, για την αντιμετώπιση της αστικής παρακμής στο κέντρο της Αθήνας, οι προτάσεις της ΝΙΚΗΣ περιλαμβάνουν:
- Νόμος και τάξη: Αποκατάσταση της ασφάλειας
- Μηδενική ανοχή στην παραβατικότητα (βανδαλισμό, καταλήψεις, οργανωμένο έγκλημα).
- Αύξηση περιπολιών και ορατής αστυνόμευσης στα “άβατα” (π.χ. Εξάρχεια, Ομόνοια).
- Απομάκρυνση παράνομων δικτύων (ναρκωτικών, λαθρεμπορίου).
- Δημογραφικό και κοινωνική συνοχή: Προστασία του εθνικούιστού
- Έλεγχος και αποσυμφόρηση μεταναστευτικών ροών (αυστηρός έλεγχος συνόρων, απέλαση όσων διαπράττουν αδικήματα).
- Ενίσχυση της Ελληνικής Οικογένειας (π.χ. φορολογικά κίνητρα, επιδοτούμενη στέγαση) για να παραμείνουν ή να επιστρέψουν οι νέοι Έλληνες στο κέντρο.
- Προώθηση του Εθνικού και Πολιτιστικού Κεφαλαίου με δράσεις που αναδεικνύουν την ελληνική ταυτότητα.
- Οικονομία και υποδομές: Αναγέννηση του κέντρου
- Κίνητρα επανεγκατάστασης επιχειρήσεων (φορολογικές ελαφρύνσεις, επιδοτήσεις) για παραδοσιακές ελληνικές επιχειρήσεις.
- Πρόγραμμα Αστικής Αναγέννησης (αναπαλαίωση εγκαταλελειμμένων κτιρίων, δημιουργία ποιοτικών δημόσιων χώρων).
- Αναμόρφωση της Εκπαίδευσης
- Επαναφορά της πειθαρχίας και των εθνικών/ηθικών αξιών στα σχολεία, με έμφαση στην αγωγή του πολίτη, την εργασία και την αξιοκρατία.
Η αναπτυξιακή στρατηγική της ΝΙΚΗΣ στοχεύει πρώτα απ’ όλα στην ψυχική και πνευματική ανάταση του λαού, ώστε ο Έλληνας να ξαναγίνει χαρούμενος, δημιουργικός και να διέπεται από εθνική αυτοπεποίθηση. Η Περιφερειακή Αναγέννηση αποτελεί το μόνο ρεαλιστικό και υλοποιήσιμο σχέδιο για την αναχαίτιση της φθοράς, ώστε η Ελλάδα να ξαναγίνει μεγάλη και ισχυρή.
Χριστόδουλος Μολύβας
Μέλος Θεματικής Ομάδας Εξωτερικής Πολιτικής της ΝΙΚΗΣ