Πριν από 25 περίπου χρόνια, στην Κύπρο, σε κάποιο σηµείο της «νεκρής ζώνης», πέφτει νεκρός από σφαίρες άνανδρων Τούρκων ένα 26χρονο παλληκάρι, ο Σολωµός Σπύρου Σολωµός. Σκαρφάλωνε άοπλος στον ιστό, για να κατεβάσει το κατοχικό σύµβολο του ψεύδους και του αίµατος: την «τουρκοκυπριακή σηµαία». Εκεί τον βρήκε το βόλι…
Ο λαός μας, στις εθνικές εορτές και επετείους του, έχει δύο ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, που δεν ξέρω αν υπάρχουν σε άλλους λαούς της γης.
Το πρώτο από αυτά είναι ότι δε γιορτάζουμε το τέλος των πολέμων, στους οποίους έχουμε εμπλακεί για την ελευθερία και την ακεραιότητα της πατρίδας μας, αλλά την αρχή τους: και η 28η Οκτωβρίου (Έπος του ’40) και η 25η Μαρτίου (Επανάσταση του ’21) και η 21η Μαΐου (Μάχη της Κρήτης) είναι ημερομηνίες ανάμνησης της αρχής των πολέμων και όχι της λήξης τους.
1222 – 2022: Οκτακόσια χρόνια από τη στέψη του σε Αυτοκράτορα των Ρωμηών
Ο Ιωάννης Δούκας Βατάτζης γεννήθηκε στην Καστροπολιτεία του Διδυμοτείχου το 1193. Την πληροφορία για τον τόπο της γέννησής του, την αντλούμε από τον Γεώργιο Ακροπολίτη (1217-81), ο οποίος αναφέρει τα εξής: ''και τότε ο αυτοκράτορας (Θεόδωρος Α' Λάσκαρης) έκανε γαμπρό του τον Ιωάννη Δούκα, που τον αποκαλούσαν Βατάτζη. Αυτός καταγόταν από το Διδυμότειχο και έφερε το αξίωμα του πρωτοβεστιαρίτη''.