Ο ιστορικός του μέλλοντος θα καταγράψει με βεβαιότητα την εποχή του κορονοϊού ως μία περίοδο με πρωτοφανή επίδραση στη ζωή των ανθρώπων παγκοσμίως. Σε ελάχιστο χρόνο, η κοινή λογική αυτοκτόνησε μπροστά στον φόβο, πυροδοτώντας σοβαρότατες αλλαγές σε όλους τους τομείς – υγεία, οικονομία, πολιτική, ανθρώπινες σχέσεις, ψυχολογία, ηθική, θρησκευτική πίστη. Κι αν υπάρχει αρκετός χώρος να αντιληφθεί κανείς πού οδεύει η ανθρωπότητα συνολικά, ωστόσο αξίζει να εστιάσουμε σε όσα συμβαίνουν στον ιδιαίτερο τόπο μας – έναν τόπο με σπουδαία ιστορία και παράδοση, που μπορεί και γίνεται μήτρα πνευματικού δυναμικού για την κάθε νέα γενιά που έρχεται.

Στα χρόνια του Σταλινισμού, ο οποίος είχε μετατρέψει την σοβιετική χώρα σε απέραντο εργοτάξιο κνουτοκρατούμενων μυρμηγκιών (κνούτο=μαστίγιο) ή σε στρατόπεδο εξοντώσεως αντιφρονούντων, χιλιάδες φυλακισμένοι είχαν επισκεπτήριο μία φορά τον χρόνο, για δεκαπέντε λεπτά. Οι γυναίκες τους – όπως μας το διηγείται ο Σολζενίτσιν στο «Αρχιπέλαγος Γκουλάγκ - που συχνά ζούσαν χιλιάδες μίλια μακριά, μάζευαν καπίκι-καπίκι τα ναύλα τους, όλο το χρόνο, για να ταξιδέψουν την ορισμένη ημερομηνία, που μπορούσαν να αντικρίσουν το πρόσωπο του συζύγου τους, μόλις για 15 λεπτά, και μάλιστα πίσω από ένα αγκαθωτό πλέγμα.

Η γνωστοποίηση της έρευνας των ιατρών κ. Τσιόδρα και κ. Λύτρα απαξίωσε και εκ των ένδον το ήδη απαξιωμένο αφήγημα της κυβέρνησης περί επιτυχούς διαχείρισης της πανδημίας - αυτήν τη φορά με συγκεκριμένους αριθμούς, οι οποίοι έχουν το θλιβερό «προνόμιο» να μεταφράζονται σε θανάτους αγαπημένων συνανθρώπων μας εκτός ΜΕΘ. Ο πρωθυπουργός πιάστηκε σκανδαλωδώς ψευδόμενος, αφού διέθετε τα πορίσματα της έρευνας από το Μάιο αλλά στη Βουλή πρόσφατα δήλωσε το αντίθετο, ότι δεν έχει ενδείξεις μεγαλύτερης θνητότητας εκτός ΜΕΘ.

Ως γνωστόν η κυβέρνηση εξήγγειλε πρόσφατα – και τελείως δημοκρατικά - το πρόστιμο των 100 ευρώ για τους ανεμβολίαστους άνω των 60 ετών (έτσι για αρχή). Σήμερα 6 Δεκεμβρίου η γνωστή σε όλους μας κα Παγώνη, πρόεδρος της ΕΙΝΑΠ, υποστήριξε ότι θα έπρεπε στις εκλογές του ΚΙΝΑΛ να ψηφίζουν μόνο εμβολιασμένοι.

Εἶναι κοινή ἡ ἀγωνία ὅλων μας γιά τό παρόν καί τό μέλλον τῆς ἑλληνικῆς κοινωνίας καί οἰκογένειας στήν σύγχρονη ἐποχή τῆς  φθορᾶς καί τοῦ εὐτελισμοῦ τοῦ ἀνθρωπίνου προσώπου, ὑποτιμήσεως τοῦ ἱεροῦ χαρακτήρα του καί τῆς ἀπαξίωσης οὐσιωδῶν πνευματικῶν ἀξόνων τοῦ κοινοῦ μας βίου. Στο πλαίσιο τῆς παγκοσμιοποίησης αναφύονται τάσεις μετατροπής τῆς κοινωνίας σέ ὄχλο χωρίς συνεκτικότητα, ἀλληλοκάλυψη καί ἀσφάλεια στήν ζεστασιά τῆς οἰκογένειας. 

Ο κ. Μητσοτάκης, έχοντας λησμονήσει ότι είναι υπουργός -υπηρέτης, δηλαδή, του υπερήφανου Ελληνικού Λαού- επέβαλε με συνοπτικές διαδικασίες τροπολογία «λαιμητόμο» με την οποίαν καταλύεται το ανθρώπινο αυτεξούσιο. Η τροπολογία συνίσταται στην παράνομη διενέργεια ιατρικών πράξεων στους συμπολίτες μας,  άνω των 60 ετών, χωρίς την συγκατάθεσή τους. Με την αντιπολίτευση συνεργό, τους περισσότερους ανθρώπους του πνεύματος απόντες και τους έχοντες διαφορετική άποψη -ειδικούς ή μη- φιμωμένους, συνεχίζει η Κυβέρνηση να διχάζει τους Έλληνες, λαμβάνοντας κάθε εβδομάδα κακόβουλα τιμωρητικά μέτρα για την αντιμετώπιση της πανδημίας στην οποία ήδη έχει αποτύχει παταγωδώς.

Διαβάζω τήν εἴδηση πού δημοσιεύτηκε πρόσφατα σέ πολλές ἐφημερίδες: «Κοινωνική μάστιγα ὁ σχολικός ἐκφοβισμός. Σοκάρει ἡ δράση συμμοριῶν ἀνηλίκων προκαλώντας ἔντονη ἀνησυχία τῶν γονιῶν πού βλέπουν τά παιδιά τους νά κινδυνεύουν σέ επεισόδια πού γίνονται ἐκτός τοῦ σχολικοῦ περιβάλλοντος. 

Μαθητές καί ἐξωσχολικοί μέ στόχο τήν "κυριαρχία" στήν περιοχή, μετά τά μαθήματα δημιουργοῦν ἐπεισόδια μέ ξύλα, καδρόνια καί λοστούς. Τά στοιχεῖα κάνουν λόγο γιά ἀνήλικους, ἀκόμα καί ἀπό τήν ἡλικία τῶν 13 ἕως καί 17 ἐτῶν πού ὀργανώνονται σέ "συμμορίες" καί προβαίνουν σέ παραβατικές συμπεριφορές.

Νέο ἄγριο ἐπεισόδιο, σημειώθηκε χθές, μέ συμμορίες ἀνηλίκων αὐτή τή φορά στά νότια προάστια. Δύο ὁμάδες ἀνηλίκων, σύμφωνα μέ τήν Ἀστυνομία ἀπό τό Ἑλληνικό καί τή Γλυφάδα, "πλακώθηκαν" στό ξύλο μέ καδρόνια καί λοστούς μέ ἀποτέλεσμα, δύο ἀνήλικοι νά μεταφερθοῦν στό Ἀσκληπιεῖο Βούλας καί ἔξι ἄτομα νά συλληφθοῦν ἀντιμετωπίζοντας βαρύτατες κατηγορίες».

Ὁ Ἰωάννης Καποδίστριας ἦταν ἕνας ἄνθρωπος πού ἀπό τά πρῶτα χρόνια τῆς ζωῆς του ξεχώριζε καί συνεχίζει νά ξεχωρίζει, 190 χρόνια μετά τή δολοφονία του, στίς 27 Σεπτεμβρίου 1831. Οἱ βασικές του σπουδές ἦταν στόν τομέα τῆς Ἰατρικῆς. Ἐκτός ἀπό τήν ἄσκηση τῆς Ἰατρικῆς, ὁ Ἰωάννης Καποδίστριας ἀνέπτυξε σημαντική ἐπιστημονική καί φιλολογική δραστηριότητα.

Διορίστηκε Σύμβουλος τῆς Ἐπικρατείας ἐνταγμένος στό τμῆμα ἐξωτερικῶν ὑποθέσεων τῆς Ρωσίας καί Γραμματέας στήν πρεσβεία τῆς Βιέννης. Λίγο ἀργότερα, τοποθετήθηκε ὡς ἀρχηγός καί διευθυντής τῆς Γραμματείας τοῦ διπλωματικοῦ τμήματος τοῦ ναυάρχου Τσιτσαγκώφ.

Ἵδρυσε καί ὀργάνωσε τήν σύγχρονη Ἐλβετία καί τέλος διορίστηκε Γραμματέας τῆς αὐτοκρατορίας, δηλαδή, Ὑπουργός Ἐξωτερικῶν τῆς Ρωσίας. Περιφρόνησε δόξα καί ἀξιώματα πού τοῦ παρεῖχε ἁπλόχερα ὁ Τσάρος. Τό 1827 ἡ Ἐθνική Συνέλευση τῆς Τροιζήνας τόν ἐπέλεξε πρῶτο κυβερνήτη τῆς Ἑλλάδας.

Φιλοσοφικές και πολιτικές πεποιθήσεις επιστημόνων και ενημέρωση του κοινού σχετικώς με τις αμβλώσεις και συναφή θέματα¹

Στό ἄρθρο αὐτό ἐξετάζεται τό ἐρώτημα, ἐάν οἱ φιλοσοφικές  καί πολιτικές πεποιθήσεις τῶν ἐπιστημόνων-ἐρευνητῶν ἐπηρεάζουν τήν ἐνημέρωση τοῦ κοινοῦ, σχετικῶς μέ θέματα ἀφορῶντα στίς ἀμβλώσεις. Εἰδικότερα, τά ἐξεταζόμενα θέματα εἶναι τά ἀκόλουθα: α) Πότε ἀρχίζει ἡ ἀνθρώπινη ζωή β) Ἐάν ὑπάρχει ἡ αἴσθηση τοῦ πόνου στό ἔμβρυο γ) Ἐάν ὑπάρχουν ψυχολογικές ἐπιπτώσεις στήν ἔγκυο ἀπό τήν ἄμβλωση δ) Ποῖος εἶναι ὁ μηχανισμός δράσης τῆς «ἐπείγουσας ἀντισύλληψης» καί ε) Ἐάν ὑπάρχει συσχέτιση τοῦ καρκίνου τοῦ μαστοῦ μέ τίς ἄμβλώσεις. Ἀπό τή σχετική μελέτη τῆς βιβλιογραφίας διαπιστώνεται ὅτι ἡ ἐνημέρωση τοῦ κοινοῦ ἐπί τῶν προαναφερθέντων θεμάτων δέν εἶναι ἀντικειμενική καί ὅτι ἐπηρεάζεται συχνά ἀπό τίς φιλοσοφικές καί πολιτικές πεποιθήσεις τῶν ἐρευνητῶν.

Το υπουργείο Παιδείας ανακοινώνει διθυραμβικώς την εισαγωγή των «Δεξιοτήτων». Μια παροιμία στην γενέτειρά μου Πιερία λέει: «Η ψείρα μας στον Έλυμπο και μεις στα πανηγύρια». Δεν κοιτάμε τα χάλια μας, αλλά τρέχουμε στα «παγγύρια». Αντί να αλλάξει τα απαράδεκτα και καταστροφικά για την μόρφωση των μαθητών μας βιβλία «Γλώσσας», κομπάζει κιόλας για τις προκοπές του. Επειδή η επανάληψη μήτηρ εστί της μαθήσεως και των κακώς και κακών κειμένων, καταγράφω και πάλι τα ευτράπελα μεν, επικίνδυνα δε, περιεχόμενα του πρώτου βιβλίου Γλώσσας που πιάνουν οι μαθητές στα χέρια τους, υπενθυμίζοντας ότι η κρισιμότερη και βασικότερη τάξη του σχολείου, όλων των βαθμίδων, είναι η Ά δημοτικού και σ’ αυτό συμφωνούν όλοι οι ειδικοί.

Η διακριτικότητα μεταξύ των μελών της Ομαιχμίας, των φίλων της ΝΙΚΗΣ και η αποφυγή της αυτοπροβολής δεν είναι ένδειξη ότι φοβόμαστε για τον εαυτό μας και αποφεύγουμε την αντιπαράθεση. Η διάκριση είναι απόδειξη ευθύνης και έντιμου αγώνα. Οι Όμαιχμοι της ΝΙΚΗΣ καλούνται να μην ξοδεύουν άσκοπα στην ζωή τους και τον χρόνο τους. Δεν είναι νικητής αυτός που πηγαίνει να «θυσιαστεί» στην πολιτική κονίστρα χωρίς να χρειάζεται, αλλά αυτός που δεν φοβάται το πολιτικό σύστημα δηλαδή την «κομματοκρατία». Νικά όποιος αξιοποιεί τα χαρίσματα που του έχει δώσει ο Θεός! 

Στον πανηγυρικό λόγο που εκφώνησε ο Στρατής Μυριβήλης αναφέρει και ένα ωραίο επεισόδιο. Ο σπουδαίος λογοτέχνης μας είχε εξασφαλίσει άδεια από το Γενικό Επιτελείο για να ανεβεί τις παγωμένες αετοράχες της Πίνδου και να παρευρεθεί θεατής στον πανεθνικό συναγερμό του Σαράντα. Είδε πολλά και θαυμαστά.

Διαβάζω: «Ένας φαντάρος έπιασε αιχμάλωτο έναν Ιταλό λοχία, την ώρα που ο λόχος του δέχτηκε στα σκοτεινά την αιφνιδιαστική επίθεση.