«Οὐκ ἔστιν ἡμῖν ἡ πάλη πρὸς αἷμα καὶ σάρκα, ἀλλὰ πρὸς τὰς ἀρχάς, πρὸς τὰς ἐξουσίας, πρὸς τοὺς κοσμοκράτορας τοῦ σκότους τοῦ αἰῶνος τούτου, πρὸς τὰ πνευματικὰ τῆς πονηρίας ἐν τοῖς ἐπουρανίοις».
Αυτά τα λόγια τα έγραψε, πριν δύο χιλιάδες χρόνια, ένας άνθρωπος που αγωνίστηκε για τη σωτηρία όλου του κόσμου, ενάντια σε όλο τον κόσμο. Ο απόστολος Παύλος (Ἐφεσίους 6, 12). Και δεν έχουν πάψει να ισχύουν, από την εποχή εκείνη μέχρι και σήμερα.
Το νόημα, σε σημερινά ελληνικά: «Ο αγώνας μας δεν είναι ενάντια σε ανθρώπους, αλλά ενάντια στις αρχές και τις εξουσίες του σκότους, που κυβερνούν τον κόσμο, και δεν είναι άνθρωποι, αλλά δαίμονες».
Εμείς, δεν θα πω φυσικά ότι αντιμετωπίζουμε δαίμονες. Αλλά οι άνθρωποι και οι ομάδες που πραγματικά κυβερνούν τον κόσμο έχουν μερικά χαρακτηριστικά, που θυμίζουν τα λόγια του αποστόλου:
1) Ασύλληπτα μεγάλη δύναμη, τη δύναμη του χρήματος.
2) Ασύλληπτα μεγάλη κακία – εκμετάλλευση του ανθρώπου και αδιαφορία για τον πόνο του.
3) Κυβερνούν τον κόσμο από τις σκιές. Και όποιος αρχίσει να μιλάει για την ύπαρξή τους θεωρείται αμέσως ανισόρροπος και ψεκασμένος.
Όμως έρχεται ώρα («καὶ νῦν ἐστίν»), που ο άνθρωπος πετάει από πάνω του το φόβο και τραγουδάει μαζί με το Ρήγα Φεραίο το αιώνιο τραγούδι:
«Τι σ’ ωφελεί να ζήσεις, αν είσαι στη σκλαβιά;
Στοχάσου πως σε ψένουν κάθ’ ώραν στη φωτιά.
Καλύτερα μιας ώρας ελεύθερη ζωή
παρά σαράντα χρόνια σκλαβιά και φυλακή»!
Και τότε τινάζεται απάνω και ή ζει ελεύθερος ή πεθαίνει ελεύθερος.
Έτσι ξεκίνησε η ΝΙΚΗ. Ξεκινήσαμε λίγοι, γίναμε περισσότεροι (στο Ρέθυμνο, πάνω από χίλιοι διακόσιοι άνθρωποι με τίμησαν με την ψήφο τους – τους ευχαριστώ και υπόσχομαι να μην τους απογοητεύσω) και πρέπει να γίνουμε ΑΚΟΜΗ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ, γιατί – αδερφοί και φίλοι – έχουμε ΠΟΛΛΗ ΔΟΥΛΕΙΑ να κάνουμε! Κι αυτή η δουλειά γίνεται από λίγους, αλλά με τη βοήθεια και τη στήριξη των πολλών! Και αυτό, λέγεται «Δημοκρατία».
- Έχουμε να πάρουμε πίσω τα σπίτια και τις επιχειρήσεις των Ελλήνων, που άρπαξαν ανέντιμα οι σύγχρονοι τοκογλύφοι, εκμεταλλευόμενοι τις ανάγκες και τις δυσκολίες μας.
- Έχουμε να θέσουμε την Παιδεία σε σωστές, ελληνικές και ορθόδοξες βάσεις, ώστε να έχουμε στην κοινωνία σωστούς ανθρώπους, με αρχές, με γνώσεις, με κοινωνικές δεξιότητες (να σεβαστούν, αγαπήσουν, να συζητήσουν, να μαγειρέψουν, να καλλιεργήσουν, να ξέρουν αν είναι άνδρες ή γυναίκες…) και εφόδια για ν’ ασκήσουν το επάγγελμά τους, χωρίς να τσακίζονται από το άγχος και να αποστραγγίζεται η οικογένειά τους οικονομικά και ψυχικά.
- Έχουμε να πάρουμε πίσω την εθνική περιουσία μας, που ξεπούλησαν και ξεπουλάνε οι αχυράνθρωποι που μας κυβερνούν, ώστε ακόμη και τα λιμάνια και τα αεροδρόμια να πέφτουν σε χέρια ξένων και να είναι υποθηκευμένη η χώρα μας για την εξυπηρέτηση των δανειστών μας.
- Έχουμε να επανιδρύσουμε το Εθνικό Σύστημα Υγείας και τα Νοσοκομεία μας, αλλά και το σύστημα υγειονομικής ασφάλειας και τις συντάξεις. Να καταπολεμήσουμε την αισχροκέρδεια, να βοηθήσουμε τους έντιμους επιχειρηματίες να ορθοποδήσουν (που τους έχει διαλύσει η φορολογία και τα έξοδα της αγοράς), να κατοχυρώσουμε τα δίκαια των εργαζομένων, να επαναφέρουμε στην πατρίδα, στις οικογένειές μας, στις καρδιές μας, το συναίσθημα της αξιοπρέπειας και της ασφάλειας – το δικαίωμα να ονειρεύεσαι.
- Να περιφρουρήσουμε τους ανθρώπους από το ηλεκτρονικό φακέλωμα.
- Να περιφρουρήσουμε την πατρίδα μας από τους εχθρούς της, όχι μόνο με κατάλληλα οπλικά συστήματα (κατασκευασμένα από την ελληνική πολεμική βιομηχανία, που μας τη διέλυσαν), αλλά και με φρόνημα Θερμοπυλών, Γιαμπουδάκηδων, Κολοκοτρώνηδων και Υψηλάντηδων, όχι για να πάμε «να φάμε τον κόσμο», αλλά για να μην περνάνε εδώ μέσα οι απειλές κανενός σουλτάνου και κανενός φύρερ!
- Να δημιουργήσουμε ξανά την ελληνική βιομηχανία (που υπήρχε και τη δολοφόνησαν), να αναστήσουμε την αγροτική και κτηνοτροφική οικονομία μας, να στήσουμε σε σωστές και σύγχρονες βάσεις το εμπόριο και τον τουρισμό μας, να βοηθήσουμε την ανάπτυξη όλων των τομέων της οικονομίας μας, για να ζεσταθεί η τσέπη του απλού ανθρώπου και της οικογένειάς του και όχι για να ευημερούν μόνον οι απρόσωποι οικονομικοί δείκτες και οι τράπεζες.
- Έχουμε να διαχειριστούμε το εθνικό χρέος και να στήσουμε μια οικονομία που δεν θα βασίζεται στον διαρκή δανεισμό και στα ευρωπαϊκά προγράμματα, αλλά στον δικό μας πλούτο και στη δική μας εργασία. Να προσφέρουμε στο λαό μας αυτάρκεια στην ενέργεια, τα τρόφιμα, τα είδη πρώτης ανάγκης, που μπορούμε να παράγουμε εδώ (και να εξάγουμε κιόλας) κι όχι να είμαστε διαρκώς εξαρτημένοι, να παρέχουμε γη και ύδωρ σε δήθεν παραγωγούς πράσινης ενέργειας, και εν τέλει όλα όσα έχουμε να κουρσεύονται από τους ξένους και να μένει σε μας μόνο ο λογαριασμός.
- Έχουμε να στήσουμε ξανά στα πόδια της την ελληνική επαρχία, να δυναμώσουμε τους πολυτέκνους, να βοηθήσουμε τους νέους ανθρώπους να αγαπήσουν την οικογένεια, το γάμο, τα πολλά παιδιά, να ξεπεράσουν τα εμπόδια που τους αποτρέπουν από τη δημιουργία μιας δεμένης, ευλογημένης και πολυμελούς οικογένειας (είτε οικονομικά εμπόδια είναι αυτά, είτε εμπόδια υγείας, είτε νοοτροπίας), να βοηθήσουμε όλα τα παιδιά να ζήσουν – ακόμη και τα αγέννητα – να φροντίσουμε τους ανθρώπους με ειδικές ανάγκες και τις οικογένειές τους, που τώρα σηκώνουν το σταυρό τους χωρίς να νιώθουν τη φροντίδα του κράτους και της πατρίδας, που τη χρειάζονται και την αξίζουν.
Έχουμε δουλειά να κάνουμε.
- Κατάργηση του ΕΝΦΙΑ, δραστική μείωση του ΦΠΑ γενικώς και μηδενισμό του για τα νωπά τρόφιμα, που κατά κανόνα είναι προϊόντα της τοπικής κοινωνίας.
- Κατάλληλες συνθήκες για να ξαναρχίσει αποταμίευση κάθε ελληνική οικογένεια και να αποκτήσει δικό της σπίτι, χωρίς να φοβάται ότι θα της το πάρει η τράπεζα.
- Επιστροφή των Ελλήνων που ξενιτεύτηκαν αυτά τα πέτρινα χρόνια. Επιστροφή των Ελλήνων επιστημόνων. Ανάπτυξη επιστήμης και τεχνολογίας στη χώρα μας, αντί για έξωση του δυναμικού μας και παράδοσή του σε ξένες χώρες.
- Αξιοποίηση του ορυκτού πλούτου της πατρίδας μας, που περιλαμβάνει γαιάνθρακες, πολύτιμα μέταλλα, αλλά και σπάνια ορυκτά, καθώς και του ορυκτού πλούτου του Αιγαίου μας. Οριοθέτηση ΑΟΖ – κοινή ΑΟΖ με την αδελφή μας Κύπρο και Αίγυπτο.
- Διεκδίκηση των πολεμικών αποζημιώσεων από τη Γερμανία… Διακρατικές οικονομικές συμφωνίες, συμφέρουσες και για την πατρίδα μας, τις οποίες πολύ συχνά μας απαγορεύουν οι κοσμοκράτορες του σκότους του αιώνος τούτου…
Τι να πρωτοπώ; Υπάρχουν τόσα. Τι όνειρα έχεις; Ποια είναι τα ΤΙΜΙΑ όνειρά σου για σένα και τα παιδιά σου; Αυτά που σου απαγόρευσαν να έχεις εκείνοι που σε μετέτρεψαν σε ραγιά ταπεινωμένο και τη χώρα σου σε Ραγιαδιστάν;
Γι’ αυτά τα όνειρα είμαστε εδώ! Για να ξαναρχίσουν να ζεσταίνονται και να ’χουν ελπίδες να εκπληρωθούν. Δεν ήρθαμε σαν νεράιδα νονά της Σταχτοπούτας, να δημιουργήσουμε άμαξες από κολοκύθες. Ό,τι γίνει πρέπει να γίνει μαζί με σένα και με άλλα τρία εκατομμύρια Έλληνες!
Έχουμε πολλή δουλειά, αδερφοί. Και αυτή η δουλειά – πιστέψτε με – δεν θα γίνει μόνο με διαμαρτυρίες, συλλαλητήρια, απεργίες και αγανακτισμένες συζητήσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Αυτά χρειάζονται, αλλά δεν τα φοβάται το σύστημα. Δεν το απειλούν. Δεν το ανατρέπουν. Δεν εξαφανίζονται τα «πολιτικά σάβανα», αν ο Έλληνας δεν μάθει να ψηφίζει κι αν δε βρει το θάρρος να γυρίσει πολιτική σελίδα.
Και αυτή η δουλειά δεν θα γίνει από την αντιπολίτευση, όπου βρίσκεται η ΝΙΚΗ τώρα. Δεν θα γίνει με το να με βγάλετε βουλευτή της αντιπολίτευσης, να γκρινιάζω στο κοινοβούλιο και να λέω «κάτσε κάτω, ρε!» (*).
Η χώρα δεν χρειάζεται πατριωτική αντιπολίτευση σε προδοτική κυβέρνηση! Γιατί η αντιπολίτευση ΔΕΝ νομοθετεί! Όσο και να φωνάζει, ακόμη κι αν ανεβεί στα έδρανα και χτυπιέται, ΔΕΝ μπορεί ν’ αλλάξει τα πράγματα. Η χώρα χρειάζεται πατριωτική ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ! Και η ΝΙΚΗ ήρθε εδώ, όχι για να πιάσει στασίδι στο κοινοβούλιο, αλλά για να γίνει ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ, η ΔΙΚΗ ΣΟΥ κυβέρνηση, όπου θα κυβερνάς ΕΣΥ με τους εκπροσώπους σου, που δεν θα σε κοροϊδεύουν πως είναι δήθεν εκπρόσωποί σου, ενώ θα υπηρετούν σαν σκυλάκια τους τυράννους και εκμεταλλευτές σου!
ΠΡΟΣΟΧΗ όμως: δεν θα μπούμε φωνάζοντας «θα τα σπάσω όλα!», «έξω από το ευρώ!», «πόλεμος με την Τουρκία!», «όλοι οι πλούσιοι είναι εχθροί μας!» και τέτοια. Αυτό θα ήταν απερισκεψία και ζημιά στην πατρίδα.
- Εδώ που είμαστε, με το ευρώ, θα κοιτάξουμε να προκόψουμε – αλλά θα δημιουργήσουμε και τις συνθήκες, αν ή όταν χρειαστεί, για εθνικό νόμισμα.
- Θα δώσουμε στην Τουρκία να καταλάβει πως δεν θα ’ναι εύκολος ένας πόλεμος εναντίον μας, και μακάρι να μη συμβεί – αν όμως συμβεί, θα ’χουμε το όπλο στο χέρι και τη φλόγα του Αρκαδιού στην καρδιά μας!
- Πλούσιοι υπάρχουν που έχουν γίνει και άγιοι ή εθνικοί ευεργέτες – την αδικία θα πολεμήσουμε, την ατιμία και τη διαπλοκή, όχι τον πλούτο.
Τώρα, πολλοί μας ρωτούν: «Νομίζετε πως θα σας αφήσουν να κυβερνήσετε οι κοσμοκράτορες του σκότους του αιώνος τούτου; Αν δεν τους προσκυνήσετε, θα σας συντρίψουν σαν έντομα!»
Υπάρχουν δύο σενάρια, το καλύτερο και το χειρότερο. Εμείς πρέπει να ελπίζουμε για το καλύτερο, αλλά να ’μαστε προετοιμασμένοι για το χειρότερο.
Το καλύτερο σενάριο είναι πως η Ευρωπαϊκή Ένωση και οι ισχυροί της παγκόσμιας οικονομίας (οι «κοσμοκράτορες του σκότους»), όταν δουν πως είμαστε τίμιοι και ηθικοί και δεν έχουμε σκοπό ν’ αδικήσουμε κανέναν, θα μας σεβαστούν, θα κάνουν υπομονή και θα μας αφήσουν ήσυχους να αναπτυχθούμε και ν’ ανθίσουμε, συν Θεώ.
Όμως το χειρότερο σενάριο είναι πως θ’ αντιμετωπίσουμε γενικό και συντονισμένο πόλεμο απ’ όλους εκείνους που μέχρι σήμερα μας ελέγχουν, ελέγχουν όλα τα κράτη και τους λαούς και δεν θέλουν ούτε να μας χάσουν από τον έλεγχό τους, ούτε να δημιουργήσουν κακό παράδειγμα, που θ’ ανοίξει την όρεξη και άλλων λαών για απελευθέρωση από τα νύχια τους.
Γι’ αυτό το σενάριο οφείλουμε και θα είμαστε προετοιμασμένοι! Ελπίζω και πιστεύω πως θα είμαστε, όλος ο λαός, στις θέσεις μας και στις επάλξεις. Πως θα θυμηθούμε ποιοι είμαστε και ποιοι ήταν οι πρόγονοί μας – στις Θερμοπύλες, στην Κωνσταντινούπολη, στο Αρκάδι, στη Βόρειο Ήπειρο του ’40… Και θα πράξουμε κι εμείς το ίδιο, ενάντια στις αρχές, τις εξουσίες και τους κοσμοκράτορες του σκότους του αιώνος τούτου, «Ελευθερία ή θάνατος»! Και για μια ακόμα φορά, η Ελλάδα θα φωτίσει τον κόσμο.
«Ἐν τούτῳ νίκα»! Μέχρι την πολυπόθητη χαραυγή της απελευθέρωσης, τη χαραυγή της ΝΙΚΗΣ!
Ευχαριστώ σας.
Θεόδωρος Ι. Ρηγινιώτης
Πολιτευτής της ΝΙΚΗΣ στο Ρέθυμνο
Υπεύθυνος της Θεματικής Ομάδας Πολιτισμού της ΝΙΚΗΣ
(*) Η φράση αυτή, ως λόγος βουλευτή, λέγεται από την Τζένη Καρέζη στην πολιτική κωμωδία του 1966 «Τζένη, Τζένη» (Γιαλαμάς – Πρετεντέρης, Σεϊτανίδης – Δημόπουλος).