Για πολλοστή φορά, παρατηρούμε χωρίς καμία έκπληξη, την κυβέρνηση και συγκεκριμένα τον υπουργό υγείας να μεταθέτει την ευθύνη και να αναγάγει το πρόβλημα των ελλείψεων σε πολλά και βασικά φάρμακα σε μια μορφή "παγκόσμιας επιδημίας" και να προσπαθεί να εφησυχάσει την κοινή γνώμη με απλές και όχι υπεύθυνες δηλώσεις, με τις οποίες ουδόλως αντιμετωπίζεται η ουσία του προβλήματος.

Παράλληλα, εδώ και αρκετούς μήνες, ακούμε συνεχώς "προφητείες" από την κυβέρνηση για την τωρινή κατάσταση της ταυτόχρονης έξαρσης των ιώσεων, της εποχικής γρίπης και των μεταλλάξεων του κορωνοϊού SARS-CoV-2, χωρίς να έχουν κάνει τον παραμικρό προγραμματισμό ώστε να αποφευχθούν επικίνδυνες καταστάσεις για τον κόσμο και περισσότερο για τα παιδιά και την ώρα της "μάχης", να υπάρχει η απαιτούμενη επάρκεια των σχετικών φαρμάκων. Η πρωτόγνωρη αυτή έξαρση στις παιδικές ιώσεις αυτή τη στιγμή, έφερε τους γονείς σε τέτοια θέση, ώστε, να ψάχνουν  απεγνωσμένα για ένα απλό εισπνεόμενο, ένα κοινό αντιπυρετικό, αντιισταμινικό ή αντιβηχικό σιρόπι και ακόμα χειρότερα, όπως διαφαίνεται, σύντομα και για αντιβιώσεις. Τουλάχιστον, ας γνωρίζουν καλά στο Μέγαρο Μαξίμου, ότι οι πολιτικές που ακολουθούν κατά προσέγγιση, είναι σχεδόν θα λέγαμε απόλυτα προβλέψιμες, μιας και ο γνώμονας με τον οποίο λειτουργούν, στην συντριπτική τους πλειοψηφία τα πολιτικά πρόσωπα των τελευταίων κυβερνήσεων, είναι καθαρά φιλοχρήματος, ανθελληνικός, ενάντιος στις χιλιόχρονες πατροπαράδοτες αξίες μας και πλήρως υποταγμένος σε ξένα κέντρα εξουσίας. Συνεπώς, βάζοντας την κοινή λογική οποιοσδήποτε σώφρων πολίτης αυτής της χώρας, μπορεί πλέον χωρίς καμία υπερβολή, να προβλέψει τις κινήσεις που θα γίνουν στο άμεσο ή ακόμα και στο απώτερο μέλλον.

Οι λύσεις που μας δίνουν επί της ουσίας, ποιες είναι ακριβώς; Εκτός από τα γνωστά "θα" ως είθισται τα τελευταία χρόνια, -από τα οποία είναι χορτασμένος ο ελληνικός λαός- και την ώρα που περάσαμε ήδη στο αποκορύφωμα των ιώσεων, είναι να αποδεχθούμε την εισαγωγή ενός "ευρωπαϊκού ακριβότερου φαρμάκου" το οποίο θα βρίσκεται σε επάρκεια, όπως ήδη έχει προταθεί; Επιπρόσθετα, προαναγγέλλουν τη συνταγογράφηση και των πιο απλών, καθημερινών φαρμάκων που θα βρίσκονται σε έλλειψη. Δηλαδή, με απλά λόγια,  αντί να απλοποιήσουν το πρόβλημα, περιπλέκουν και δυσκολεύουν την καθημερινότητα του κόσμου, προσθέτοντας ακόμη μια "δόση φτωχοποίησης" και οικονομικής εξαθλίωσης των ήδη οριακά εξαντλημένων συμπολιτών μας. Οι τακτικές τους το μόνο που καταφέρνουν, είναι  να οδηγούν τον κόσμο ξεκάθαρα στο δρόμο της αναπόφευκτης νοσηρότητας και της σαφέστατης επικείμενης και δυνητικά επακόλουθης θνητότητας. Τέλος, επιτυγχάνεται, ένα ακόμη βήμα προς τον απώτερό τους τους στόχο, ο οποίος δεν είναι άλλος από τον απόλυτο έλεγχο των καθημερινών κινήσεων του ατόμου και τον πλήρη περιορισμό της ανθρώπινης ελευθερίας.

Προφανώς για τον κύριο υπουργό, απ' ό,τι, φάνηκε οι λέξεις "προετοιμασία" και "προγραμματισμός", είναι εκτός του λεξιλογίου του. Ενθυμούμαστε ότι, σε παρόμοιες καταστάσεις προσφάτως, είδαμε μια πρωτοφανή εγρήγορση, με εκπληκτικά αντανακλαστικά και μια άμεση ανταπόκριση, χωρίς να υπάρξει το παραμικρό πρόβλημα ευρέσεως οικονομικών πόρων και πρώτων υλών. Σε πλήρη αντιδιαστολή λοιπόν, εδώ παρατηρούμε μια ανησυχητική αδιαφορία και βραδυκινησία, η οποία αναγκάζει και τον πιο ανυποψίαστο πολίτη να μπαίνει πλέον, σε έντονους προβληματισμούς. Ακόμη και εάν το πρόβλημα, ανάγεται σε παγκόσμια κλίμακα, θα πρέπει η εκάστοτε ελληνική κυβέρνηση να ορθοτομεί το λόγο της αληθείας απέναντι στον ελληνικό λαό. Ας μην αναρωτιούνται λοιπόν, ούτε οι κυβερνώντες αλλά ούτε και τα λοιπά γνωστά κόμματα των οποίων τα πρόσωπα και οι οικογένειες είναι ίδιες και απαράλλαχτες εδώ και δεκαετίες, γιατί έχει χαθεί πλήρως η εμπιστοσύνη του ελληνικού λαού σε θέματα υγείας και όχι μόνο. Πως να μην χαθεί άλλωστε, όταν οι υπεύθυνοι αρκούνται σε ανούσιες δηλώσεις του τύπου ότι θα συνεχιστούν οι έλεγχοι των φαρμακαποθηκών, για τη μη εξαγωγή των ελλειπτικών φαρμάκων. Αυτοί οι έλεγχοι δεν θα έπρεπε να γίνονται σε μόνιμη βάση, ώστε να προλαμβάνονται καταστάσεις σαν κι αυτές και όχι να τρέχουμε να τις διορθώσουμε κατόπιν εορτής; Μήπως τελικά, είναι μια συνέχεια του γνωστού κανόνα "blame game", κοινώς «φταίνε οι άλλοι», δηλαδή, για την αδιαφορία και την εσκεμμένη έλλειψη που δημιούργησαν, φταίνε οι «ανέντιμοι πολίτες», επί της ακρίβειας των καυσίμων φταίνε οι βενζινοπώλες, επί των ελλείψεων των φαρμάκων φταίνε οι φαρμακαποθήκες και οι φαρμακοποιοί κ.ο.κ. ;; Ποιον νομίζουν ότι κοροϊδεύουν;

Έχουμε συνεπώς, μία απροκάλυπτη ομολογία της υπολειτουργίας των ελεγκτικών μηχανισμών και της ανικανότητας χειρισμού θεμάτων υψίστης σημασίας, όπως είναι η ανθρώπινη υγεία.