Οι δαπάνες εξυπηρέτησης του Χρέους[i] της Κεντρικής Διοίκησης εκτιμάται ό,τι θα ανέλθουν το 2023 σε 20,3 δις ευρώ έναντι 18,3 δις ευρώ το 2022.

Στο ανωτέρω ποσό των 20,3 δις ευρώ για το 2023 δεν συμπεριλαμβάνονται εξοφλήσεις βραχυπρόθεσμου χρέους δηλαδή έντοκα γραμμάτια ιδιωτικού τομέα, βραχυπρόθεσμοι τίτλοι του εξωτερικού, ταμειακές διευκολύνσεις και repos.

Η εξυπηρέτηση του Δημοσίου Χρέους θα καταστεί πολύ δυσκολότερη τα αμέσως επόμενα χρόνια από το 2024 έως το 2033 -ενώ επεκτείνεται έως το 2070- καθώς οι δαπάνες αποπληρωμής θα υπερδιπλασιαστούν ενώ από το 2033 το ελληνικό κράτος θα κληθεί να αποπληρώσει συσσωρευμένους τόκους 25 δις ευρώ των δανείων του EFSF ύψους 96 δις ευρώ την επιμήκυνση των οποίων συμφώνησε το Eurogroup την 22.6.2018.

Σύμφωνα με τα στοιχεία του ΟΔΔΗΧ το χρονοδιάγραμμα λήξης του Δημοσίου Χρέους χωρίς Έντοκα Γραμμάτια και Repos έχει ως εξής:

Στα ανωτέρω δυσθεώρητα ποσά των περίπου 13 δις για το 2026, 12 δις για το 2027, 16 δις για το 2028 και 17 δις ευρώ για το 2032 πρέπει να προστεθούν: α. οι ετήσιοι τόκοι του Χρέους της Κεντρικής κυβέρνησης οι οποίοι εκτιμώνται[i] σε 7,45 δις ευρώ για το 2023 και 7,7 δις ευρώ για το 2024 και συνεχώς αυξανόμενοι για τα επόμενα χρόνια β. οι δαπάνες για εξόφληση βραχυπρόθεσμων τίτλων[ii] (έντοκα γραμμάτια ιδιωτικού τομέα και Repos) οι οποίες εκτιμώνται ό,τι θα διαμορφωθούν το 2023 στα 1,4 τρις ευρώ (1,15 τρις ευρώ το 2022) με ανεξόφλητο υπόλοιπο το 2023 στα 61,8 δις ευρώ.

Επιπλέον στις δαπάνες εξυπηρέτησης του Δημοσίου Χρέους μπορούν να προστεθούν πιθανές καταπτώσεις κρατικών εγγυήσεων του ελληνικού δημοσίου οι οποίες αφορούν το πρόγραμμα «Ηρακλής» των τραπεζών (ν.4649/2019) περί τα 17 δις ευρώ, εγγυήσεις φορέων εντός και εκτός της Γενικής Κυβέρνησης 2,6 δις ευρώ και 7,3 δις ευρώ αντίστοιχα, εγγυήσεις της Ελληνικής Αναπτυξιακής Τράπεζας 1,8 δις ευρώ κλπ

Η ΝΙΚΗ αντιλαμβάνεται την κρισιμότητα της καταστάσεως και καλεί στο να εστιάσουμε στην πραγματική αύξηση του ΑΕΠ μας το οποίο κατέρρευσε από το 2010 έως και το 2017 κατά -25,5% -μοναδική χώρα παγκοσμίως η οποία απώλεσε το ¼ του ΑΕΠ της- ενώ η σταδιακή αύξηση ΑΕΠ που ακολούθησε οφειλόταν σε νέα δάνεια και στην ονομαστική άνοδο τιμών λόγω πληθωρισμού.

Η άμεση αύξηση της γεωργικής και κτηνοτροφικής παραγωγής μας, η εθνικοποίηση και άμεση επαναλειτουργία των στρατηγικών βιομηχανιών μας (ΛΑΡΚΟ, Χαλυβουργία, Ελληνικά Σιδηροκράμματα, Ελληνική Βιομηχανία Ζάχαρης κλπ), η αξιοποίηση των ενεργειακών μας ορυκτών πρώτων υλών (λιγνίτες, τύρφη, πετρέλαιο, φυσικό αέριο), η σύνδεση μεταποιητικού τομέα και τουρισμού όπου ο πρώτος θα τροφοδοτεί τον δεύτερο με όλα τα πάγια και αναλώσιμα, η επαναλειτουργία της αμυντικής κρατικής βιομηχανίας, η απεξάρτηση μας από συνεχή δανεισμό και η αξιοποίηση των δυνατοτήτων της παγκοσμίου ναυτιλίας του Ελληνισμού πρέπει να αποτελέσουν τον μονόδρομο της επαναφοράς της Ελληνικής οικονομίας σε βιώσιμη πορεία. 

[i] Δελτίο Δημοσίου Χρέους Νο 113, ΟΔΔΗΧ, Μάρτιος 2024.

[i] Εισήγηση Κρατικού Προϋπολογισμού 2024

[i] Ως ii