Γράφει ὁ Ἠλίας Ἄθ. Θεοχαράκης – Θεολόγος

Εἶναι φαίνεται ἐλάττωμα, «κουσούρι» τῆς φυλῆς μας νὰ ξιπάζεται μ’ ὅτι ξενόφερτό της σερβίρουν, χωρὶς νὰ ἐξετάζει τί μπορεῖ νὰ κρύβεται ἀπὸ πίσω καὶ τί κίνδυνοι μπορεῖ νὰ ἐλλοχεύουν. Ὅπως δὲ ἔλεγε ὁ ἀείμνηστος Φώτης Κόντογλου πρὶν ἑξήντα (60) χρόνια περίπου: «Ἡ ξενομανία μᾶς ἔγινε τώρα σωστὴ ξενοδουλειά, σήμερα περνᾶ γιὰ ἀρετή, κι ὅποιος ἔχει τούτη τὴν ἀρρώστεια πιὸ βαρειὰ παρμένη, λογαριάζεται γιὰ σπουδαῖος ἄνθρωπος. Ἡ Ἑλλάδα ἔγινε ἕνα παζάρι ποὺ πουλιοῦνται ὅλα, σὲ ὅποιον θέλει νὰ τὸ ἀγοράσει. Καταντήσαμε νὰ μὴν ἔχουμε ἀπάνω μας τίποτα ἑλληνικό, ἀπὸ τὸ σῶμα μας ἴσαμε τὸ πνεῦμα μας.

Τὸ μασκάρεμα ἄρχισε πρῶτα ἀπὸ τὸ πνεῦμα, καὶ ὕστερα ἔφθασε καὶ στὸ σῶμα». Σκεφθεῖτε τί θὰ ἔλεγε ἂν ζοῦσε σήμερα. Ἔτσι λοιπὸν σήμερα πολὺ μεγάλο ποσοστὸ τῶν Ἑλλήνων ἀποδέχονται ἀβασάνιστα καὶ υἱοθετοῦν ἐναλλακτικὲς θεραπευτικὲς μεθοδολογίες (Γιόγκα – Βελονισμὸ – Reiki – ὁμοιοπαθητικὴ κινέζικη Ἰατρικὴ κ.α). Οἱ θεραπευτικὲς μέθοδοι αὐτές, κρύβουν κάτω ἀπὸ τὴν δῆθεν ἐπιστήμη τους, ἕνα ἔντονο θρησκευτικὸ στοιχεῖο καὶ πλάνη…

Ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας, ἀγαπᾶ τὴν ἐπιστήμη καὶ τὴν πρόοδο καὶ τὸ ἔχει ἀποδείξει ἱστορικά. Κανεὶς σοβαρὸς ἄνθρωπος δὲν μπορεῖ νὰ ἀμφισβητήσει τὴν ἐπιστήμη, ὅταν ὅμως εἶναι ἐπιστήμη. Ἡ Ἐκκλησία μας δὲν ἀμφισβητεῖ ἕναν ἄνθρωπο ἄλλου θρησκεύματος, σέβεται τὴν ἐπιστήμη καὶ τὴν ἐλευθερία. Δὲν μποροῦμε σὲ κανέναν νὰ ἀρνηθοῦμε νὰ ἔχει ἄλλο θρήσκευμα, αὐτὸ εἶναι ἐλευθερία, ἀρκεῖ ἀπροκάλυπτα νὰ δηλώνει αὐτὸ ποὺ πιστεύει π.χ. εἶμαι Βουδιστής, χωρὶς νὰ πεῖ τὸν λόγο, εἶναι ἐλευθερία του καὶ χωρὶς ὅμως νὰ παρουσιάζει ἄλλα πράγματα καὶ νὰ κρύβει πίσω ἀπ’ αὐτὰ τὴν πίστη του. Θέλεις νὰ εἶσαι Βουδιστὴς νὰ εἶσαι, θέλεις νὰ εἶσαι ἰνδουιστὴς νὰ εἶσαι, μὴν κρύβεσαι ὅμως πίσω ἀπὸ κάποιες διαδικασίες μὲ καθαρὸ θρησκευτικὸ νόημα. Μ’ αὐτὸν τὸν ὕπουλο τρόπο ἔχουν εἰσέλθει στὴν πατρίδα μας, στὴν ζωή μας, οἱ προαναφερθεῖσες θεραπευτικὲς μεθοδολογίες. Ὁ Ἰατρικὸς Σύλλογος Ἀθηνῶν τὶς ὀνομάζει Ἀνορθόδοξες θεραπευτικὲς Μεθόδους. Πίσω πλέον ἀπ’ ὅλα αὐτὰ κρύβεται ὁλοφάνερα τὸ κίνημα τῆς Νέας Ἐποχῆς γι’ αὐτὸ κι ἀκοῦμε πολλοὺς πολιτικοὺς τὰ τελευταία χρόνια νὰ ὁμιλοῦν γιὰ τὴ Νέα Τάξη Πραγμάτων. Μὲ τὸ θέμα τῶν ἐναλλακτικῶν θεραπειῶν ἀσχολήθηκε καὶ ἡ Θ΄ Συνδιάσκεψη Ἐντεταλμένων Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν καὶ Ἱερῶν Μητροπόλεων διὰ θέματα αἱρέσεων καὶ παραθρησκείας, ποὺ πραγματοποιήθηκε ἀπὸ 8 μέχρι 13 Ὀκτωβρίου 1997 στὸ Προκόπιον Εὐβοίας (Ἱερὸν Προσκύνημα Ἁγίου Ἰωάννη τοῦ Ρώσσου), ἡ ὁποία στὰ Πορίσματά της ἔχει εἰδικὸ κεφάλαιο μὲ τίτλο «Ἀνορθόδοξες» Θεραπευτικὲς Μέθοδοι. Ἐκεῖ μεταξὺ ἄλλων διαπιστώνονται τὰ ἑξῆς : «Οἱ ἀνορθόδοξες (κατὰ τὸν Ἰατρικὸ Σύλλογο Ἀθηνῶν) θεραπευτικὲς μέθοδοι», γνωστότερες εὐρύτερα ὡς ἐναλλακτικὲς θεραπεῖες, ἐπαναφέρουν τὸν γιατρὸ – μάγο στὴ σύγχρονη κοινωνία. Τὰ τελευταία χρόνια οἱ ἀποκρυφιστικὲς καὶ παραθρησκευτικὲς ὁμάδες, χρησιμοποιοῦν τὶς ἀνορθόδοξες θεραπευτικὲς μεθόδους καὶ ἄλλες ἀποκρυφιστικὲς τεχνικὲς γιὰ νὰ ἐξαπλώσουν τὶς δοξασίες τοὺς μέσω ἀρθρογράφων – δημοσιογράφων σὲ ἐφημερίδες καὶ περιοδικά, ραδιοφωνικοὺς καὶ τηλεοπτικοὺς σταθμούς, προμηθευτὲς δὶ’ ἀλληλογραφίας, καταστήματα ὑγιεινῆς διατροφῆς, διὰ θεραπευτικῶν «θρησκευτικῶν» πρακτικῶν, βοτανολογίας, ὁμοιοπαθητικῆς, ψυχοθεραπευτικῆς κ.α. Οἱ πλεῖστες ἀπὸ τὶς μεθόδους καὶ τεχνικὲς αὐτές, θεμελιώνονται σὲ ἀσυμβίβαστη μὲ τὴν Ὀρθόδοξη Πίστη καὶ ζωὴ κοσμοθεωριακὴ τοποθέτηση καὶ ἐμπλέκουν μέσα στὶς διαδικασίες τοὺς τὸν ἀνατολικὸ μυστικισμό, τὴ μαγεία – σαμανισμὸ καὶ τὶς ἀντιχριστιανικὲς ἀντιλήψεις τῆς «Νέας Ἐποχῆς». Θὰ προσπαθήσουμε νὰ κάνουμε ἐδῶ μία πολὺ σύντομη προσέγγιση τῶν μεθόδων αὐτῶν μὲ σκοπὸ ΝΑ ΔΩΣΟΥΜΕ ΕΡΕΘΙΣΜΑΤΑ γιὰ περαιτέρω ἐξέταση, ἀντλώντας πολλὰ στοιχεῖα ἀπὸ τὴν μεγάλη ἔρευνα τοῦ Δρ Θεολογίας καὶ Οἰκονομικῶν Πατρὸς Κων/ντίνου Στρατηγόπουλου. Στὴν Ἀσία ἐπικρατεῖ ὁ Βουδισμὸς καὶ ὁ Ταοϊσμός. Ὁ Βουδισμὸς (Ἰνδία) προσπαθεῖ νὰ κάνει τὸν ἄνθρωπο νὰ ξεχάσει αὐτὸ ποὺ εἶναι. Ἔχει στόχο τὴ λεγόμενη Νιρβάνα. Νὰ βρεθοῦν οἱ ἄνθρωποι σὲ κατάσταση κενοῦ. Κάνει κανεὶς γιόγκα γιὰ νὰ ξεχάσει αὐτὸ ποὺ εἶναι. Ἀλλὰ τὸ ζήτημα δὲν εἶναι νὰ νιώσει κανεὶς τὸ αἴσθημα τοῦ κενοῦ ἀλλὰ αὐτὸ τῆς κάθαρσης τῆς καρδιᾶς ἀπὸ τὰ πάθη, ὅπως γίνεται στὴν Ὀρθοδοξία. Πάντως ὅλες οἱ ἀσκήσεις τοὺς ὑποκρύπτουν βουδιστικὰ στοιχεῖα. Ὁ σχηματισμὸς π.χ. τῶν κύκλων μὲ τὰ δάκτυλα σημαίνει τὴν ἀνακύκλωση τῶν πάντων καὶ τὴ μετεμψύχωση, ποὺ ἀποτελεῖ τὸ χαρακτηριστικὸ πιστεύω τοῦ Βουδισμοῦ. Ὁ Ταοϊσμὸς πιστεύει ὅτι δὲν ὑπάρχει σωτηρία χωρὶς νὰ παλεύεις. Ἐννοεῖται ἡ πάλη μεταξύ του καλοῦ καὶ τοῦ κακοῦ. Ἡ πάλη ὅμως γιὰ αὐτοὺς εἶναι μία ἐνεργητικὴ πράξη, ποὺ πίσω της κρύβεται ἡ ἔννοια τῆς σωτηρίας. Ἄρα οἱ διάφορες ἀσκήσεις τοὺς εἶναι δρόμοι σωτηρίας διὰ τῆς πάλης. Ὅλες αὐτὲς οἱ ἐναλλακτικὲς θεραπεῖες δὲν ἀναγνωρίζονται πουθενὰ στὸν κόσμο ὡς ἐπιστῆμες, καὶ δὲν ὑπάρχει σὲ καμία χώρα τοῦ κόσμου ἀναγνωρισμένη πανεπιστημιακὴ ἕδρα, γιατί δὲν μιλᾶμε γιὰ θεραπεία ἀλλὰ γιὰ τὴν εἴσοδο στὸν ἀσθενῆ μίας ἐνέργειας (τὸ τσί), ποὺ ἔρχεται ἀπὸ ψηλά. Ἡ κινέζικη Ἰατρικὴ εἶναι μία καθαρὰ Ταοϊστικὴ προσέγγιση στὴν ὑγεία. Ὁ Ταοϊστὴς γιατρὸς δὲν μετρᾶ τοὺς σφυγμοὺς τοῦ ἀσθενῆ ὅταν πιάνει τὸ χέρι του, ἀλλὰ μετρᾶ τὴν ἐνέργεια δηλαδὴ τὴν ἰσορροπία μεταξύ του καλοῦ καὶ τοῦ κακοῦ, ποὺ εἰσέρχεται στὸν ἀσθενῆ. Φυσικὰ ἡ Κινεζικὴ Ἰατρικὴ ἔχει ὡς βασικὸ θεραπευτικὸ μέσο τὰ βότανα καὶ τὸ βελονισμό. Μὲ τὸ βελονισμὸ προσπαθοῦν νὰ κατεβάσουν τὴν ἐνέργεια τσί, βάζοντας τὶς βελόνες στὰ κύτταρα τοῦ πόνου καὶ τὰ καταστρέφουν. Δὲν πονᾶμε ἀλλὰ ἡ ἀρρώστια παραμένει μέσα μας. Κι αὐτὸ εἶναι σημαντικό. Ἡ ἀσθένεια δρᾶ ἐν ἀγνοία μας. Τὸ ἴδιο ἰσχύει καὶ μὲ τὴ λεγόμενη ἰσορροπία τῆς κινέζικης διατροφῆς. Το Reiki, κι αὐτὴ ἡ μέθοδος βασίζεται στὴν εἰσαγωγὴ στὸν ὀργανισμὸ διαφόρων ἐνεργειῶν. Εἶναι ἕνας συνδυασμὸς διαλογισμοῦ Βουδισμοῦ καὶ Χριστιανισμοῦ. Μία δηλαδὴ ἀπόλυτη σύγχυση. Ἡ τεχνική του Reiki εἶναι μία ἀπόλυτη ἀνοησία. Δὲν ἐμπεριέχει ἴχνος ἐπιστημονικῆς ἀπόδειξης. Κι ἐδῶ συναντοῦμε πλῆθος θρησκευτικῶν στοιχείων. Ἐξαγνισμὸ τοῦ χώρου πρὶν τὴ λεγόμενη θεραπεία, διάφορα κεριὰ κ.λπ. Τέλος ἡ ρεφλεξολογία δὲν ἀποτελεῖ μασὰζ τῶν ποδιῶν ἀλλὰ μεταφορὰ ἐνέργειας σύμφωνα μὲ τὶς ἐναλλακτικὲς ἀσιατικὲς θεραπεῖες. Στὴν Εὐρώπη ἀνάλογη μέθοδος εἶναι ἡ ὁμοιοπαθητική. Κι αὐτὴ δὲν ἀναγνωρίστηκε ποτὲ ὡς ἐπιστημονικὴ ἰατρικὴ μέθοδος θεραπείας. Γιατί κι ἐδῶ ἔχουμε ἰατρικὴ μὲ ἐπενέργεια ὑπερβατικῶν δυνάμεων. Ἂς εἴμαστε λοιπὸν προσεχτικοί. Ἐμεῖς ἔχουμε τὴν Ἐκκλησία μας, δὲν ξέρουμε ἄλλες ἐνέργειες ἐκτὸς ἀπὸ τὶς ἄκτιστες ἐνέργειες τοῦ Χριστοῦ ὅπως μᾶς λέει ὁ Ἅγιος Γρηγόριος Παλαμᾶς. Μέσα στὴν Ἐκκλησία μὲ τὰ Ἅγια Μυστήρια ζοῦμε τὸν Ἀληθινὸ Θεὸ καὶ ἐνεργεῖται ἡ σωτηρία μας. Εἶναι ἀνάγκη νὰ ἀφυπνισθοῦμε νὰ ἐρευνήσουμε τὴν Ὀρθοδοξία μας, τὸν μεγάλο θησαυρό μας, τὸν πραγματικὸ πλοῦτο μας νὰ παραδειγματισθοῦμε ἀπὸ τοὺς βίους τῶν Ἁγίων μας ποὺ ἐφάρμοσαν τὸ Εὐαγγέλιο στὴν ζωή τους, τηρώντας ἕως θανάτου τὶς παραδόσεις τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων καὶ Πατέρων. Αὐτὸ μας λέει κι’ ὁ Ἀπόστολος Παῦλος: “Ἄρα οὒν ἀδελφοὶ στήκετε, καὶ κρατεῖτε τὰς παραδόσεις ἂς ἐδιδάχθητε εἴτε διαλόγου, εἴτε δὶ’ ἐπιστολῆς ἠμῶν” (πρὸς Θεσσαλονικεῖς Β΄ ἐπιστολὴ κέφ.Β πάρ.15). Ἴσως στεναχωρέσουμε πολλούς, μ’ ὅλα αὐτά, ὅμως ὁ Χριστὸς εἶπε: «οὗ δύνασαι δυσὶν Κυρίοις δουλεύεις» (Μάτθ.κέφ.6 πάρ.24) δηλαδὴ δὲν μπορεῖς νὰ ὑπηρετεῖς δύο κυρίους, πρέπει νὰ ἐπιλέξεις μὲ ποιὸν εἶσαι, δὲν μπορεῖς νὰ κάνεις διαλογισμό, γιόγκα, reiki καὶ ταυτόχρονα προσευχή. Κλείνοντας, καταθέτω τὴν προσωπική μου ἐμπειρία, ὅταν τὸ 1990 ὡς νέος ἀξιωματικός της ΕΛ.ΑΣ. εἶχα ἐγγραφεῖ σὲ σχολὴ Κοὺνγκ Φοὺ στὴν Ἀθήνα. Κατὰ τὸ πρῶτο χρονικὸ διάστημα ὁ δάσκαλος ἐκεῖ μας δίδασκε τέχνες πάλης. Ἀργότερα, ὅμως, μία μέρα τῆς ἑβδομάδος, ἤθελε νὰ ἀφιερώνεται σὲ αὐτοσυγκέντρωση, σὲ στάση προσοχῆς καὶ προσευχῆς μὲ συνδυασμὸ ἀναπνοῶν, ἐνῶ παράλληλα ὑπῆρχε κινέζικη μουσικὴ καὶ «θυμιάματα». Ὅπως καταλαβαίνετε, ἀμέσως ἐγκατέλειψα τὴν σχολή.