Σμίλεψε πάλι, δάσκαλε, ψυχές!
Κι ό,τι σ’ απόμεινε ακόμη στη ζωή σου,
Μην τ’ αρνηθείς! Θυσίασέ το ως τη στερνή πνοή σου!
Χτίσ’ το παλάτι, δάσκαλε σοφέ!

Κι αν λίγη δύναμη μές στο κορμί σου μένει,
Μην κουρασθείς. Είν’ η ψυχή σου ατσαλωμένη.
Θέμελα βάλε τώρα πιο βαθιά,
Ο πόλεμος να μην μπορεί να τα γκρεμίσει.

Σκάψε βαθιά. Τι κι αν πολλοί σ’ έχουνε λησμονήσει;
Θα θυμηθούνε κάποτε κι αυτοί
Τα βάρη που κρατάς σαν Άτλαντας στην πλάτη,
Υπομονή! Χτίζε, σοφέ, της κοινωνίας το παλάτι!

Κωστής Παλαμάς, "Στον Δάσκαλο"

Δεν θα μπορούσε να περιγραφεί καλύτερα ο ρόλος του εκπαιδευτικού από το ποίημα του Παλαμά. Σήμερα έχουμε καταστρέψει τον εκπαιδευτικό ως θεμέλιο και ψυχή του σχολείου και τον μεταβάλαμε δυστυχώς σε συνδικαλιστή και φροντιστή, σε πρότυπο ιδιοτέλειας και αδιαφορίας, που ξέρει απλώς να έχει διεκδικήσεις και να πολιτικολογεί.

Παράλληλα, σε πλήρη αντίθεση με το πνεύμα των ιδρυτών του Συντάγματός μας, στα σχολεία μας σβήνεται συστηματικά ο Χριστός, η Πατρίδα και οι ευγενικές αξίες των παππούδων μας. Όταν δεν διδάσκεις έμπρακτο σεβασμό και ταπεινοφροσύνη, αναγκάζεσαι να μετράς την αύξηση του «μπούλινγκ». Όταν δεν διδάσκεις ολιγάρκεια και εξοικονόμηση, αναγκάζεσαι να κηρύττεις την ανακύκλωση των άπειρων σκουπιδιών. Όταν δεν διδάσκεις φιλότιμο και ελεημοσύνη, παρανοείς με ατελείωτη δικαιωματολογία. Όταν δεν διδάσκεις την ιστορία σου, είσαι υποχρεωμένος να ξαναζήσεις τις μελανότερες σελίδες της.

Δεν καταλαβαίνουμε πως καλό σχολείο είναι αυτό που έχει αφοσιωμένους δασκάλους, οι οποίοι, μετ΄ επιστήμης, χαλυβδώνουν τα παιδιά με ψυχή και Χριστό, με φιλοπατρία και φιλοτιμία, με πρότυπο τον άγιο και τον ήρωα, τον Πατροκοσμά και τον Καραϊσκάκη.

«Παιδεία ἐστὶ οὐ τὴν ὑδρία πληρῶσαι, ἀλλὰ ἀνάψαι αὐτήν», έλεγε ο Πλάτωνας. Η Παιδεία είναι, όχι το γέμισμα του άδειου δοχείου (ο εγκέφαλος του παιδιού), αλλά άναμμα ψυχής, είναι φώς. Η Παιδεία με αξίες, η σπουδαιότητα της αγωγής που πρέπει να λαμβάνει ο άνθρωπος στη παιδική ηλικία.

Σεβόμαστε και τιμούμε τους εκπαιδευτικούς που επιτελούν τον ρόλο τους μορφώνοντας και παιδεύοντας τα παιδιά μας. Πιστεύουμε ακράδαντα ότι η πολιτεία οφείλει να τους σέβεται και να τους συμπεριφέρεται με αξιοπρέπεια, να τους παρέχει την αναγκαία μονιμότητα ώστε και αυτοί να προγραμματίζουν τη ζωή τους.  Να τους παρέχει επιβράβευση για την αποτελεσματική διδασκαλία και στήριξη με τα σωστά βιβλία ώστε να φωτίσουν το νου και την ψυχή των παιδιών μας.

Η φωτογραφία είναι από το Δημοτικό σχολείο Διαφανίου Καρπάθου, το οποίο φέτος για πρώτη φορά μετά από 63 χρόνια δεν άνοιξε τις πόρτες του...