
Όπως όλοι γνωρίζουμε, την 25η Μαρτίου το έθνος μας εορτάζει διπλό Ευαγγελισμό: την έναρξη της σωτηρίας του ανθρώπου με την ενσάρκωση του Χριστού, καθώς και την έναρξη της Eπανάστασης του Γένους εναντίον της Οθωμανική αυτοκρατορίας. Ειδικότερα φέτος, ο παγκόσμιος ελληνισμός εορτάζει πανηγυρικά τα 200 χρόνια από την Εθνεγερσία του 1821, με πληθώρα τιμητικών εκδηλώσεων για αυτό το διαχρονικής αξίας γεγονός.
Πώς φτάσαμε όμως στην Επανάσταση; Δεν γίνεται να μην ξεκινήσουμε από την Άλωση της Κωνσταντινούπολης το 1453. Το γεγονός αυτό σήμανε την πτώση της Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας και την υποδούλωση του Γένους στον οθωμανικό ζυγό για τους επόμενους 4 αιώνες. Συνεπώς, όταν μιλάμε για τους Έλληνες την εποχή της Επανάστασης και ειδικότερα τους ανθρώπους που πήραν τα όπλα, δεν πρέπει να μας διαφεύγει το ότι αισθάνονταν κληρονόμοι και συνεχιστές του πιο σχετικά πρόσφατου αυτοκρατορικού παρελθόντος τους.